O εριστικός τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας στο θέμα του Αχελώου αντανακλά δυστυχώς και στον τρόπο με τον οποίο οι γείτονες Αιτωλοακαρνάνες αντιλαμβάνονται το θέμα του νερού, σε μία περίοδο κλιματικής κρίσης.
Η ιδιοκτησιακή λογική για το νερό ένα κοινωνικό αγαθό που σε άλλες περιοχές είναι σε περίσσεια και σε άλλες σε έλλειψη δεν απέχει από εκείνη μιας κοινωνίας που έμαθε να έχει μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις στη χώρα μας.
Μιας κοινωνία του «ΟΧΙ σε όλα», χωρίς να προτείνει και εναλλακτική λύση, ή να αδιαφορεί ακόμη και αν αυτή η στάση της είναι επιζήμια για την εθνική οικονομία, άρα και για τους ίδιους. Προφανώς η εναλλακτική θα ήταν να γκρεμιστούν τα έργα σε Μεσοχώρα και Συκιά για τα οποία το ελληνικό δημόσιο έχει ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά ουδείς τολμά να το προτείνει αυτό δημόσια, φοβούμενος το πολιτικό κόστος.
Η λογική του «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», δείχνει μία κοινωνία ανώριμη σε παρατεταμένη εφηβεία, όπως θα έλεγε και ο σύγχρονος στοχαστής Στέλιος Ράμφος. Και ερχόμαστε τώρα στο επίδικο. Η περιφέρεια δυτικής Ελλάδας επί της ουσίας δεν διαφωνεί, ούτε θα έπρεπε να βάζει εμπόδια σε ένα έργο (της Μεσοχώρας) που δεν σχετίζεται με τη λεγόμενη «εκτροπή του Αχελώου» .
,Αλλά στόχο έχει απλά να συνεισφέρει στην παραγωγή καθαρής «πράσινης ενέργειας» σε μία περίοδο που όλη η Ευρώπη προβληματίζεται για τα ζητήματα της ενεργειακής φτώχειας το φετινό χειμώνα και μάλιστα αυτό είναι το κύριο «μενού» των συζητήσεων της Συνόδου Κορυφής από χθες στις Βρυξέλλες .
«Αλλού βαράν τα κρόταλα , αλλού χορεύει η αρκούδα» λέει όμως μια θεσσαλική παροιμία. Η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, δεν θέλει να γνωμοδοτήσει θετικά για ένα έργο που δεν σχετίζεται με τη μεταφορά νερού από τον Αχελώο στη Θεσσαλία για να εκβιάσει και να πιέσει καταστάσεις, ώστε να μην προχωρήσει το έργο του φράγματος της Συκιάς και η μεταφορά νερού προς τη Θεσσαλία μέσω της σήραγγας της Δρακότρυπας, αδιαφορώντας αν η Θεσσαλία ερημοποιείται λόγω της κλιματικής κρίσης.
Και εδράζει αυτούς τους εκβιασμούς της προς την κεντρική διοίκηση και την κυβέρνηση , μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Σεπτέμβρη, ότι «το έργο της μεταφοράς νερού από τον Αχελώο προς τη θεσσαλική πεδιάδα, έχει τεχνικές και νομικές δυσκολίες».
Βρίσκει χαραμάδες και υπαναχωρήσεις από την κυβέρνηση και για τούτο εκβιάζει. Όπως πολύ εύστοχα επισημαίνουν τα μέλη της επιτροπής για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, Φάνης Γέμτος, Τάσος Μπαρμπούτης, Κώστας Γκούμας και Κώστα Γιαννακός: «Και εμείς ως Θεσσαλοί χαιρόμαστε που εδώ και πολλές δεκαετίες βλέπουμε τα Αγραφιώτικα νερά (άνω Αχελώος, Αγραφιώτης, Μέγδοβας) να συγκεντρώνονται στο ιστορικό και μεγαλεπήβολο έργο της ΔΕΗ στα Κρεμαστά, να αποθηκεύονται εκεί πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού (περίπου 2 – 2,5 φορές περισσότερα από όσα καταναλώνει ετησίως η Θεσσαλία !), τα οποία παράγουν ενέργεια και παράλληλα καλύπτουν όλες τις ανάγκες (αρδευτικές, οικολογικές κλπ.) των γειτόνων μας Αιτωλοακαρνάνων, διασφαλίζοντας επιπλέον την καλή έως άριστη κατάσταση των οικοσυστημάτων της.
