Η Αναγέννηση μοιάζει να βγαίνει “χαμένη” επικοινωνιακά με το ζήτημα του Δερμιτζάκη κυρίως για το γεγονός ότι φαινόταν σίγουρη η συμφωνία και χάλασε την τελευταία στιγμή!
Είναι όμως χαμένη γενικότερα; Για πάμε να τα δούμε εν τάχει…
Η έλευση του συγκεκριμένου προπονητή στην Καρδίτσα από τον πολύ κόσμο είχε συνδυαστεί με όλα όσα συμβαίνουν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο και την πρότερη πορεία του σε ομάδες που απόλαυσαν μεγάλης εύνοιας (Βέροια και Πανσερραϊκός)!
Κακά τα ψέματα για τον μέσο φίλαθλο το σκεπτικό ήταν το εξής: Έρχεται ο Δερμιτζάκης; Α, ωραία μας θέλει το σύστημα, άρα θα πάμε για πρωτάθλημα!
Το γεγονός, λοιπόν, ότι δεν οριστικοποιήθηκε η συνεργασία προκάλεσε ένα σχετικό “ξενέρωμα”, ενώ όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις γράφονται και ουκ ολίγες ανοησίες!
Δεν γνωρίζουμε τα “πως” και τα “γιατί” που οδήγησαν στο “ναυάγιο” της συμφωνίας. Ξέρουν, όμως πολύ καλύτερα εκείνοι που “τρέχουν” την ομάδα και προσπαθούν για το καλύτερο.
Δεν λείπουν βέβαια και οι “αεροπλανικές” προσεγγίσεις (που βαφτίζονται κριτική) από διάφορους “μυαλοπωλητές” οι οποίοι όταν η ομάδα βίωνε τραγικές καταστάσεις και τα χειρότερα χρόνια της ιστορίας της κατρακυλώντας μέχρι το τοπικό δεν έβγαζαν “κιχ” κι ασχολούνταν μόνο με τους “μεγάλους” της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης! Τώρα δεν συμβιβάζονται με λιγότερο από… Γκουαρδιόλα αφού βεβαίως έβγαλαν άχρηστο (κατά πάγια τακτική) και τον προηγούμενο προπονητή!
Μέσα στο πρόγραμμα είναι αυτά, όμως, στη δραστηριότητα μιας ομάδας ιδιαίτερα στο μαγικό κόσμο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν είναι κάτι καινούργιο, τα γνωρίζουμε τα έχουμε ξαναζήσει..
Επιχειρώντας σ’ αυτό το σχόλιο να πιάσουμε την ουσία (πάντα υποκειμενικά βεβαίως και δίχως να διεκδικούμε το αλάθητο), θα πούμε αυτό που λέμε πάντα:
Η πορεία της Αναγέννησης (όπως και κάθε επαρχιακής ομάδας που λειτουργεί σ’ αυτό το απίθανο περιβάλλον) δεν εξαρτάται από τους… “Δερμιτζάκηδες”, αλλά από εκείνους που έχουν τα “κλειδιά” του “μαγαζιού” και προσφέρουν χρήμα και χρόνο! Σε συνδυασμό πάντα με τη στήριξη που απολαμβάνουν από τους φορείς του τόπου που εκπροσωπούν και τον απλό κόσμο.
Στην Αναγέννηση εδώ και τρία χρόνια από τα… τουρ στις κοινότητες του Νομού μέχρι την πρωταγωνιστική πορεία στη Β εθνική, έχουν ξοδευτεί ένα σωρό χρήματα από τη διοίκηση Παπαδημητρίου.
Σ’ αυτή και μόνο αυτή οφείλεται η επάνοδός της σε χρόνο ρεκόρ στην κατηγορία που βρίσκεται σήμερα κι αυτή είναι που εξακολουθεί να καλλιεργεί την προσδοκία για τον “προαιώνιο” στόχο πλαισιωμένη κι από έναν “πυρήνα” κόσμου που ήταν και είναι δίπλα βρέξει – χιονίσει! Όχι φυσικά σε εκείνους που στην πρώτη “στραβοτιμονιά” λοιδωρούν και “τουφεκάνε” στα τυφλά, δίχως να γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα!
Το σίγουρο είναι πως αν και αυτή η προσπάθεια δεν ευοδωθεί, αν για διάφορους λόγους απογοητευτεί ο Παπαδημητρίου και οι υπόλοιποι που είναι επικεφαλής, κάτω από τις συνθήκες που βιώνουμε στα οικονομικά και στον κοινωνικό περίγυρο, θα ψάχνουμε την ομάδα με το… μεγενθυτικό φακό και δεν θα τη εντοπίζουμε!
Δεν το λέμε εμείς, το δείχνουν οι πορείες άλλων ιστορικών και δημοφιλών συλλόγων σε γειτονικές πόλεις (βλέπε Ολυμπιακός Βόλου, Τρίκαλα κλπ).
Οπότε καλό είναι ν’ αφήσουμε στην άκρη τους “Δερμιτζάκηδες” και να εστιάζουμε στο “δάσος”.
Δηλαδή στη συγκεκριμένη βοήθεια που πρέπει να παρασχεθεί από τους φορείς της πόλης (είναι αδιανόητο να μην έχει προχωρήσει ακόμη η στέγαση της Αναγέννησης σε γήπεδο – προπονητήριο στον ιστό της πόλης για το οποίο έχουμε γράψει ολόκληρα… μανιφέστα από τη στήλη!) και στην θετική ενέργεια από τον κόσμο.
Την ώρα που εμείς γράφουμε περισπούδαστες “αράδες” σε τύπο και διαδίκτυο, κάποιοι “τρέχουν” την καθημερινότητα του συλλόγου για να τον φέρουν και πάλι σε πρωταγωνιστική τροχιά. Αν δεν μπορούμε να συμβάλλουμε προς αυτή την κατεύθυνση, τουλάχιστον ας μην ισοπεδώνουμε και απογοητεύουμε ανθρώπους με προσφορά…
Θ.Κ.
