H φράση “η Αναγέννηση είναι υπόθεση όλων” έχει χρησιμοποιηθεί ουκ ολίγες φορές αλλά ελάχιστες ήταν που βρήκε απόλυτη εφαρμογή στη δραστηριότητα του λαοφιλούς συλλόγου…
Μπορεί να ταιριάζει σαν “σλόγκαν” στο ξεκίνημα κάθε προσπάθειας, μπορεί να την επικαλούνται άπαντες, αλλά το να το δούμε στην πράξη παραμένει ένα μεγάλο ζητούμενο και είναι – κατά τη γνώμη μας – η συνταγή που μπορεί να οδηγήσει στην επιτυχία…
Οσες φορές η Καρδίτσα αγκάλιασε συσπειρωμένη (τουλάχιστον οι συνιστώσες της ομάδας) την Αναγέννηση, άλλες τόσες ήταν που ο σύλλογος κατόρθωσε να κάνει σπουδαία πράγματα!
Αντιθέτως όσες φορές (τις περισσότερες) μια διοίκηση απέμενε μόνη της, οσες επιτυχίες και συμβολή κι αν είχε, έρχονταν η στιγμή που απογοητεύονταν μ’ αποτέλεσμα να έρχεται η πτώση. Μιλάμε για διοικήσεις φυσικά που έχουν διακριθεί για την προσφορά τους κι όχι για “φαντομάδες” ή άσχετους που πέρασαν κατά καιρούς από τα ηνία της ομάδας με καταστρεπτικά αποτελέσματα.
Η τραγική εμπειρία των τελευταίων μόνο χρόνων είναι ενδεικτική και μέσα απ’ αυτή μπορούμε ν’ αντλήσουμε χρήσιμα συμπεράσματα και – το σπουδαιότερο – να αποφύγουμε τα τεράστια λάθη που έγιναν για να μην ξαναζήσουμε το καθεστώς της ανυποληψίας.
ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, ΝΕΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ…
Από το περασμένο καλοκαίρι η Αναγέννηση μπήκε σ’ έναν άλλο δρόμο. Αφού ξεπεράστηκαν οι στρεβλώσεις και η μιζέρια που την ήθελαν καθηλωμένη μέχρι και στο τοπικό, αφού έγιναν οι διοικητικές αλλαγές και πήρε τα ηνία ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, είχαμε μια τρομερή χρονιά μέσα σε μύρια προβλήματα και αβεβαιότητα με ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα.
Την άνοδο, σε μία μόλις σεζόν (κι αυτή προβληματική λόγω των γνωστών καταστάσεων με την πανδημία), τριών κατηγοριών!
Επιτεύχθηκε με τρόπο θριαμβευτικό και άμεσα η επιστροφή στο προσκήνιο μ’ ένα τρομερό ρεκόρ, να διατηρηθεί η ομάδα έμεινε αήττητη σε όλο το πρωτάθλημα και στη διαδικασία των play off!
Αρχίζει, λοιπόν, μια νέα εποχή και παρουσιάζεται μια νέα πολύ μεγάλη ευκαιρία στην οποία πρέπει να χτίσουμε όλοι.
Οπως γράφουμε και στις “ΣΠΟΝΤΕΣ” το γεγονός ότι η Αναγέννηση δεν έκανε ποτέ το μεγάλο άλμα και την υπέρβαση, δεν οφείλεται μόνο στις ατυχίες, στις κακές στιγμές, στο παρασκήνιο που δεν ήταν ποτέ καλή και στις λανθασμένες επιλογές.
Είχε να κάνει και με τη γενικότερη νοοτροπία του Νομού μας και τη συνολική στήριξη όλων μας.
Οπως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, δεν αρκεί μόνο η οικονομική αιμοραγία της νυν διοίκησης (που είναι ήδη μεγάλη), οι ικανότητες στον τρόπο οργάνωσης και δημιουργίας ένός ανταγωνιστικού ρόστερ που θα κοιτάζει τους αντιπάλους στα μάτια!
Αυτά τα έχει ξανακάνει η Αναγέννηση. Το θέμα είναι αυτά να εμπνεύσουν τον κόσμο και να υπάρξει μια γενικότερη εκστρατεία εντός και εκτός γηπέδου που θα τη θωρακίσουν όσο ποτέ για να χαράξει ένα δρόμο σταθερά ανοδικό και να αρχίσει – γιατί όχι – να ονειρεύεται κι αυτά που δεν έζησε ποτέ!
Το “υπόθεση όλων”, πρέπει να βρει εφαρμογή τόσο με τη φυσική παρουσία του κόσμου στο γήπεδο, όσο και με όλη τη δραστηριότητα που αφορούν στο σύλλογο.
Την διάθεση των διαρκείας, την αγορά μετοχών, την πίεση για τη δρομολόγηση έργων υποδομής (γήπεδο στον ιστό της πόλης, αναβάθμιση σταδίου) και πολλά πολλά ακόμη.
Αν όλα αυτά τα δούμε στην πράξη, τότε η “επόμενη μέρα” θα είναι πραγματικά πολύ καλύτερη από την προηγούμενη…
Αν αντιθέτως πιστέψουμε ότι η ομάδα είναι υπόθεση μόνο της διοίκησης και των στελεχών που τρέχουν σε διάφορα πόστα, τότε θα καταλήξουμε με μαθηματική ακρίβεια εκεί που ήμασταν και στο παρελθόν όταν δεν κάναμε αυτά που έπρεπε…
Στο χέρι μας, λοιπόν, είναι να “χτίσουμε” το “αύριο” του ιστορικού μας συλλόγου όπως αρμόζει για να τον απολαμβάνουμε στο υψηλότερο επίπεδο…
Θ.Κ.
