Ακούμε για ολιστικές μελέτες της ΟΥΕΦΑ, για οργάνωση του αθλητισμού μέσω καταγραφής σωματείων στο αθλητικό μητρώο, για στήριξη στον καιρό της πανδημίας και το μόνο που βλέπουμε στην πράξη είναι η εγκατάλειψη!
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός με το δεύτερο καθολικό Lockdown ως μέτρο αναχαίτισης της επέλασης του κορωνοϊού, έχει περιέλθει σε μια απερίγραπτη κατάσταση και πληγώθηκε τόσο πολύ που ούτε σε περιόδους με πολεμικές συρράξεις ή έντονα πολιτειακά γεγονότα δεν συνέβη…
Μιλάμε για έναν καταποντισμό χιλιάδων ανθρώπων που όχι μόνο δραστηριοποιούνται στο χώρο, αλλά βιοπορίζονται κιόλας μέσω αυτού!
Αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης αρκετοί και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι όχι μόνο δεν βλέπουν ένα “φως” στον ορίζοντα, αλλά την ίδια στιγμή παρατηρούν να εξελίσσονται καταστάσεις που μεγαλώνουν την οργή τους!
Ο τρόπος για παράδειγμα που η πολιτεία αλλά και οι οργανωμένοι φορείς του ποδοσφαίρου αντιμετωπίζουν το ζήτημα είναι όχι απλά προς συζήτηση, αλλά προκαλεί αγανάκτηση!
Η πολιτεία κοιτάζει πως θα φτιάξει το μητρώο για τις εκλογές των Ομοσπονδιών που θέλει να ελέγξει και η ΕΠΟ σ’ ο,τι αφορά το ποδόσφαιρο, κοιτάζει πως θα εξυπηρετήσει τους εκλεκτούς επιχειρηματίες που κάνουν κουμάντο μέσω δυο – τριών μεγάλων ομάδων!
Θυμίζουμε ότι η ΕΠΟ είναι αυτή που θα πρεπε ως πρώτο της μέλημα να έχει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της χώρας το οποίο “υπηρετεί” μέσω των εκπροσώπων των σωματείων!
Το μόνο που δεν κάνει είναι αυτό!
Πρόσφατες μάλιστα είναι οι καταγγελίες του Κύπριου αντιπροέδρου της FIFPro Σπύρου Νεοφυτίδη ότι η ΦΙΦΑ προχώρησε σε χρηματοδότηση των ομοσπονδιών (μεταξύ αυτών και της δικής μας) για τη στήριξη των πρωταθλημάτων από την πανδημία, αλλά ποτέ δεν μάθαμε τι απέγιναν αυτά τα χρήματα και πως αξιοποιήθηκαν!
Για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τα πρωταθλήματά του δεν θα πρεπε να κάνουν κάτι; Δεν θα πρεπε να στηρίξουν με χρηματοδοτήσεις τα σωματεία και τις Ενώσεις που βολοδέρνουν μέσα στην απραξία;
Αλλα για ποιες Ενώσεις μιλάμε; Γι’ αυτές που δεν έχουν (πλην ελαχίστον εξαιρέσων) βγάλει “κιχ” ενώ θα πρεπε ως θεματοφύλακες του χώρου να μην ησυχάζουν και να αγωνίζονται για την θωράκιση των συμφερόντων των συλλόγων;
Για τις Ενώσεις που το μόνο που σκέφτονται είναι πως θα… ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές για το ποιος θα κουμαντάρει στην επόμενη μέρα το ποδόσφαιρο όπως συνέβαινε και στο παρελθόν;
Για τις Ενώσεις που δεν έβγαλαν τσιμουδιά όταν τον περασμένο Απρίλιο διακόπηκαν τα πρωταθλήματα δια της μεθόδου του “ξαφνικού θανάτου” και καταστράφηκαν παράγοντες, ομάδες, αθλητές και προπονητές;
Κάτι ανάλογο σε μικρότερη έκταση συμβαίνει και στο χώρο του μπάσκετ όπου κι εκεί το πρώτο μέλημα είναι οι επικείμενες εκλογές κι όχι πως θ’ ανασάνουν οι ομάδες από την Α2 και κάτω.
Αλλωστε και το ελληνικό μπάσκετ αρχίζει τα τελευταία χρόνια να μοιάζει το ποδόσφαιρο με τα αδιέξοδα και στην κορυφαία κατηγορία, με τις αλλαγές AΦΜ, με τις απίστευτες στρεβλώσεις που μεγαλώνουν όλο και περισσότερο!
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, λοιπόν, έχει αφεθεί στη μοίρα του και καταποντίζεται όχι μόνο από την πανδημία (που τη χρησιμοποιούν ως πρόφαση για χίλια δυό εις βάρος της κοινωνίας), αλλα από τα έργα και τις ημέρες εκείνων που υποτίθεται τον υπηρετούν με το αζημίωτο!
Θ.Κ.
