Δε νοείται η ανάλυση των πολιτικών, της πορείας που χαράσσουν στα κοινά της χώρας, να βασίζεται στο αν ένα πρόσωπο… «πουλάει» ή αν κάνει γκελ στον κόσμο μόνο και μόνο από το παρουσιαστικό ή το συμβολισμό του σε διάφορες περιστάσεις, παραμερίζοντας το ενδιαφέρον μας για τις πολιτικές του πεποιθήσεις.
Η πολιτική σίγουρα είναι και επικοινωνία, αλλά η επικοινωνία δεν μπορεί να υπερβαίνει την πολιτική αξία που οφείλουμε να αναζητούμε στα εμπλεκόμενα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή.
Και μόνο αυτή μπορεί να μας βοηθήσει να σχηματίζουμε απόψεις σχετικά με τα πολιτικά προγράμματα παρατάξεων, τις κινήσεις προέδρων των κομμάτων, τους οποίους δυστυχώς στη χώρα μας (και όχι μόνο) τους θεωρούμε ως μεσσίες, ανθρώπους που από τη μία στιγμή στην άλλη θα πάρουν στις πλάτες τους τα βάσανά μας, πράγμα που δεν ισχύει.
Η πολιτική δε δύναται να κρίνεται… φυσιογνωμικά, αν είναι κάποιος του γούστου μας ή όχι, αλλά ξεκάθαρα ο καθένας να εξετάζεται από εμάς τους ίδιους όσον αφορά τα «πιστεύω» του σε καθημερινά κοινωνικά ζητήματα.
Δ.Γ.
