Όταν αναφέραμε στο παρελθόν ότι η ατμομηχανή της εθνικής μας οικονομίας είναι ο αγροτικός τομέας ο οποίος προσφέρει και την πρώτη ύλη στη μεταποίηση ώστε ο κλάδος της βιομηχανίας τροφίμων να κατακτά συνεχώς νέες κορυφές στον τομέα των εξαγωγών, πάντα είχαμε την αίσθηση ότι αυτό που εδώ στη Θεσσαλία κατανοούμε όλοι, δεν έχει γίνει συνείδηση και στις πολιτικές μας ελίτ που διακατέχονται από μια αστικού τύπου νοοτροπία.
Έφτασε μια σχεδόν εξάμηνη παύση πληρωμών στις αγροτικές επιδοτήσεις λόγω του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, σε συνδυασμό με κακές τιμές σε βασικά αγροτικά προϊόντα (βαμβάκι, σιτάρι, καλαμπόκι) για να νιώσει η αγορά πολύ περισσότερο στα αστικά κέντρα της Θεσσαλίας, αλλά και στις μεγαλουπόλεις της Αθήνα και της Θεσσαλονίκης ότι τελικά όταν η βάση της παραγωγικής πυραμίδας υποφέρει, τότε υποφέρει και η πραγματική οικονομία.
Η αγορά της Καρδίτσας έχει «παγώσει» το τελευταίο διάστημα και ελπίζει ότι με το ξεκίνημα της καταβολής της βασικής ενίσχυσης στο τέλος της εβδομάδας και των αποζημιώσεων του μέτρου 23, θα αρχίσει να «ζεσταίνεται» ξανά ενόψει Χριστουγέννων.
Τα χρήματα των αγροτών και κτηνοτρόφων που παλεύουν να επιβιώσουν με την ευλογιά λείπουν από τα εμπορικά αλλά και όλες τις οικονομικές δραστηριότητες στη Θεσσαλία. Λείπουν επίσης πολύ περισσότερο οι επενδύσεις που πολλαπλασιάζουν το μόχθο στη γη και το μαντρί και του δίνουν προστιθέμενη αξία.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες το τελευταίο διάστημα και στη διεθνή σκηνή ιδιαίτερα στην Ευρώπη που αγωνιά για το οικονομικό της μέλλον βλέποντας να την προσπερνούν οι αναδυόμενες οικονομίες των BRICS (Βραζιλία, Κίνα, Ινδία, Ρωσία) και για αυτό έπρεπε να εφεύρει ένα νέο οικονομικό αφήγημα για να μπορέσει να δώσει ώθηση στην ασθμαίνουσα οικονομική της υπόσταση . Και αυτό δεν ήταν άλλο από το λεγόμενο «Rearm Europe» τις δαπάνες δηλαδή για να λειτουργήσουν ξανά οι φάμπρικες της πολεμικής βιομηχανίας και τα χυτήρια να παράγουν ατσάλι όχι για οικοδομήματα, γέφυρες και άλλα έργα ευημερίας και προόδου, αλλά τανκς και πυραύλους και drones, με πρόσχημα ενδεχόμενη επίθεση από τη Ρωσία, όταν τελειώσει οσονούπω τον πόλεμο με την Ουκρανία.
Το σχέδιο ειρήνευσης του Τραμπ που φαίνεται να έχει αποδεχτεί και
ο Πούτιν πέρα από την παραχώρηση εδαφών στην Κριμαία και το Ντονμπάς περιλαμβάνει και την αποδοχή η Ουκρανία να μη γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά να καταστεί μέλος της Ε.Ε.
Αυτό συνεπάγεται άμεση βοήθεια στον αγροτικό της τομέα με επιδοτήσεις που θα λείψουν από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους αγρότες αφενός και αφετέρου φθηνά τρόφιμα όπως σιτάρι και καλαμπόκι από τις τεράστιες στέπες της αχανούς αυτής χώρας που θα κατακλύσουν τις ευρωπαϊκές αγορές και θα εκτοπίσουν και τα αντίστοιχα ελληνικά παραγόμενα αγροτικά προϊόντα.
