Προσφάτως συζητούσαμε με εκπαιδευτικούς της Καρδίτσας σχετικά με το διαμορφωθέν τοπίο στην εκπαίδευση, τα κενά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας δάσκαλος ή καθηγητής στην καθοδήγηση των μαθητών.
Από την κουβέντα δεν έλειψαν και τα μαθήματα επιλογής ή και των ξένων γλωσσών που στο μυαλό γονέων και παιδιών μπορεί να περνούν (κακώς) σε δεύτερη μοίρα. Όμως, το ενδιαφέρον από μαθητές υπάρχει κανονικά, γι’ αυτό κιόλας τα επιλέγουν.
Το πρόβλημα είναι ότι δε γίνονται, μιας και καθηγητές όλων των ειδικοτήτων δεν υφίστανται στα περισσότερα ελληνικά σχολεία. Και ενώ τη συζήτηση αυτή την κάναμε στο πλαίσιο της συγκέντρωσης για την επέτειο του Πολυτεχνείου, αυτή την εβδομάδα και λίγες ημέρες αργότερα προέκυψε σχετική είδηση από το Δημοτικό σχολείο στα Χανιά.
Συγκεκριμένα, μαθητές του Δημοτικού απείχαν από το μάθημα Γερμανικών, ζητώντας συγνώμη νωρίτερα στη δασκάλα τους σε σημείωμά τους. Είχαν επιλέξει από πέρσι το μάθημα Γαλλικών, αλλά λόγω έλλειψης εκπαιδευτικού αναγκάστηκαν να κάνουν Γερμανικά.
Μάλιστα στο σημείωμα ανέφεραν ότι υπερασπίζονται το δίκιο τους και την αξία της ψήφου τους. Όσο οι δυνατότητες ενός σχολείου υποβαθμίζονται συνεχώς, απαξιώνονται έως ότου ξεχαστούν ως ευκαιρίες γνώσης, τόσο πιο φανερή θα είναι με το χρόνο η εγκατάλειψη της εκπαίδευσης, ίσως το μόνο πεδίο που θα ελπίζαμε ιδανικά για τη διαμόρφωση χαρακτήρων, την καλλιέργεια και εξάσκηση ενσυναίσθησης στα παιδιά.
Δ.Γ.
