Η υπόθεση Ενιαίος Φορέας Διαχείρισης Υδάτων έχει ενδιαφέρον όταν η κυβέρνηση την προσεγγίζει πιλοτικά με αφορμή τις καταστροφές στη Θεσσαλία από τη θεομηνία του Σεπτεμβρίου.
Ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε στο υπουργικό συμβούλιο ότι θέμα ιδιωτικοποίησης του νερού δεν τίθεται, είτε για ύδρευση μέσω της ενοποίησης όλων των ΔΕΥΑ της Θεσσαλίας, είτε για άρδευση με την ουσιαστική κατάργηση (;) των ΤΟΕΒ… Ωστόσο δεν θα μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό καθώς αυτό κρίθηκε σχετικά πρόσφατα από το Συμβούλιο της Επικρατείας, όταν το ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο της χώρας έκρινε το αυτονόητο, δηλαδή ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό.
Τα προβλήματα ωστόσο ξεκινούν από το γεγονός ότι ΔΕΥΑ και ΤΟΕΒ χάνουν τον κοινωφελή και ανταποδοτικό τους χαρακτήρα αρχικά στη Θεσσαλία και θα ελέγχονται από έναν φορέα που μπορεί στο μάνατζμεντ να έχει τη λογική της εξοικονόμησης πόρων ή την πάση θυσία κερδοφορία. Εφόσον η διοίκηση αυτού του φορέα θα γίνεται από το «επιτελικό κράτος» της Αθήνας ξεκινούν τα προβλήματα. Πρώτον δημιουργείται ένα κρατικό μονοπώλιο που αντίκειται ακόμη και στους όρους του υγιούς ανταγωνισμού.
Αναλυτικότερα στην εφημερίδα Νέος Αγών
