ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
H Αναγέννηση μπορεί να μη σκαρφάλωσε στην κορυφή στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Ηρακλή, το οποίο τελείωσε ισόπαλο, αλλά για πρώτη φορά μετά το 1993, σ’ αυτή τη χρονική στιγμή ενός πρωταθλήματος Β’ Εθνικής, απέχει από το ρετιρέ της βαθμολογίας μόλις έναν βαθμό!
Τότε, κερδίζοντας τον Χαραυγιακό στο κατάμεστο από 8.000 φιλάθλους Στάδιο (3-0), κατακτούσε με το φινάλε του πρώτου γύρου τον άτυπο τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα. Από εκείνο το βροχερό απόγευμα, πέρασαν ούτε ένα, ούτε δύο αλλά τριάντα δύο ολόκληρα χρόνια.
Σε όλο αυτό το μεσοδιάστημα ζήσαμε τα χίλια μύρια όσα με την Αναγέννηση! Πέρασαν από τα ηνία της ομάδας δεκατρείς διοικήσεις! Ζήσαμε κρίσεις, παρα κρίσεις, ανεβοκατεβάσματα, μεγάλες ανόδους και χαρές από τη Γ’ και τη Δ’ Εθνική, οδυνηρούς υποβιβασμούς και στεναχώριες, μέχρι και πτώση στο τοπικό.
Περάσαμε διαστήματα δίχως η ομάδα να έχει διοίκηση (βλέπε περίοδος μετά την παραίτηση Σαπουνά), με τους παίκτες και τον προπονητή να πηγαίνουν σε εκτός έδρας παιχνίδι με τα αυτοκίνητά τους, να δηλώνουν ότι δεν είχαν να φάνε, φαρσοκωμωδίες με αόρατους “επενδυτές” και χίλια δυο άλλα!
Από τη διοίκηση του Κώστα Ζάρρα, λοιπόν, φθάσαμε στη διοίκηση του Δημήτρη Παπαδημητρίου για να δούμε ξανά την ομάδα να είναι τόσο δυνατά μέσα στο κόλπο για την πραγμάτωση του διαχρονικού ονείρου!
Εκλεισε με τον καλύτερο τρόπο τον πρώτο γύρο την περασμένη Κυριακή στη Χρυσούπολη φθάνοντας στο τρίτο “διπλό” και ξεκινά το δεύτερο μισό με τον αγώνα του Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη κόντρα στον Μακεδονικό με μπόλικη αυτοπεποίθηση και τον κόσμο συσπειρωμένο στο πλευρό της.
Κι αν με όσα έχουμε περάσει φοβόμαστε ν’ αρθρώσουμε ακόμη τη λέξη “άνοδος” ή μάλλον για ν’ ακριβολογούμε τη λέμε (τη φωνάζουν μόνιμα στα συνθήματά τους τα παιδιά της κερκίδας ακόμη κι όταν η ομάδα βρίσκεται στα πολύ κάτω της) αλλά να την εννοούμε, είναι γεγονός ότι τώρα την πιστεύουμε όλο και περισσότερο.
Τι θα γίνει στη συνέχεια δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Το σίγουρο είναι ότι θα το παλέψουμε γιατί απλούστατα δημιουργήθηκαν οι δυνατότητες για κάτι τέτοιο. Και δημιουργήθηκαν χάρη στην παρουσία και προσπάθεια του ανθρώπου που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας πριν πέντε χρόνια. Τότε που τη βρήκε να βολοδέρνει στο τοπικό και να τερματίζει μάλιστα δεύτερη!
Ο λόγος για τον Δημήτρη Παπαδημητρίου που επιβεβαίωσε την απάντηση που μας είχε δώσει στην ερώτηση που του κάναμε σε μία συνέντευξη πριν τέσσερα χρόνια, αν σκέφτεται μακροπρόθεσμα την ενασχόλησή του με την Αναγέννηση: “Ηλθα για να μείνω” είχε πει τότε.
Πράγματι, όχι μόνο έμεινε, αλλά συνεχίζει να χρηματοδοτεί αδρά την ομάδα μέσα σε ένα οικονομικό περιβάλλον “άστα να πάνε” και την έχει φέρει σ’ αυτό το επίπεδο, ώστε να ονειρευόμαστε ακόμη και το άλμα…
• Στην ένθετη ΦΩΤΟ μαζί με τον πρόεδρο είναι ένα φύλλο του “ΝΕΟΥ ΑΓΩΝΑ” από το μακρινό 2005! Τότε που ήλθαν στα γραφεία της εφημερίδας οι ποδοσφαιριστές της Αναγέννησης αναζητώντας ένα στήριγμα γιατί είχαν μείνει ξεκρέμαστοι και μόνοι τους χωρίς κανέναν στη διοίκηση! Ταξίδεψαν μόνοι τους, με τ’ αυτοκίνητά τους για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Βόλο! Μία, μόνο, από τις πολλές απίστευτες περιπέτειες που ζήσαμε μ’ αυτόν τον “πονεμένο” αλλά αγαπημένο σύλλογο…
———————————-
«Τα τρία “Τ” της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη»
Οδυσσέας Ελύτης
