Συνηθίζεται τα Χριστούγεννα να μας στέλνουν μηνύματα οι πολιτικοί… Το φετινό μήνυμα των Χριστουγέννων, όμως το στέλνουν οι πολίτες προς την πολιτική ελίτ της χώρας,

Έχοντας ο τόπος αποψιλωθεί από το ανθρώπινο δυναμικό του, από τους νέους επιστήμονες, που εγκατέλειψαν την Ελλάδα μαζικά στα χρόνια των μνημονίων, και καθώς τα Χριστούγεννα είναι η κατεξοχήν γιορτή της οικογενειακής συνεύρεσης το μήνυμα δεν μπορεί να είναι διαφορετικό από το: “Φέρτε τα παιδιά μας πίσω”

Η νοσταλγική διάθεση που εμπεριέχει αυτή η μεγάλη γιορτή, το ξεφύλλισμα οικογενειακού άλμπουμ με φωτογραφίες, ο ανωθρώσκων καπνός από το τζάκι, στα σπίτια στα χωριά του κάμπου, η πρασοτηγανιά και τα μελομακάρονα, τα πιτσιρίκια με τα τρίγωνα που περιδιαβαίνουν τις γειτονιές για να τραγουδήσουν τα κάλαντα, η «παπαδιαμάνετια» ατμόσφαιρα και η ιεροτελεστία της μεγάλης θείας λειτουργίας, με το ξύπνημα από τα χαράματα, δημιουργούν αυτό που αποκαλούμε μελαγχολία των Χριστουγέννων..

Τα παιδιά , μεγάλωσαν έγιναν άντρες, «άνοιξαν τα φτερά τους» το φιλοσόφησαν και «έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους»… Αυτός ο τόπος ποτέ δεν έγινε κοινωνία των πολιτών, αλλά των κολλητών και καθώς η αναξιοκρατία κυριαρχεί παντού και έτσι αποφάσισαν να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στο εξωτερικό… Τι πρέπει να γίνει για να επιστρέψουν αυτά τα «λαμπρά μυαλά» στον τόπο τους;

Πρώτα θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς μυαλά, φιλοσοφία και στάση ζωής.. Να πάψουμε να λειτουργούμε ατομικά, να αποκτήσουμε οικονομικό πατριωτισμό, να αγαπήσουμε οι ίδιοι την πατρίδα μας και τότε θα εκλέξουμε και εκείνους που υπηρετούν το συλλογικό καλό και όχι τις συντεχνίες κομματικές ή άλλες που τους διασφαλίζουν πρόσβαση στο γκουβέρνο…

Στη χώρα μας έχουμε διαχρονικά «τη σφαγή των νηπίων».. Φθίνουμε πληθυσμιακά για να διατηρήσουμε τις συντάξεις, σπρώχνουμε στην Εσπερία τους επιστήμονες, καθώς διώκεται το επιχειρείν που γεννά προστιθέμενη αξία, πλούτο και θέσεις εργασίας…

Τα νέα παιδιά ‘έφυγαν στο εξωτερικό και έκαναν εκεί οικογένειες.. Όσοι νέοι έμειναν πίσω αδυνατούν να κάνουν οικογένεια , όντας άνεργοι, που μετρούν μέρα με τη μέρα, με επιδόματα και συμβάσεις εργασίας οκτάμηνες.. Και όταν βρουν δουλειά με μισθούς πείνας και συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, το τελευταίο που σκέφτονται είναι να κάνουν οικογένεια.. Στα χωριά έχουν σταματήσει να ακούγονται παιδικές φάλτσες φωνές που τραγουδούν τα κάλαντα, εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστο…

Γερνάμε και πιάνουμε τους εαυτούς μας όχι να ψωνίζουμε τη γαλοπούλα και τα μελομακάρονα, αλλά να περνούμε ώρες μπροστά στο skype, για να συνομιλήσουμε με τα παιδιά μας, πολλές φορές με διαφορά ώρας, νύχτα εκεί μέρα εδώ και το αντίστροφο… Θυσιάσαμε τη νεολαία μας το μέλλον της πατρίδας για να διατηρήσουμε το ζοφερό και τοξικό παρών μας… Συντάξεις και αναδρομικά και επιδόματα αλληλεγγύης.. Μία πραγματικά αλληλ΄’εγγυα κοινωνία όμως είναι εκείνη που φροντίζει τα παιδια της, φροντίζει τη διαδοχή.. Αλλιώς είναι μια εγωιστική και εσωστρεφής κοινωνία,, Ο Κρόνος που τρώει τα παιδιά του…

Από τα νοσταλγικά χρόνια προηγούμενων δεκαετιών γνωρίζουμε ότι ο μπακάλης στο τέλος της ημέρας, έκανε τους λογαριασμούς του και γνώριζε πως αν δεν εισέπραττε έστω και μία δραχμή παραπάνω κάθε μέρα, από αυτές που ξόδευε, θα το έκλεινε το μαγαζί.. Αλλά και ο «μπακαλόγατος» που «σκιζόταν» για να εξυπηρετήσει τους πελάτες, ήξερε, πως αν δεν γινόταν είσπραξη, δεν θα έπαιρνε το μεροκάματο το βράδυ που θα γινόταν ταμείο.. Τώρα κάνει ταμείο ο μπακάλης και βλέπει, πως από τα 100 ευρώ που έβγαλε τα 70 πάνε σε φόρους και εισφορές για τα ταμεία και μετά, κάνει δεύτερες σκέψεις και βλέπει πως και 70 να βγάλει πάλι 30 θα του μείνουν, οπότε γιατί τόσο άγχος για τη δουλειά, ας πάει μία ώρα νωρίτερα στο σπίτι να απολαύσει την οικογενειακή θαλπωρή χρονιάρες μέρες…

Αλλά το σπίτι είναι άδειο χωρίς τα παιδιά που έφυγαν στην Εσπερία κι έκαναν εκεί προκοπή… Με κοινωνικά μερίσματα και επιδόματα θα βλέπει προκοπή ο τόπος, σκέφτεται. Δουλειές θέλει και ανάπτυξη, μήπως και αλλάξει το κλίμα και επιστρέψουν τα παιδιά, που απέκτησαν και μία άλλη νοοτροπία στο εξωτερικό και μπορεί να διορθώσουν τα πράγματα σε αυτό τον τόπο…

Φέρτε τα παιδιά μας πίσω λοιπόν..

Καλά Χριστούγεννα

«ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ»