ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Επιστροφή στη δράση! Εδώ είμαστε και πάλι μετά από μια μικρή ανάπαυλα, να ευχηθούμε και από τη στήλη χρόνια πολλά σε όλους. Υγεία και διαύγεια στον εγκέφαλο κι όλα τα άλλα παλεύονται και διορθώνονται!
Κι ό,τι δεν διορθώνεται, βρίσκεις τον κοντινότερο κάδο των σκουπιδιών, το ρίχνεις ένα ξεγυρισμένο “σουτ” και πας παρακάτω! Το “αύριο” είναι πάντα εκεί και σε περιμένει, αρκεί να συνειδητοποιήσεις την αξία του και να μην μένεις “κολλημένος” στο “χθες”!
Η ζωή προχωράει και βρίσκει πάντα τον τρόπο! Δεν έχεις παρά να την ακολουθήσεις, να γαντζωθείς πάνω της και να μην παραιτηθείς! Όσο κι αν μαυρίζει γύρω σου ο ορίζοντας, όσο κι αν φαίνεται “μη αναστρέψιμη” μια κατάσταση, η επόμενη μέρα θα ξημερώσει και οφείλεις να είσαι όρθιος εκεί! Να βροντοφωνάξεις “παρών” και να παλέψεις για τις ανατροπές σου!
Ξέρω, ακούγονται τετριμένα και μοιάζουν “κλισέ”! Κάτι σαν τις ευχές και τα μηνύματα των πολιτικών στις επετείους και στις γιορτές που είναι copy paste. “Τι μας λέει αυτός, εδώ γίνεται της τρελής και δεν ξέρουμε από που θα μας έρθει, για ποια ανατροπή μιλάει;”! Κι όμως, άλλη επιλογή δεν υπάρχει από το να συνεχίσεις!
Μαζεύεις τις δυνάμεις σου, σηκώνεσαι όρθιος και κοιτάζεις μπροστά. Κι αν το “αύριο” – όπως το γράφει ο Καβάφης στο ποίημα “Μονοτονία” – μοιάζει με μια επανάληψη του “χθες”, πιάσ’ το από το… λαιμό και άλλαξέ του τα φώτα!!!
Ο σπουδαίος ποιητής εργαζόταν επί σειρά ετών σε μια υπηρεσία άρδευσης στην Αλεξάνδρεια. Ενιωθε εκείνο το διάστημα ότι είχε εγκλωβιστεί στην ίδια του τη ζωή και αυτό το αποτύπωσε αργότερα σε ένα ποίημά του:
«Τη μια μονότονην ημέραν άλλη
μονότονη, απαράλλαχτη ακολουθεί.
Θα γίνουν πάλι τα ίδια πράγματα,
θα ξαναγίνουν πάλι οι όμοιες στιγμές
μας βρίσκουνε και μας αφήνουν.
Μήνας περνά
και φέρνει άλλο μήνα.
Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει.
Είναι σαν τα χθεσινά
βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο
πια σαν αύριο
να μην μοιάζει…»
Διαβάζοντας αυτούς τους στίχους, νιώθεις ότι αφορούν έναν άνθρωπο που έχει πλέον παραιτηθεί. Που τον πήρε από κάτω και πέταξε “λευκή πετσέτα”! Κι όμως, μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που έγραψε τη θρυλική «Ιθάκη».
Που διέγνωσε εγκαίρως (ποτέ δεν είναι αργά) τον κίνδυνο να “βυθιστεί” και το “πήρε αλλιώς”!!! Που σηκώθηκε ένα πρωί και είπε: “Ώπα, φτάνει ως εδώ, γυρίζουμε τα πανιά κι αλλάζουμε ρότα”.
Όλη η ουσία είναι στην αλλαγή! Κι ας σου φαίνεται βουνό κι ας νιώθεις αδύναμος κι ανήμπορος να την πραγματοποιήσεις. Είναι νομοτελειακό ότι μπορείς. Στο κάτω κάτω είναι πιο ωραίο να προσπαθήσεις παρά να υποταχθείς αμαχητί.
Κι αφού το ρίξαμε στους ποιητές σήμερα, ας πάμε σ’ έναν άλλον μεγάλο που μας το λέει με τον καλύτερο τρόπο:
«Είσαι νέος – το ξέρω –
και δεν υπάρχει τίποτε.
Λαοί, έθνη, ελευθερίες, τίποτε.
Ομως είσαι! Και την ώρα που φεύγεις
με το ένα σου πόδι, έρχεσαι με τ’ αλλο.
Ερωτοφωτόσχιστος!
Περνάς θέλεις – δε θέλεις.
Εναντίον μας! Οσο η φωνή σου αντέχει
Παραλαμβάνεις απ’ τους Δίες τον κεραυνό
και ο κόσμος σου υπακούει.
Εμπρός λοιπόν.
Από σένα εξαρτάται.
Τάχυνε την αστραπή.
Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ
από το γιώτα
και γδάρε το ίσαμε το πι».
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Χρόνια πολλά, λοιπόν, γεμάτα από αλλαγές και ανατροπές…
——————
«Το μέλλον εξαρτάται από πολλά πράγματα, αλλά κυρίως από εσένα»
Frank Tyger – Αμερικανός σκιτσογράφος
