ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Τέσσερα στο φιλικό με τα Τρίκαλα, τέσσερα στο πρωτάθλημα, άλλα τέσσερα στο άλλο Θεσσαλικό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό Βόλου κι άλλα τέσσερα στον Αλμωπό Αριδαίας, δεν τα λες και… λίγα έτσι;
Ναι για την Αναγέννηση μιλάμε που με τις επιδόσεις της στο Στάδιο… χόρτασε τον κόσμο από γκολ! Όσοι μάλιστα μπαίνουν στο γήπεδο… ξεθαρεμένοι με άγνοια κινδύνου έχοντας επιθετικές διαθέσεις δεν ξέρουν από που θα τους έλθει!
Μ’ αυτό το πνεύμα ξεκίνησαν τα Τρίκαλα τον προχθεσινό αγώνα στο Στάδιο και υπέστησαν… ξεπουπούλιασμα! Χωρίς μάλιστα να δουλεύει στο φούλ το… μηχανοστάσιο!
Διαχείριση του αγώνα άψογη από τον πάγκο, στόχευση στην ουσία, αλλά στο τέλος πάλι τεσσάρα! Σε ματς μάλιστα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που και το “μισό – μηδέν” είναι υπεραρκετό!
Μέχρι και αλλαγές για… ξεκούραση παικτών ενόψει της συνέχειας έκανε ο Αμανατίδης. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό σε τοπικό ντέρμπι, όπως δεν έχουν σημειωθεί και τέτοιας έκτασης σκορ.
Όλα αυτά με μια εξέδρα που δεν υπάρχει σε κανένα γήπεδο της κατηγορίας και στα περισσότερα από τη super league1 πέραν αυτών που παίζουν οι τρεις τέσσερις μεγάλοι!
Οι Τρικαλινοί παίκτες ζήλεψαν την ατμόσφαιρα, όπως συνέβη και με τους συναδέλφους τους των άλλων ομάδων που επισκέφθηκαν φέτος την Καρδίτσα. Λογικό διότι παίζουν μπροστά σε άδειες εξέδρες.
Η χαρά του κάθε ποδοσφαιριστή είναι το Στάδιο φέτος! Ακόμη και για τους αντιπάλους διότι βιώνουν μια καταπληκτική ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα. Πόσο μάλλον για τους δικούς μας που το χαίρονται με την ψυχή τους!
Είναι, λοιπόν, γεγονός ότι η Αναγέννηση βρίσκεται σε μια εξαιρετική συγκυρία μέσα σε συνθήκες πολύ δύσκολες για τη ζωή μας. Μοιράζει χωρίς φειδώ συγκινήσεις, χαρές και προσδοκίες!
Να καθίσουμε τώρα υπ’ αυτά τα δεδομένα να κάνουμε “ακτινογραφία” και να ψάχνουμε να βρούμε κάτι μεμπτό σε όλη αυτή την ωραία φάση που περνάμε, δεν θα το κάνουμε εμείς.
Είμαστε απ’ αυτούς που δεν μας αρέσει να χαλάμε τις γιορτές με μίρλα, εσωστρέφεια και βλακεία. Το αφήνουμε για τους “ειδικούς”!
Απολαμβάνουμε και μοιραζόμαστε (είπαμε, χαρά που δεν μοιράζεται δεν είναι χαρά!) με χιλιάδες άλλους την όμορφη διαδρομή της ομάδας, ακόμη περισσότερο τώρα, διότι ήλθε αμέσως μετα από μία περίοδο πρωτοφανούς ανυποληψίας! Το να το παίξουμε μη ικανοποιημένοι απ’ αυτά που βλέπουμε και ζούμε δεν θα είναι απλως αχαριστία, αλλά ηλιθιότητα!
Που θα βγάλει αυτός ο δρόμος, δεν μπορούμε φυσικά να το προβλέψουμε. Δεν κρίνονται όλα εντός των γραμμών του γηπέδου. Αν κρίνονταν μόνο εκεί, η ομάδα θα τους έπαιρνε παραμάζωμα όλους φέτος!
Δυστυχώς παίζεται καλή “μπάλα” και εκτός γηπέδου! Οπότε τα πάντα είναι ανοιχτά σε κάθε ενδεχόμενο, «τα πάντα ρει» που έλεγε κι ένας παλιακός που τον φώναζαν Ηράκλειτο…
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Αμα δεν χαίρεσαι στις γιορτές, άμα δεν πανηγυρίζεις στους θριάμβους και ψαχουλεύεις να βρεις κάποιο μεμπτό σημείο για να το αναδείξεις, πάει να πει πως έχεις πρόβλημα που πρέπει ν’ αρχίσεις να το κοιτάζεις γιατί κινδυνεύεις με… αυτοδηλητηρίαση!
Υπερηχογράφημα
Άμα είσαι μέσα στη μίρλα τη στιγμή που γύρω σου όλοι χαμογελούν, άμα δεν απολαμβάνεις την πρόοδο αυτού που υποτίθεται αγαπάς και κάνεις “υπερηχογράφημα” για να βρεις κάτι άσχημο, τότε χρειάζεσαι απαραιτήτως και δίχως χρονοτριβή τη συνδρομή ειδικού.
Στην πλάτη
Η Αναγέννηση φέτος προσφέρει θέαμα, χαρές, συγκινήσεις προσδοκίες! Δεν παίζει, όμως, μόνη της, αλλά απέναντι σε αντιπάλους που έχουν το δικό τους εκτόπισμα. Μάλιστα όσοι πέρασαν από το Στάδιο κι έφυγαν (η συντριπτική πλειοψηφία) μ’ ένα τσουβάλι γκολ στην πλάτη, δεν είχαν άσχημη αγωνιστική παρουσία και δεν ξανάφαγαν τεσσερα σε κανένα άλλο ματς που έδωσαν! Ε, όχι να μιζεριάσουμε κιόλας επειδή τους… συντρίψαμε! Ελεος δηλαδή…
————————–
«Να είσαι ευτυχισμένος γι’ αυτή τη στιγμή. Αυτή η στιγμή είναι η ζωή σου»
Ομάρ Καγιάμ, Πέρσης ποιητής