Οι αγρότες που αναμένεται σε λίγες μέρες να συμμετάσχουν μαζικά σε κινητοποιήσεις στη Θεσσαλία και σε όλη τη χώρα δεν διαμαρτύρονται μόνο για την καθυστέρηση στις πληρωμές και στις αποζημιώσεις ή για τις περικοπές που είχαν στις επιδοτήσεις λόγω του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ και την αδικία να βλέπουν χρήματα δικά τους να καταλήγουν σε επιτήδειους αστούς που έστηναν τις κομπίνες.
Στον πυρήνα της οργής τους υπάρχει η αβεβαιότητα για το μέλλον και η έλλειψη ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου επεξεργασμένου και βασισμένου στις σύγχρονες συνθήκες και απαιτήσεις της παγκόσμιας οικονομίας και των αγορών. Λένε τόσο στη δημόσια σφαίρα όσο και στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις ότι δεν αποτελεί η γεωργία προτεραιότητα
όχι μόνο για αυτή την κυβέρνηση αλλά και για τις προηγούμενες. Απόδειξη τούτου είναι το γεγονός ότι ελάχιστα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης της τελευταίας μεγάλης επενδυτικής ευκαιρίας για τη χώρα, κατευθύνθηκαν για έργα υποδομής και τον εκσυγχρονισμό της πρωτογενούς παραγωγής.
Η έμφαση δόθηκε σε άλλους τομείς της οικονομίας, ενώ οι πάντες πλέον κατανοούν ότι δεν μπορεί ο τουρισμός να βγάλει την εθνική οικονομία στην επιφάνεια από μόνος του , αφού και οι θέσεις εργασίας που προσφέρει είναι κυρίως εποχικές και όχι και τόσο καλά αμειβόμενες και κυρίως αν δεν συνδυαστεί με την παραγωγή τροφίμων θα μειώνεται το εισόδημα που παρέχουν οι επισκέπτες, αφού θα διαρρέει συνάλλαγμα για εισαγωγές . Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αποτελεί τη «βαριά βιομηχανία» της χώρας, αφού είναι ευάλωτος σε γεωπολιτικές εξελίξεις. Η χώρα βέβαια αποφάσισε ότι αφού δεν μπορεί να παράγει βούτυρο ας παράγει κανόνια (με τα εργοστάσια κυρίως του Μυτιληναίου στον Βόλο) και ας καταστεί ενεργειακός κόμβος μέσω του πανάκριβου και προερχόμενου από την άλλη μεριά του Ατλαντικού εισαγόμενου LNG.
H Θεσσαλία που αναμένει ακόμη περιφερειακό σχέδιο ανάπτυξης μετά τις θεομηνίες μπαίνει ξανά στο περιθώριο. Ξεχάστηκαν και οι δεσμεύσεις για μεσαία φράγματα σε Μουζάκι και Ενιπέα για αντιπλημμυρική θωράκιση από έργα ορεινής υδρονομίας… και την ίδια στιγμή η Αργιθέα και ο Ασπροπόταμος τα τελευταία 24ωρα βιώνουν ένα νέο Daniel. Μετά την κατολίσθηση στο εργοστάσιο της Γλύστρας στη Μεσοχώρα ορατός είναι ο κίνδυνος κατάρρευσης και του φράγματος στη Συκιά (του έργου μεταφοράς νερού από τον Αχελώο στο θεσσαλικό κάμπο) αφού έχει εγκαταλειφτεί όπως και η Θεσσαλία στην τύχη του. Το ίδιο βέβαια εγκαταλείφθηκε και η φέρουσα παραγωγική ικανότητας της χώρας σε τρόφιμα και ενέργεια για να καταστεί ακόμη περισσότερο μεταπρατική…
