Επαναλαμβανόμενο δράμα...

Δεκάδες πύρινα μέτωπα σε όλη την επικράτεια. Άνθρωποι απαρηγόρητοι και εξουθενωμένοι ψυχικά και σωματικά. Φοβούμενοι κάθε φορά τι θα αντικρίσουν σε μέγεθος καταστροφής με το πρώτο φως του ήλιου.

Αρνούνται να συνειδητοποιήσουν τη νέα διαμορφωθείσα πραγματικότητα μετά την απώλεια του δένδρου, του πρασίνου, της ίδιας τους της περιουσίας. Με πληγωμένο το ηθικό και με κυρίαρχο πλέον το αίσθημα της ανασφάλειας για τη ζωή.

Ένα αποπνικτικό σκηνικό στη χώρα, στο οποίο η φωτιά γίνεται μέρος της καθημερινότητάς μας. Με τις φλόγες στο απέραντο σκοτάδι, τη μαυρίλα και τη στάχτη στο φως της ημέρας, με ένα πέπλο καπνού που κρύβει μέχρι και τον ήλιο.
Δ.Γ.