ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Τελικά συνέβη! Ο Ολυμπιακός από προχθές το βράδυ έγινε η πρώτη Ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα από καταβολής που βάζει στην τροπαιοθήκη της ένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο! Οι στιγμές που εκτυλίχθηκαν την Τετάρτη κοντά στα μεσάνυχτα δεν θα μπορούσε παρά να είναι ανάλογες του επιτεύγματος!
Στήθηκε ένα απέραντο αυθόρμητο πανηγύρι και η χαρά ξεχείλιζε! Μιλάμε για χαρά άδολη για εκατομμύρια ανθρώπους! Δεν κέρδισαν κάτι προσωπικό, ούτε άλλαξε η ζωή τους προς το καλύτερο! Με τα ίδια προβλήματα ξημέρωσαν, αλλά αυτό το βράδυ θα χουν να το θυμούνται!
Κοιμήθηκαν (οι περισσότεροι, βέβαια την αυγή διότι ή βρίσκονταν στο δρόμο ή έβλεπαν βίντεο) σαν… πουλάκια! Είναι η δύναμη του μαγικού αυτού αθλήματος που σε κάνει παιδί, όσα χρόνια κι αν έχεις στην πλάτη σου! Πέραν όλων των άλλων αποτελεί και μία… γεννήτρια ασύλληπτων συναισθημάτων! Κι όταν έχει χάπι έντ για την ομάδα που υποστηρίζεις, τότε το όλο σκηνικό το βιώνεις ως μία… μελωδία ευτυχίας!
Φυσικά οι φίλοι του Ολυμπιακού, δεν πήγαν στο γήπεδο (ή μπροστά από τηλεοράσεις και γιγαντοοθόνες) για να δουν μπάλα! Ποιος νοιάζονταν τώρα για θέαμα για τακτικές και διάφορα άλλα; Εδώ το πράγμα είχε ξεφύγει από τις διαστάσεις ενός ποδοσφαιρικού αγώνα!
Το έβλεπες στις ώρες πριν το παιχνίδι. Ο κόσμος της συγκεκριμένης ομάδας ήταν σε άλλο… κόσμο! Γι’ αυτό και προσωπικά (το είπα σε αγαπητούς φίλους που παρακολουθήσαμε μαζί το ματς πριν αυτό ξεκινήσει!) είχα μία βεβαιότητα ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει. Ηταν τέτοια η “βοή” στην ατμόσφαιρα που σου δημιουργούσε αυτή την αίσθηση!
Δύο φορές ακόμη ένιωσα αυτή τη βεβαιότητα πριν από ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός! Μία στο μπαράζ της Αναγέννησης στη Ριζούπολη όταν μπήκα στο γήπεδο και είδα τον κόσμο της ομάδας και μία στο ταξίδι με την εθνική για τον τελικό της Λισαβόνας το 2004 αφού είχα βιώσει από κοντά την ασύλληπτη πρόκριση με το γκολ του Δέλλα επί της Τσεχίας στον ημιτελικό!
Η κοινή συνισταμένη των παραπάνω ήταν ότι ουδεις ενδιαφέρονταν για το παιχνίδι αυτό καθ’ αυτό παρα μόνον για τη νίκη!!! Κι έπαιζαν όλοι γι’ αυτή, όχι μόνον οι αγωνιζόμενοι μέσα στο γήπεδο!
Προχθές το βράδυ ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός. Ήταν, όμως, αυτός που έπρεπε για να κερδίσει! Το ήθελαν άλλωστε εκατομμύρια άνθρωποι που ζούσαν δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο τα τεκταινόμενα κι έπαιζαν κι αυτοί!!! Ε, δεν γίνεται να χαθεί η νίκη κάτω από τέτοιες συνθήκες και νομίζω ότι το αντιλήφθηκαν σε κάποια στιγμή και οι Ιταλοί!
Όπως το είχε αντιληφθεί η Εθνική Πορτογαλίας το 2004 στο Νταλούζ και η Ηλιούπολη το 2008!!! Φαινόταν στα βλέματά τους, έκανε μπαμ από μακριά!!! Είχε… αποφασίσει η μοίρα και τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει την απόφασή της
Κι έτσι το φινάλε ήταν όμορφο, όπως συμβαίνει στα καλά παραμύθια!!!
————————–
«Όλα στο σύμπαν έχουν έναν ρυθμό, όλα χορεύουν»
Μάγια Αγγελου – Αφροαμερικανίδα ποιήτρια
• H ΦΩΤΟ είναι από την κάθοδο χιλιάδων φίλων της Αναγέννησης προς τη Ριζούπολη για το ιστορικό μπαράζ που έγινε τον Ιούνιο του 2008 με την Hλιούπολη για την άνοδο στη Β’ Εθνική.
