Όλοι την ξέρουμε ως πλατεία Δικαστηρίων και στη συνείδησή μας είναι συνδεδεμένη με την διασκέδαση των Καρδιτσιωτών. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για την πλατεία Ερμου ο χαρακτήρας της οποίας από τη δημιουργία της και μετά ήταν αρχικά εμποιρικός και στη συνέχεια διοικητικός. Ενδιαφέρουσες πληροφορίες, άγνωστες στους περισσότερους, αντλήσαμε από την επίσημη σελίδα του Μουσείου Πόλης Καρδίτσας και τις παραθέτουμε.
Η πλατεία, λοιπόν, βρισκόταν στα όρια της χριστιανικής συνοικίας, του Βαρουσιού, και του οθωμανικού τομέα της πόλης στην ύστερη οθωμανική εποχή. Ήδη από την εποχή αυτή στην περιοχή υπήρχαν υπηρεσίες διοίκησης (φρουραρχείο, χωροφυλακή κτλ.) ενώ πραγματοποιούνταν εκεί το ζωοπάζαρο της εβδομαδιαίας αγοράς. Η ονομασία της ως «Ερμού» το 1891 είναι ενδεικτική της εμπορικής λειτουργίας που διατήρησε ως τις αρχές της δεκαετίας του 1920.
Προς τα τέλη της ίδιας δεκαετίας ο ξεσκέπαστος αυλακάς επιχωματώθηκε και η μάλλον ανθυγιεινή περιοχή παγιώθηκε σε διοικητικό κέντρο. Στο μεταξύ γύρω από την πλατεία είχαν αρχίσει να χτίζονται ήδη από τον 19ο αιώνα επιβλητικές διώροφες οικίες πολιτικών, όπως του Ιω. Καζαμπάκα (σημερινή Λέσχη Προσκόπων), του Δ. Μαλλιόπουλου (σημερινό επισκοπικό μέγαρο, περίπου 1910) κά. Μάλιστα στην οικία Καζαμπάκα κατέλυσε ο στρατηγός Σκαρλάτος Σούτσος, με την είσοδο του ελληνικού στρατού στην πόλη, στις 18 Αυγούστου 1881 και εγκαταστάθηκαν οι τουρκικές αρχές κατοχής το 1897-98.
Αναλυτικότερα στην έντυπη έκδοση του Νέου Αγώνα
