ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΕ μέσα σε λίγο μόλις διάστημα αυτό που γράφαμε από τη στήλη. Οτι θα έλθει ο καιρός που θα χαμηλώσει τόσο ο πήχης στην Αναγέννηση που θα πανηγυρίζουμε για μια ισοπαλία στο Στάδιο που έρχεται ύστερα απο έντεκα σερί ήττες!!! Εκεί ακριβώς την έφτασαν την έρμη την ομαδούλα!!!
ΒΛΕΠΕΙΣ στο μεταξύ μια παροιμιώδη απάθεια και αναρωτιέσαι: Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν να μην κουνιέται φύλλο; Είναι δυνατόν να θεωρείται όλο αυτό φυσιολογικό; Κι όμως είναι…
ΡΙΞΤΕ μια ματιά τριγύρω σας. Απο τα σοσιαλ μίντια, μέχρι τις δημοσιογραφικές αναφορές. Ολα είναι νορμάλ. Μια χαρά! Κάπου πήρε το μάτι μου προχθες κι έναν… πανηγυρικό τίτλο: “Εκανε σεφτέ η Αναγέννηση”!!! Τι λές βρε παιδί μου; Πηρε βαθμό, ε; Να ρίξουμε κανα βεγγαλικό!
ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ γραφαμε τις προάλλες ότι στην πρώτη ισοπαλία θα βγούμε πανηγυρίζοντας στους δρόμους και θα το δούμε στ’ αλήθεια για σημάδι!!! Φανταστείτε να πάρουμε και καμια νίκη τι θα γίνει!!!
ΤΟΣΟ χαμηλά, λοιπόν…. Και δεν είναι η κατηγορία και τα αρνητικά ρεκόρ. Ούτε καν η ενδεχόμενη πτώση στα τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Είναι η αποδοχή της μιζέριας. Υπάρχει όμως κι ένα άλλο, καταπληκτικό:
ΕΚΕΙ που πριν ένα δυο χρόνια έβλεπες κάποιους να “σκίζουν τα ρούχα τους” γιατί η Αναγέννηση δεν κατασπάραζε τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, εκεί που έβλεπες αποχές, αδυσώπητη κριτική (εως συκοφαντία) ακόμη και για το… χτένισμα των ποδοσφαιριστών, τώρα οι ίδιοι σ’ αυτή την κατάντια σιγοτραγουδούν το “πι πι το παπί”…!!!
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ; Δείγμα των καιρών αγαπητοί μου! Η Αναγέννηση, είχε καλλιεργήσει την αίσθηση του “αυτονόητου” με την παραμονή της επι τόσα χρόνια σε υψηλό επίπεδο… Το γράφαμε, το ξαναγράφαμε και να που το βρήκαμε μπροστά μας…
ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ αυτονόητο ότι θα έχει στο “μεζέ” και απο κάτω ιστορικές ομάδες της περιφέρειας και της Αθήνας, ότι θα είναι μόνιμα στο Κύπελλο Ελλάδος, ότι θα παίζει με αντιπάλους συλλόγους μεγάλων πόλεων. Ηλθε λοιπον πρωτα το σόκ της πτώσης ύστερα απο έξι χρόνια και τώρα ένα ακόμη μεγαλύτερο αυτό της απαξίωσης…
ΜΕΤΑ τα αλλεπάλληλα αυτά σόκ, σε συνδυασμό με το γενικότερο περιβάλλον στην κοινωνία, έρχεται και η απάθεια σε ο,τιδήποτε συμβαίνει! Κάτι σαν την κρίση. Θυμάστε τι γινόταν τις πρώτες ημέρες με τους αγανακτισμένους και τις διαδηλώσεις για τη γενιά των 700 ευρώ! Τώρα η γενιά των ανέργων και των 150 ευρώ είναι έτοιμη για… ρεβεγιόν αμα καθίσει κανα μέρισμα!!!
ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ; Ποιές ευθύνες; Αυτά είναι… γραμμένα στη μοίρα! Το κακό μας το ριζικό φταίει κανένας άλλος….
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ
