ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Ο ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ και ο Εστραγκόν είναι δύο άστεγοι φτωχοί διανοούμενοι που θα συναντηθούν ένα βράδυ τυχαία κάτω από ένα δένδρο και μέσα στην κουβέντα που θ’ ανοίξουν, αντιλαμβάνονται ότι περιμένουν και οι δύο κάποιον που ονομάζεται Γκοντό! Θα περάσουν διάφοροι απο εκεί και μεταξύ αυτών κι ένας πιτσιρικάς που θα τους πει οτι είναι ο αγγελιοφόρος του…
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ τους πληροφορεί ότι δεν θα έλθει απόψε το πρόσωπο που περιμένουν, αλλά την επομένη. Οπότε θα ξαναβρεθούν το άλλο βράδυ και θα συνεχίσουν να περιμένουν αλλά ματαίως…
ΤΟ ΜΟΝΟ που εξελίσσεται στην υπόθεσή είναι ο χρόνος που κυλάει και οι αλλαγές που συμβαίνουν στους διερχόμενους, χωρίς όμως να προκύπτει απολύτως τίποτα το σημαντικό για τους ίδιους και χωρίς να έρχεται αυτος ο μυστηριώδης Γκοντό.
ΜΕΣΑ σ’ αυτή την απέραντη αναμονή κάποια στιγμή ο Βλαντιμίρ και ο Εστραγκόν θα έχουν τον παρακάτω διάλογο:
Εστραγκόν: Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο έτσι…
Βλαντιμίρ: Ετσι λένε όλοι…
Εστραγκόν: Μήπως αν χωρίζαμε είναι καλύτερα;
Βλαντιμίρ: Εγώ λέω να κρεμαστούμε αύριο. Εκτός κι αν τελικά έρθει αύριο ο Γκοντό!
Βλαντιμίρ: Σωθήκαμε… Λοιπόν, φέυγουμε;
Εστραγκόν: Πάμε…
ΠΑΡΟΤΙ αποφασίζουν ν’ αποχωρήσουν παραμένουν ακίνητοι. Ούτε καν η απόπειρα αυτοκτονίας που επιχειρούν θα πιάσει! Το μόνο που εξακολουθεί να κυλάει είναι ο χρόνος! Κι ενώ οι δύο τους περιμένουν κάτι που πιστεύουν ότι θα αποτελέσει την έναρξη της ζωής τους, χωρίς μάλιστα να είναι σίγουροι γι’ αυτό, προσπαθούν να περάσουν τις στιγμές όσο πιο ανώδυνα γίνεται για τους ίδιους μ’ αποτέλεσμα να μένουν σε πλήρη αδράνεια!
ΑΠΟΡΕΙΤΕ μήπως… “τουφεκίσαμε”; Οχι ακόμη! Απλώς περιγράφουμε εν τάχει την υπόθεση του κλασικού έργου του Ιρλανδού δραματουργού Σάμουελ Μπέκετ με τίτλο: “Περιμένοντας τον Γκοντό”. Με κεντρικά πρόσωπα τους δύο ήρωες που περιμένουν και περιμένουν και περιμένουν κάποιον που θα τους δώσει ένα νόημα στη ζωή τους ή θα τους σώσει!
ΓΡΑΦΤΗΚΕ στο τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου σ’ ένα περιβάλλον αναμονής της ανασυγκρότησης μετά τον όλεθρο! Ποτέ δεν εξήγησε ο Μπέκετ τι ακριβώς επιχειρούσε να περιγράψει και οι προσεγγίσεις που έγιναν (και γίνονται ακόμη) απο ειδικούς και οι υποκειμενικές ερμηνείες του έργου είναι πάμπολλες…
ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση απ’ όποια πλευρά κι αν το δεις είναι διαπιστωμένο πως ακόμη και τώρα που έχουν περάσει τα χρόνια (μεσολάβησααν ένας ακόμη παγκόσμιος πόλεμος και πολλά άλλα) ακόμη κάποιοι ακόμη περιμένουν τον “Γκοντό”!
Κι αυτός ο άτιμος δεν λέει να εμφανιστεί ρε γαμώτο…
