Ορισμένες φορές σε αυτό τον τόπο η μάχη γίνεται για το αυτονόητο. Η απογραφή για την Καρδίτσα των μύριων τόσων προβλημάτων, είναι πράξη ευθύνης για έναν τόπο δοκιμασμένο, που διαρκώς συρρικνώνεται σε οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες τις τελευταίες δεκαετίες.

Είναι πράξη αγάπης για τον τόπο που ζούμε, χρέος προς εμάς τους ίδιους, τις οικογένειές μας και τα παιδιά μας, αφού από το πόσοι θα μετρηθούμε θα εξαρτηθεί και η ροή των κρατικών και κοινοτικών ενισχύσεων προς τον τόπο μας, τα επόμενα χρόνια, αλλά και η πολιτική δύναμη που θα έχουμε ως νομός, ενώ ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος για ακόμη μικρότερη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση με μείωση των βουλευτικών εδρών.

Η άρνηση απογραφής δεν είναι πράξη αντίστασης, αλλά ένα «αυτογκόλ» που βάζουμε οι ίδιοι στην προοπτική για ανάπτυξη του τόπου μας. Πραγματική πράξη αντίστασης θα ήταν να μετρηθούμε όσο το δυνατόν περισσότεροι, να πείσουμε ακόμη και ετεροδημότες να απογραφούν στην Καρδίτσα. Μόνο έτσι θα μας υπολογίζουν.

Με το να φαινόμαστε λιγότεροι από όσοι πραγματικά είμαστε κανείς δεν θα μας δίνει μεγαλύτερη σημασία, ούτε θα πετύχουμε κάτι διαφορετικό από το να βλάψουμε τον τόπο μας. Με την άρνηση στην απογραφή, επί της ουσίας βλάπτουμε εμάς τους ίδιους και την Καρδίτσα που όλοι μας αγαπάμε.
«Ν.Α.»