Το θέμα της μεταφοράς νερού από την περίσσεια των χειμέριων υδάτων του Θεσσαλικού παραποτάμου του Αχελώου Κουμπουριανίτη προς τη Θεσσαλική πεδιάδα, αποτελούσε πάντα την κορωνίδα των διεκδικήσεων των θεσσαλικών φορέων.
Η αλήθεια είναι πως κατά καιρούς το ΣτΕ έβαζε εμπόδια ως προς τη νομιμότητα του εγχειρήματος όχι μόνο για το φράγμα της Συκιάς, αλλά και ακόμη το υδροηλεκτρικό έργο της Μεσοχώρας που είναι σχεδόν ολοκληρωμένο εδώ και 20 χρόνια και δεν σχετίζεται με την «εκτροπή» δηλαδή τη μεταφορά νερού προς τη Θεσσαλία, καθώς το νερό επιστρέφει στη φυσική του κοίτη.
Αλλά και για το έργο της Συκιάς οι αντιρρήσεις του ΣτΕ είχαν να κάνουν με τα 600 εκατομμύρια κυβικά μέτρα που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός και όχι με τα 250 που πλέον ισχύουν και αυτές συνίστανται στο ότι δεν υπήρχε σχέδιο διαχείρισης υδάτων (το νέο ΣΔΛΑΠ το προβλέπει) και Ενιαίος Φορέας Διαχείρισης Υδάτων (ο οποίος ιδρύεται). Έβαζε επίσης το ΣτΕ και κάποιες προϋποθέσεις για τη διάσωση του μοναστηριού του Αγίου Γεωργίου στο Μυρόφυλλο.
Με εξαίρεση το ΣΥΡΙΖΑ (και ίσως όχι υπό τη νέα ηγεσία του με το Στέφανο Κασσελάκη ο οποίος πληροφορούμαστε ότι θα κάνει ημερίδα σύντομα στη Θεσσαλία για το έργο του Αχελώου) κανένα άλλο πολιτικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένου δεν είχε θέση αντίθετη με τη μεταφορά νερού από τον Αχελώο προς τη θεσσαλική πεδιάδα που κινδυνεύει μετά τις πλημμύρες με ερημοποίηση, ενώ έχει και ένα τεράστιο υδατικό έλλειμμα στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα της τάξης των 3 δις κυβ. μέτρων νερού.
«Ν.Α.»
Αναλυτικότερα στην εφημερίδα Νέος Αγών