Ακόμη περισσότερο καμαρώνουμε όταν σκεφτόμαστε ότι τα Αγραφιώτικα νερά της Δυτικής Θεσσαλίας, μέσω της παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας από τα Κρεμαστά, εδώ και εξήντα χρόνια εξασφαλίστηκε η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών στο ενεργοβόρο συγκρότημα εξόρυξης βωξίτη στην Βοιωτία (πρώην Πεσινέ), θεμελιώνοντας έτσι ένα σημαντικό τομέα βιομηχανικής ανάπτυξης στη χώρα μας (παραγωγή αλουμινίου). Και φυσικά δεν αισθανόμαστε ότι κάποιοι μας «χρωστάνε» για όλα αυτά… του κ. Φαρμάκη είναι ότι (έστω μέσω Μεσοχώρας…) ηΑιτωλοακαρνανία επιζητά την λήψη μιας οριστικής απόφασης σχετικά με την μεταφορά (εκτροπή) υδάτωναπό τον Αχελώο στην ΛΑΠ Πηνειού.
Και στο θέμα αυτό, συμπίπτουμε απόλυτα.Και εμείς, μετά από έντεκα χρόνια εγκατάλειψη τωνέργων, απαιτούμε από τα κόμματα και την Κυβέρνηση νασυζητήσουν δημόσια το θέμα αυτό στη Βουλή, ώστε μεδημοκρατικό τρόπο και χωρίς άλλη καθυστέρηση νακαταλήξουν σε μια οριστική απόφαση, (την οποία όμωςθα πρέπει όλοι να σεβαστούμε).
Είτε λοιπόν στην Κυβέρνηση θα επιλέξουν τηνολοκλήρωση των έργων Συκιάς και σήραγγας, ώστε τοταχύτερο να μεταφέρεται μια συμφωνημένη ποσότηταυδάτων στον κάμπο και στα ταλαιπωρημέναοικοσυστήματα της Θεσσαλίας, είτε θα διαθέσουνεπιπλέον οικονομικούς πόρους για να κατεδαφίσουν τωημιτελή έργα, απελευθερώνοντας τον «μπαζωμένο»Αχελώο, επαναφέροντας την φυσιολογική λειτουργίατου, αποκαθιστώντας πλήρως το τοπίο καιαπομακρύνοντας τους κινδύνους μεγάλων καταστροφώναπό (τυχόν) έντονα πλημμυρικά φαινόμενα.
Αυτή, κατά την άποψη μας, είναι η μόνη δίκαιη,οικολογικά επιβεβλημένη και πολιτικά ηθική διέξοδος.Άλλη παράταση στην εκκρεμότητα δεν μπορεί ναυπάρξει.».
Υ.Γ. Και για να τελειώνουμε μια για πάντα μεψευτοδιλήμματα από οικολογούντες:
Από τον Αχελώο ετησίως ρέουν προς τηνΑιτωλοακαρνανία 4 με 5 δις κυβικά μέτρα νερού. Απόαυτά τα 500 με 600 εκατομμύρια κυβικά μέτραχρησιμοποιούνται για άρδευση και ύδρευση τουσυγκεκριμένου νομού και τα υπόλοιπα ρέουν προς τοΙόνιο πέλαγος . Όλες οι μελέτες περιβαλλοντικώνεπιπτώσεων έχουν δείξει πως ακόμη και 600 εκατομμύριακυβικά μέτρα νερού να μεταφέρονταν από το θεσσαλικόπαραπόταμο του Αχελώου τον Κουμπουριανίτη προς τηθεσσαλική πεδιάδα, ετησίως, δεν θα υπήρχε καμιάδιαταραχή στο οικοσύστημα της Αιτωλοακαρνανίας. Όχι250 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού που προβλέπεταινα μεταφέρονται ετησίως από το φράγμα της Συκιάς.
προς τη Θεσσαλική πεδιάδα, η οποία σημειωτέον έχειετήσιο έλλειμμα επιφανειακών νερών 1,5 δις κυβικάμέτρα νερού (αν προστεθούν και οι ανάγκες ύδρευσηςκαι βιομηχανικής χρήσης). Σκεφτείτε και μόνοι σας. Απότη μια μεριά της Δυτικής Ελλάδας περισσεύουν ετησίωςπάνω από 3,5 δις κ.μ. νερού που χύνονται στη θάλασσακαι από την άλλη της Θεσσαλίας υπάρχει έλλειμμα 1,5δις κ.μ. νερού και… βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
«Ν.Α.»
