Σε λίγες ημέρες το 2020 θα μπει στα κατάστιχα του παρελθόντος, αλλά θ’ αφήσει σημάδια ανεξίτηλα σ’ όλους μας, αφού τα όσα ζήσαμε (και ζούμε ακόμη) μέσα σ’ αυτό το το χρονικό διάστημα, είναι αδύνατον να τα ξεχάσουμε…

Ιδιαιτερα στην Καρδίτσα και να προσπαθούσαμε, δεν θα μας άφηναν οι πληγές που άφησε η πλημμύρα της 18ης Σεπτεμβρίου όπου βιώσαμε μία από τις χειρότερες καταστροφές (αν όχι τη χειρότερη) που έπληξαν την περιοχή στο πέρασμα των χρόνων…
Πληγές που εξακολουθούν να είναι ακόμη ανοιχτές!

Η πανδημία του κορωνοϊού, η απώλεια της ζωής συνανθρώπων μας, ο οικονομικός καταποντισμός και η στέρηση ακόμη και στοιχειώδων ελευθεριών που ούτε κατα διάνοια φανταζόμασταν οτι θα ζήσουμε, συνθέτουν ένα σενάριο εφιαλτικό και αναζητείται εναγωνίως ένα φως στο σκοτάδι και μια χαραμάδα ελπίδας για την επόμενη μέρα…

Ο αθλητισμός, δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος απ’ όλα τα παραπάνω και όπως όλη η ζωή μας, μπήκε κι αυτός στον πάγο από τον περασμένο Μάρτιο όταν άρχισε να διαμορφώνεται αυτό το σκηνικό.

Από τις 7 Νοεμβρίου και επισήμως για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες δόθηκε εντολή για ένα καθολικό “stop” κάθε αθλητικής δραστηριότητας που αφορούσε στο νομό μας!

Με δεδομένο ότι δυστυχώς δεν εκπροσωπούμαστε εδώ και δύο χρόνια σ’ ενα επαγγελματικό πρωτάθλημα εθνικής κατηγορίας, λόγω του καταποντισμού της Αναγέννησης, δεν υπάρχει πλέον καμία δραστηριότητα, ούτε καν προπονήσεις στον τόπο μας…

Γεγονός πρωτοφανές, που δεν παρατηρήθηκε ούτε κατά τη διάρκεια έκρυθμων κοινωνικών καταστάσεων και ακόμη και όταν η χώρα βρίσκονταν επι ποδός πολέμου και κατοχής!!!
Ακόμη και τότε, υπήρχε τρόπος για άθληση, ακόμη και σ’ αυτές τις συνθήκες δεν υπήρχε αυτή η απόλυτη απραξία…

Η Αναγέννηση, οι άλλες δύο εκπρόσωποι στη Γ’ Εθνική Ατρόμητος Παλαμά και ΑΟ Σελλάνων, ο ΑΣ Καρδίτσας στο μπάσκετ, ο ΣΠΑΚ στο βόλει, οι ομάδες μας στη Γ’ Εθνική μπάσκετ, αλλά και σύσσωμο το ερασιτεχνικό αθλητικό στερέωμα της Καρδίτσας είναι σε πλήρη αναστολή…

ΕΛΠΙΔΕΣ
H χαραυγή της νέας χρονιάς φέρνει μαζί της πολλές ελπίδες και προσδοκίες για βελτίωση της κατάστασης και έξοδο από το τούνελ στο οποίο βρισκόμαστε.
Είναι βέβαιο μ’ αυτά που βλέπουμε πως θ’ αργήσει ακόμη η καθημερινότητά μας να “επανακκινήσει” στα επίπεδα προ Μαρτίου, είναι βέβαιο πως θα μείνουν σημάδια απ’ ολη αυτή την ιστορία και πως θα χουμε αλλαγές σε πολλά επίπεδα, αλλά πάλι είναι βέβαιο πως κάποια στιγμή ο εφιάλτης θα λάβει τέλος!
Και εκεί ο αθλητισμός, που είναι από μόνος του μια διαδικασία που αποθεώνει τη ζωή, θα βρεί ξανά τον τρόπο να εκφραστεί…

Θ.Κ.