Οι αντιδράσεις για τη διαχείριση του νερού, οι νέες κινητοποιήσεις των αγροτών εν μέσω καλοκαιριού, όπως και η γενικευμένη ανησυχία για την πορεία της άρδευσης, δεν αποτελούν μόνο σημερινές, πρωτοφανείς προκλήσεις, αλλά οι τωρινές εικόνες έρχονται από το παρελθόν, από τα έτη 1991 και 1997 και κυρίως τους θερινούς μήνες.
Και εκείνες τις περιόδους, οι αγρότες προχωρούσαν σε κινητοποιήσεις για την έλλειψη νερού, τη διαχείρισή του, καθώς και για την έλλειψη εκείνων των έργων που θα διασφάλιζαν επαρκή ποσότητα υδάτων για τον θεσσαλικό κάμπο. Και τότε λοιπόν, η αγανάκτηση ήταν μεγάλη, με τις επόμενες κινήσεις σε εκείνες τις αρδευτικές περιόδους να μην επαναφέρουν την αίσθηση σιγουριάς στον πρωτογενή τομέα.
Τέτοιες προειδοποιήσεις τόσο στη Θεσσαλία όσο και στη χώρα γενικότερα, έχουμε λάβει στο παρελθόν. Γνωρίζαμε συνεπώς, τα αποτελέσματα που θα αντικρίζαμε αργά ή γρήγορα στην υπόθεση του νερού. Έρευνες υπήρξαν και εκείνες τις εποχές, όπως αυτή που προερχόταν από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο που καταδείκνυε πως η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την έλλειψη νερού και κατ’ επέκταση με τον κίνδυνο μείωσης της αγροτικής παραγωγής.
Δ.Γ.
