ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Για μία ακόμη φορά οι ευχάριστες ειδήσεις ήλθαν από τον αθλητισμό! Για μία ακόμη φορά μέσα σε μια ζοφερή ατμόσφαιρα που μυρίζει… καπνούς από τις φωτιές που κατακαίνε για άλλο ένα καλοκαίρι απ άκρο σ άκρο τη χώρα, πήραμε μια νότα δροσιάς κι αισιοδοξίας από τους αθλητές!
Από τα παιδιά του στίβου που βρέθηκαν τις τελευταίες ημέρες στο Ορεγκον. Η προσπάθεια των οποίων προβάλλεται από τον τύπο, μόνον όταν διεξάγεται καμια μεγάλη διοργάνωση! Ολυμπιακοί Αγώνες, Παγκόσμιο ή Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα! Παίζουν τα ονόματά τους για λίγες ημέρες στα πρωτοσέλιδα και μετά… εξαφανίζονται!
Τη θέση τους στα οκτάστηλα παίρνουν αμέσως μετά την τελετή λήξης, οι… παικταράδες του ποδοσφαίρου! Οι μεταγραφάρες που κάνουν οι επενδυτές των “μεγάλων” ομάδων! Μεταγραφάρες τύπου… Ονιεκούρου που γράφει κι ένας καλός συνάδελφος!!!
Οι αναφορές στις προσπάθειες αθλητών και αθλητριών είναι απειροελάχιστες. Ψάχνεις με μεγενθυτικό φακό να τις βρεις. Επιστρέφουν στη… μοναξιά! Εχουν συνηθίσει άλλωστε ν’ ακολουθούν αυτόν τον μοναχικό δρόμο και να βάζουν στοιχήματα με τον εαυτό τους!
Με στήριξη από την πολιτεία ανύπαρκτη, με έξοδα που επιβαρύνουν ακόμη και τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό για ν’ ανταποκριθούν σε υψηλού επιπέδου προετοιμασία, με θυσίες απίστευτες! Και με μοναδικό κίνητρο το μεράκι και την αγάπη τους για τον αθλητισμό!
Ο στίβος είναι κατά τη γνώμη μου μακράν το πιο δύσκολο πράγμα σε όλο το φάσμα του αθλητισμού. Για μια σειρά από ιδιαιτερότητες. Γι’ αυτό και προσωπικά υποκλίνομαι σε όλους και όλες που ακολουθούν αυτή τη διαδρομή. Μακριά απο τα φώτα της δημοσιότητας, μακριά από χλιδάτες καταστάσεις που συναντάμε σε κάποια κακομαθημένα νεόπλουτα “σταρ (τρομάρα τους) σύμβολα” σε άλλα αθλήματα και κυρίως στο χώρο του ποδοσφαίρου!
Δεν μιλάμε βέβαια για κάποιους πρωτοκλασσάτους στιβικούς του κόσμου που ουσιαστικά είναι επαγγελματίες και χρυσοπληρωμένοι από χορηγούς, αλλά για τα δικά μας παιδιά που ουσιαστικά είναι ερασιτέχνες με επαγγελματικές υποχρεώσεις!
Δεν μιλάμε ούτε για τους δικούς μας της εποχής που τα… εργοστάσια “παραγωγής μεταλλιοφόρων ” δούλευαν στο φουλ για το πάρτι της ρεμούλας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004! Μιλάμε για εκείνους που κόντρα σε απίστευτες αντιξοότητες που συναντούν κατορθώνουν να κάνουν τρομερά πράγματα και να ξεχωρίζουν σε παγκόσμιο επίπεδο!
Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα καθώς έφθασε σε μια αδιανόητη υπέρβαση! Αυτό που έκανε στο Γιουτζίν είναι ασύλληπτο και εξωπραγματικό!
Είναι για… ντοκυμαντέρ η μέχρι τώρα αθλητική της διαδρομή! Και ποιος ξέρει τι μας επιφυλάσσει στις επόμενες διοργανώσεις αρχής γενομένη από το Πανευρωπαϊκό. Δεν έχουμε πραγματικά λόγια…
—————————–
«Οι δυσκολίες κάνουν κάποιους να σπάνε και κάποιους να σπάνε ρεκόρ»
William Arthur Ward – Αμερικανός συγγραφέας
