ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Πήραν φωτιά τα στοιχηματζήδικα! Ξεπέρασε το ποντάρισμα για την εκλογή του προέδρου στις ΗΠΑ ακόμη κι αυτό του Αγροτικού Αστέρα, του Εθνικού, της Ηλιούπολης του Διαγόρα και όλης της θρυλικής παρέας στα… καλά χρόνια της Β’ Εθνικής το 2010!
Στο 1,3 δισεκατομμύρια δολλάρια έφθασε ο τζίρος στις προβλέψεις παικτών για το ποιος θα περάσει την πόρτα για να καθίσει στο οβάλ γραφείο (όπως το αναφέρουν και τα γατόνια της Ελληνικής δημοσιογραφικής σκηνής) του “Λευκού Οίκου”! Ποιος από τους Τραμπ ή Μπάιντεν θ’ αναλάβει το… θρόνο του πλανητάρχη!
Δεν ξέρω μόνο αν παίζονται και ειδικά στοιχήματα όπως στους ποδοσφαιρικούς αγώνες! Δηλαδή, κόρνερ, φάουλ, κίτρινες κάρτες και… ποιος θα κάνει σέντρα! Γιατί όχι, μ’ αυτές τις εκλογές, όλα μπορούν να παιχτούν!
Το μόνο σίγουρο είναι πως ανεξαρτήτως του ποιος από τους δύο θα εκλεγεί, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει κάτι, οπότε αυτές οι “κορώνες” περί κρίσιμων εκλογών για τον πλανήτη και άλλες σαχλαμάρες που ακούγονται είναι να χαμε να λέγαμε!
Όποιος αναλάβει θα κάνει αυτά που θα του πουν εκείνοι που τον χρηματοδοτούν! Αρα οι μόνοι που θα πρεπε να αγωνιούν για την εξέλιξη και τ’ αποτελέσματα είναι οι οικονομικοί κολοσσοί που στηρίζουν είτε τον έναν είτε τον άλλον!
Οι πλανητάρχες, δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από διεκπεραιωτές μεγάλων οικονομικών συμφερόντων! Μέχρι και ο Ομπάμα που λανσάριζε ένα αλλο ύφος (και έδωσε μάλιστα και ελπίδες σε πολύ κόσμο) λόγω του ότι ήταν ο πρώτος μαύρος πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτό ακριβώς υπήρξε: Μια μαριονέτα των πολεμικών βιομηχανιών και των άλλων κροίσων που είναι οι πραγματικοί κουμανταδόροι του κόσμου!
Δείτε το με ένα απλό ελληνικό ποδοσφαιρικό παράδειγμα. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ είναι αυτός που κάνει κουμάντο ή εκείνοι οι ισχυροί παράγοντες που μέσω εκλεκτόρων των ΕΠΣ τον αναδεικνύουν για να ελέγχουν τη διαιτησία; Μάλιστα το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ είναι παρόμοιο καθώς ο πρόεδρος δεν αναδεικνύεται μόνο με τις ψήφους του κόσμου, αλλά των εκλεκτόρων! Κανονική ΕΠΟ δηλαδή!!!
Αφού λοιπόν ο κάθε πρόεδρος αναδεικνύεται ανάλογα με το ποιος θα επικρατήσει στη διαρκή μάχη εξουσίας των οικονομικών συμφερόντων, πως είναι δυνατόν να ασκήσει δική του ανεξάρτητη πολιτική;
Άρα αυτά περι διαφορών, κρισιμότητας, δημοκρατικής εκλογής και λοιπά, είναι τρίχες καλαβρέζικες ή αν προτιμάτε (για να το πούμε αλα USA) “κάγκες αμερικάνικες” που λέγαμε πιτσιρικάδες στην αλάνα και στα προαύλια των σχολίων κάνοντας τις σχετικές ομοιοκαταληξίες! Η μόνη διαφορά που μπορεί να εντοπίσει κανείς είναι απλώς στις… Μελάνιες που τους συνοδεύουν!
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Θα πουν ορισμένοι: Για κάτσε ρε φίλε γιατί συνωμοσιολογείς; Δηλαδή όλα είναι κανονισμένα από τους ισχυρούς; Δεν μπορεί ένας κοτζάμ πρόεδρος των ΗΠΑ να χαράξει την πολιτική του όπως αυτός επιθυμεί; Μπορεί μόνον μέχρι ενός σημείου που θα είναι ανώδυνο για τα συμφέροντα, είναι η απάντηση!
Γιατί το κάνουν;
Αλλωστε δεν πάει μόνος του εκεί! Από κάποιους στηρίζεται και χρηματοδοτείται! Αυτοί οι κάποιοι γιατί το κάνουν; Γιατι θα είναι έξυπνος και ομορφόπαιδο ο υποψήφιος; Εδώ έβγαλαν (και μπορεί να τον ξαναβγάλουν) τον Τράμπ που έλεγε ότι στον πόλεμο της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ το 1775 έσκιζαν τον ουρανό τα αεροπλάνα!!!
Και τον Βελόπουλο!
Άμα γουστάρουν μπορεί να βγάλουν στο Λευκό Οίκο όχι τον Τραμπ, αλλά και τον Βελόπουλο! Απλά είναι τα πράγματα και πιστεύω απολύτως κατανοητά.
Οι ψηφοφόροι
Και ο απλός κόσμος; Οι ψηφοφόροι; Τι γίνεται μ’ αυτούς; Δεν παίζουν κανένα ρόλο εκατομμύρια αμερικανών που ψηφίζουν; Ασφαλώς και παίζουν! Νομιμοποιούν τη διαδικασία της εκλογής! Είναι το εκμεταλλεύσιμο είδος!
Η συνύπαρξη…
Πάλι στην ΕΠΟ θα σας πάω! Παίζουν κανένα ρόλο τα σωματεία της κάθε Ένωσης στην εκλογική διαδικασία που γίνεται στην Ομοσπονδία; Ναι, το ρόλο του εκμεταλλεύσιμου είδους που νομιμοποιεί την δημοκρατική (εδώ γελάστε όσο θέλετε) διαδικασία! Άλλοι μιλούν για λογαριασμό τους, άλλοι “προωθούν” τα συμφέροντά τους, άλλοι εκλέγουν! Οπως ακριβώς συμβαίνει και στο Αμέρικα αλλά και παντού στον σύγχρονο και “ανεπτυγμένο” κόσμο…
Μορφές σαν τον… Κόμοδο
Βέβαια οι Αμερικάνικες εκλογές έχουν πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί κάθε φορά μπορείς να διαπιστώσεις πόσο έχει ευτελιστεί ο πολιτικός λόγος, η έννοια του προέδρου και τα κριτήρια του κόσμου που συμμετέχει στη διαδικασία για την επιλογή. Εκεί που λες οτι τα είδες, παρακολουθείς ας πουμε ένα “ντι μπέιτ” Τράμπ – Μπάιντεν και αναθεωρείς τις απόψεις σχετικά με το που βρίσκεται ο πάτος! Η κατάσταση παραπέμπει στην αρχαία Ρώμη στη μετά Μάρκου Αυρήλιου εποχή, όταν άρχισαν να ξεπηδούν μορφές σαν τον Κόμοδο (ΦΩΤΟ)!Εκεί πάντως ο Ντόναλντ, αν ζούσε τότε θα είχε αναμφίβολα ξεχωρίσει Αν αντι για πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν αυτοκράτορας της Ρώμης, θα τους είχε κάνει όλους μια… χαψιά! Μπάζα δεν θα πιαναν οι άλλοι μπροστά του…
