Οι εκλογές και η ψήφος του πολίτη στην κάλπη είναι μια μοναδική ευκαιρία που του δίνει η δημοκρατία κάθε 4 χρόνια (ενίοτε και κάθε δύο ή τρία στην Ελλάδα) να εκφράσει τη βούλησή του και να διαμαρτυρηθεί, να τιμωρήσει ή να επιβραβεύσει πολιτικές και πρόσωπα.
Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει τα «προεόρτια» τη λεγόμενη προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων προέδρων κομμάτων ή βουλευτών όπου αναλύουν τις προγραμματικές τους δεσμεύσεις. Οι δεσμεύσεις αυτές είθισται να καθορίζουν και την ψήφο των αναποφάσιστων τη λεγόμενη από τους δημοσκόπους (αδιευκρίνιστη ψήφο).
Για την Καρδίτσα και τη Θεσσαλία γενικότερα τα πράγματα είναι απλά. Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση θα πρέπει να σταθμίσουμε και ποιοι εγγυώνται για το μέλλον αυτού του τόπου, για τα παιδιά μας.
Με δεδομένο ότι κανένα από τα πολιτικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας δεν έχει επεξεργαστεί κάποιο εθνικό σχέδιο για τη γεωργία και την κλιματική κρίση, για τη λειψυδρία και την ερημοποίηση του κάμπου, που είναι το μεγαλύτερο στοίχημα για το μέλλον του τόπου μας, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο απλά.
Πρέπει να δεσμεύσουμε τους πολιτικούς αρχηγούς και τους υποψήφιους βουλευτές να δώσουν έναν οδικό χάρτη που θα απαντά στο επείγον και δίχως αναβολή ζήτημα του νερού, γιατί χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή, γιατί και ο ΟΗΕ θεωρεί ότι θα είναι το επόμενο μεγάλο ζητούμενο για τον πλανήτη τα προσεχή χρόνια Αν αφήσουμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία δέσμευσης των πολιτικών, δεν θα έχουμε μέλλον ως τόπος και καλύτερα να επεξεργαζόμαστε από τώρα ένα σχέδιο μετανάστευσης. Έργα όπως το φράγμα της Συκιάς και του Μουζακίου δεν επιδέχονται άλλης αναβολής.
Φανταστείτε ποια θα ήταν η τύχη του Νομού Καρδίτσας αν δεν είχε κατασκευαστεί το φράγμα Πλαστήρα (Μέγδοβα), 60 χρόνια πριν. Επειδή λοιπόν τα συγκεκριμένα χωμάτινα φράγματα όπως αυτό του Μέγδοβα, με βάση τη βιβλιογραφία, έχουν μία περίοδο ζωής 60 με 80 χρόνια και με δεδομένο ότι από τον «Ιανό» και μετά με τη μεταφορά εκατομμυρίων τόνων φερτών υλικών στην κοίτη της λίμνης, ήδη ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τη χωρητικότητά της.
Η φέρουσα ικανότητα και συνεπώς τη λειτουργικότητά της καθώς επιτελεί πολλαπλό ρόλο, υδρευτικό, αρδευτικό, παραγωγής ενέργειας και τουριστικό, τίθεται εν αμφιβόλω σε βάθος χρόνου ίσως και λιγότερο μιας δεκαετίας. Τα φράγματα Συκιάς στον Αχελώο και Μουζακίου ακόμη και αν υπήρχε η πολιτική βούληση να ξεκινήσουν αύριο θα απαιτούσαν τουλάχιστο μία πενταετία με δεκαετία για να κατασκευαστούν και να τεθούν σε λειτουργία.
Όμως χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή και με δεδομένο ότι η επόμενη ΚΑΠ θα είναι η «συμφωνία για το νερό», ο κάμπος της Καρδίτσας είναι καταδικασμένος να επιστρέψει στις εποχές που αποτελούσε σιτοβολώνα, θα εκλείψουν οι δυναμικές αρδευόμενες καλλιέργειες, τα όποια ίχνη ζωής απέμειναν στα χωριά θα εξαφανιστούν. Η Καρδίτσα θα αφανιστεί από το χάρτη ως γεωργικός νομός , η πληθυσμιακή της συρρίκνωση θα είναι νομοτελειακή.
Τα πράγματα λοιπόν είναι απλά : Ή ΤΩΡΑ ή ΠΟΤΕ
Ή δεσμεύονται τώρα οι πολιτικοί μας ταγοί για την επίλυση του υδατικού προβλήματος, καταθέτοντας χρονοδιάγραμμα υλοποίησης αυτών των έργων, ή ο τόπος μας θα έχει χάσει οριστικά το τρένο της ανάπτυξης και θα «σβήσει» πληθυσμιακά, κοινωνικά, οικονομικά…
ΥΓ Η ευκαιρία είναι μοναδική και δύσκολα θα παρουσιαστεί ξανά καθώς έχουμε εκλογές, υπάρχει το χρηματοδοτικό πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης και ο Νομός είναι ο ορισμός της αναγκαιότητας της ανάκαμψης μετά τη θεομηνία του αιώνα …
«Ν.Α.»
