ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Παρατηρώντας προσεκτικά την εικόνα των γηπέδων που φιλοξένησαν τους αγώνες της πρώτης αγωνιστικής της super league 2 σε νότιο και βόρειο όμιλο, ανεπιφύλακτα μπορούμε να πούμε ότι ο περισσότερος κόσμος και ταυτόχρονα η πιο ενθουσιώδης ατμόσφαιρα, ήταν στο δικό μας, στο παιχνίδι της Αναγέννησης με τον Θεσπρωτό!

Δείγμα της διάθεσης που έχουν φέτος οι φίλαθλοι να στηρίξουν την προσπάθεια, η οποία δημιουργήθηκε βεβαίως απ’ όλα όσα προηγήθηκαν. Από την θριαμβευτική επάνοδο καθώς και τις κινήσεις οργάνωσης και θωράκισης που έχουν λάβει χώρα το περασμένο καλοκαίρι!

Αν προσθέσουμε και τα συγκλονιστικά ματς του Κυπέλλου που οδήγησαν μάλιστα και στις προκρίσεις, ήταν επόμενο να δούμε μαζική επιστροφή στην εξέδρα! Βέβαια παραδοσιακά η Αναγέννηση στις πρεμιέρες της δεύτερης εθνικής (οι οποίες όπως γράψαμε χθες στην πλειοψηφία τους δεν έφεραν τα καλύτερα αποτελέσματα) είχε γεμάτο γήπεδο!

Τώρα όμως οι εποχές είναι πολύ διαφορετικές. Βιώνουμε την καταιγίδα της πανδημίας οπότε από μόνο του αυτό το δεδομένο καθιστά ακόμη πιο σημαντική την παρουσία των φιλάθλων! Το ευτύχημα είναι ότι μαζί με τον κόσμο δεν επέστρεψε (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)  η γνωστή “μιζέρια” και η μίρλα!

Η ατμόσφαιρα είναι καταπληκτική, η ώθηση στην ομάδα από τις εκδηλώσεις κυρίως των οργανωμένων, αλλά και του απλού κόσμου που συμμετέχει στη γιορτή, είναι μεγάλη και το κλίμα εξαιρετικό! Υπάρχει ένα δέσιμο ομάδας – φιλάθλων που θα το επιθυμούσαν πολλοί που δεν το έχουν ούτε στον ύπνο τους!

Αυτό πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού! Να μην δηλητηριαστεί από αφ υψηλού κριτική της πλάκας και πολύ περισσότερο να μην έχουμε την ώρα του αγώνα καραγκιοζιλίκια εις βάρος της ομάδας από “Μουρίνιο” που… κοουτσάρουν από την εξέδρα!

Θα μου πείτε δεν δικαιούται ο καθένας να κάνει την κριτική του; Ασφαλώς! Και μπορεί να πει ο,τι θέλει, ο,τι τραβάει η ψυχούλα του! Ακόμη κι αν όσα λέει είναι εκτός τόπου και χρόνου!

Αυτό άλλωστε είναι ένα στοιχείο του γηπέδου. Να έχει άποψη ο καθένας! Εκεί όμως που πρέπει να βάλουμε μια διαχωριστική είναι στο πως την εκφράζει την ώρα του αγώνα. Την ώρα που “καίει” η μπάλα και που κάποιοι μέσα στο χορτάρι και στον πάγκο παλεύουν για το αποτέλεσμα.

Το να σηκωθείς εκείνη την ώρα και να τους βρίσεις, είναι όχι απλά αδιανόητο, αλλά απαράδεκτο και φυσικά άκρως επιζήμιο για την ομάδα που υποτίθεται υποστηρίζεις! Όλα αυτά τα απίθανα που τα έχουμε ζήσει φυσικά στο παρελθόν και στο δικό μας το γήπεδο, την περασμένη αλλά και την τρέχουσα περίοδο έχουν εκλείψει από τους αγώνες της Αναγέννησης.

Ελπίζουμε να μην τα συναντήσουμε στη συνέχεια και να μη χαλάσουμε μόνοι μας κάτι πολύ ωραίο που πάει να δημιουργηθεί!