ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Θα κορυφωθεί αύριο το πρωί το… “ταρατατζούμ” με την υποδοχή της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη στην Καρδίτσα, θα περάσουν οι μέρες, θα πέσουν οι τόνοι κι όλα θα γίνουν όπως πριν! Ο καθένας στη δουλειά του και οι αθλητές στη… μοναξιά τους!

Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά είναι που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ομως στην δική μας περίπτωση έχουμε κάτι που δεν πρόκειται να “σβήσει” ποτέ από τις μνήμες των Καρδιτσιωτών! Δεν είναι δηλαδή όπως τα γιαλατζί επιχρυσωμένα μετάλλια που έδιναν οι Γερμανοί διοργανωτές στο Μόναχο που ξεφλουδίζονταν! Μιλάμε για κάτι αυθεντικό. Ορίτζιναλ και καραντί αν το προτιμάτε στην καθουμιλουμένη.

Αυτό που έκανε η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη ξεπερνά κατα πολύ τις διαστάσεις ενός σπουδαίου αθλητικού επιτεύγματος. Και μόνο ως τέτοιο είναι βέβαια κάτι το πρωτοφανές  στα χρονικά του αθλητισμού της Καρδίτσας! Δεν ξανάγινε, ούτε θα ξαναγίνει στο εγγύς μέλλον…

Για όσους δεν το έχουν εμπεδώσει καλά να το δώσω… ποδοσφαιρικώς: Είναι σα να προκρίθηκε μια ομάδα του Νομού μας στο Τσάμπιονς Λίγκ, έφθασε μέχρι τον τελικό και το κατέκτησε δύο φορές! Αυτό ακριβώς έκανε η Καρδιτσιώτισσα πρωταθλήτρια! Αφού προηγουμένως βγήκε 4η στο “Μουντιάλ του Στίβου” και 8η στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Εχοντας επίσης για… συμπλήρωμα στη συλλογή της ένα ακόμη χρυσό κι ένα ασημένιο στο πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο Κύπελλο!

Όλα τα παραπάνω είναι μόνο οι αθλητικές επιδόσεις. Εδώ, όμως, έχουμε και κάτι επιπλέον που προσδίδει σε όλα αυτά κάτι το ξεχωριστό. Τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχει φθάσει η αθλήτρια εκεί! Το πως αντιμετωπίστηκε, από που προέρχεται, τι συνάντησε στο δρόμο της, ποιες κορυφαίες αθλήτριες του κόσμου είχε να συναγωνιστεί και χίλια δυο άλλα!

Το story της Αντιγόνης λίγο ως πολύ το έχουν μάθει άπαντες με τα συνεχή αφιερώματα και ρεπορτάζ που έχουν γίνει τις τελευταίες ημέρες εξ αφορμής του έπους της στο Μόναχο! Αν δεν έφθανε σ’ αυτή την επιτυχία βέβαια, θα το γνωρίζαμε μόνο εμείς εντός των τειχών και λίγοι κοντινοί της της άνθρωποι!

Έφτασε όμως και πέτυχε κάτι το ανεπανάληπτο δίνοντας μηνύματα και συμβολισμούς με το… τσουβάλι. Γι’ αυτό και προκάλεσε μεγάλη χαρά και συγκίνηση στον κόσμο. Διότι είδαν οι περισσότεροι τον εαυτό τους και τα παιδιά τους μέσα σ’ αυτή τη διαδρομή!

Μιλάω φυσικά για τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους κι όχι για τους “αθάνατους” και τους καρεκλοκένταυρους που λυμαίνονται και το χώρο! Γι’ αυτούς που είδαν ένα “δικό τους παιδί” απέναντι σε θεούς και δαίμονες, βασιζόμενο στην ατσάλινη θέλησή του και σε λίγους ανθρώπους, να παίρνει το… τσάμπιονς λίγκ!

Εξευτελίζοντας κατά τρόπο εμφατικό (το … “ξεπουπούλιασμα” που λέμε κι εμείς στη στήλη), όλους όσοι κατά καιρούς πήγαν να της φράξουν το δρόμο και να αποδομήσουν την προσπάθειά της.

Γι’ αυτό μας κέρδισε κι όχι μόνο για τα χρυσά!

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που καταγράφονται τέτοιες υπερβάσεις από τον αθλητισμό, που απο μόνες τους αποτελούν μηνύματα ζωής, το ρουσφέτι και η αναξιοκρατία έχουν φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ.  Ακόμη και στον αθλητισμό φυσικά παρατηρούνται αυτά τα φαινόμενα καθώς άλλοι “σπρώχνονται” κι άλλοι “θάβονται”! 

 Η διαφορά όμως με τον αθλητισμό είναι πως κάποια στιγμή μπορεί να προκύψει η ώρα του γηπέδου!  Κι όταν φθάσει αυτή ώρα του γηπέδου κανένας πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί! Εκεί τ’ αυγά δεν τα αλωνίζουν αλλά τα… τηγανίζουν! Εκεί δεν μπορεί να μπερδευτεί ο μάγκας με τον… “δάγκα”! 

 Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη αυτή την ώρα περίμενε κι αφού με προσωπικές θυσίες έκανε μια σοβαρή προετοιμασία όπως της άρμοζε τα τελευταία τρια – τέσσερα χρόνια τους πήρε απλά τα σώβρακα!!!

——————–

«Ένας είναι ο δρόμος και προς τα πάνω και προς τα κάτω»

Ηράκλειτος – Φιλόσοφος