ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Άπειρες φορές από τη στήλη έχουμε γράψει πως ό,τι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο καθρέφτης των όσων διαδραματίζονται γενικότερα στον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας ζωής.
Όσο καθαρό είναι το ποδόσφαιρο, άλλο τόσο καθαροί είναι και οι υπόλοιποι τομείς! Η ιστορία που έχει προκύψει με τη δεύτερη επαγγελματική κατηγορία μας δίνει ένα στίγμα. Η χώρα λειτουργεί με βάση τα “θέλω” και τις “προσταγές” των ισχυρά οικονομικών παραγόντων.
Αυτοί όπως είναι επόμενο σ’ ενα περιβάλλον αχαλίνωτου (τούρμπο) ανταγωνισμού, συγκρούονται μεταξύ τους για περισσότερα κέρδη, για περισσότερη εξουσία! Οι εκπρόσωποι της πολιτείας μέσα σ’ αυτή τη σύγκρουση, δεν είναι τίποτα περισσότερο από θλιβεροί κομπάρσοι.
Ρολίστες που βεβαίως σε πολλές των περιπτώσεων τη βγάζουν “ζάχαρη” τακτοποιώντας μια χαρά τα προσωπικά τους ζητήματα. Επαγγελματίες αεριτζήδες που ανάλογα σε ποιο στρατόπεδο των οικονομικά ισχυρών ανήκουν, προσπαθούν να κάνουν και τις δέουσες εξυπηρετήσεις! Μερικές φορές βέβαια έχουμε και “κωλοτούμπες”, αλλά η γενικότερη κατάσταση παραμένει η ίδια.
Το μόνο που αλλάζει κάθε φορά είναι τα πρόσωπα και οι συσχετισμοί δυνάμεων των ισχυρών. Οι οποίοι πέραν όλων των άλλων έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα ενημέρωσης και φυσικά τις μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες του τόπου! Παίζει, βλέπετε, εντόνως και το “εγώ”!!!
Τα ντέρμπι συνεχίζονται σε όλα τα επίπεδα. Στην οικονομική ζωή για το ποιος θα πάρει τις περισσότερες μπίζνες και στο γήπεδο για το ποιος θα πάρει τα περισσότερα… πέναλτι! Μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία υπάρχει μία σταθερή. Ενας κοινός παρονομαστής που είμαστε όοοοολοι εμείς οι από κάτω!
Ο λεγόμενος λαός δηλαδή. Που είναι μονίμως ο χαμένος της υπόθεσης! Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα που επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό είναι όπως προαναφέραμε η φαρσοκωμωδία που εξελίσσεται με τη super league 2. Εύκολα, πιστεύω, μπορείτε να διακρίνετε τους ρόλους που έχει ο καθένας.
Είναι οι δυνατοί που συγκρούονται, το υπηρετικό πολιτικό και ποδοσφαιρικό προσωπικό που προσπαθεί να τους εξυπηρετήσει και οι χαμένοι! Οι ομάδες δηλαδή! Οι διοικήσεις τους, αλλά και όλοι όσοι τις συγκροτούν (ποδοσφαιριστές, προπονητές, εργαζόμενοι) καθώς και οι φίλαθλοί τους.
Κι όχι όλες φυσικά οι ομάδες γιατί κάποιες εξ αυτών δεν είναι τίποτα άλλο παρά “σφραγίδες” που παίζουν συγκεκριμένο ρόλο. Μιλάμε για εκείνες που έχουν ανεξάρτητη οντότητα, που προσπαθούν να βασιστούν στις δικές τους δυνάμεις, που επιζητούν ένα περιβάλλον αξιοπρεπές για να πορευτούν και να πετύχουν στόχους.
Είναι αδύνατον όμως να διασφαλίσουν κάτι τέτοιο γιατί απλούστατα δεν εξαρτάται από τις ίδιες. Αλλοι έχουν τη μπάλα στα πόδια τους και την ορίζουν κατα πως προστάζουν τα τα συμφέροντα και τα γούστα τους…
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Αυτά περί “ομοψυχίας” στη super league 2 είναι το μεγαλύτερο ανέκδοτο! Καμία ομοψυχία δεν υφίσταται επί της ουσίας. Όλοι εκεί μέσα σκέφτονται την πάρτη τους και η συγκυρία τους έκανε να πάρουν μια ομόφωνη απόφαση.
Διαβεβαιώσεις
Η οποία δεν δίνει άλλωστε και κανένα αποτέλεσμα ουσιαστικό. Ποια ομοψυχία; Σοβαροί να είμαστε! Οι περισσότεροι εκεί μέσα είναι σε κάποιο άρμα εκ των ισχυρών που συγκρούονται. Για τα δικά τους οφέλη προσπαθούν έχοντας πάρει και κάποιες διαβεβαιώσεις για στήριξη οταν επαναρχίσει το πρωτάθλημα.
Βασίλειο του ψεύδους
Μπορείτε κι εδώ να τους διακρίνετε εύκολα. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών επειδή είναι και εντελώς άσχετοι με το χώρο νομίζουν ότι οι διαβεβαιώσεις που λαμβάνουν για εύνοια είναι και “καραντί”! θα το διαπιστώσουν στην πορεία ότι στο βασίλειο του ψεύδους δεν υπάρχει “καραντί”! Υπάρχει μόνο “παρολί”!!!
———————–
«Κατά τα κέρδη μου κρίνω και το πανηγύρι»
Ελληνική παροιμία
