Οι καταστροφές του Ντάνιελ είναι αναρίθμητες στη Θεσσαλία, στο Νομό και ιδίως στο Δήμο Παλαμά. Οι αποζημιώσεις αποτελούν την πρώτη αυτονόητη στήριξη στον αγώνα των πληγέντων, αλλά κυριαρχούν ζητήματα για τα οποία οι διαδικασίες είναι πιο σύνθετες, με μη ξεκάθαρη λύση στον ορίζοντα.
Οι πληγέντες αγρότες έχουν στο μυαλό τους τις εξής βαριές σκέψεις – απορίες: πώς θα βγάλουν από τα χωράφια τους υλικά και αντικείμενα που έφεραν τα νερά της κακοκαιρίας, συγχρόνως σε ποια κατάσταση έχει περιέλθει η καλλιεργήσιμη γη τους μετά το χώμα της λάσπης που «κάθισε» στο έδαφος.
Επιπλέον, αναρωτιούνται πώς θα κινηθεί η σοδειά τα αμέσως επόμενα χρόνια, αν θα υπάρξουν ξανά καλλιέργειες, για τις οποίες σίγουρα θα προσπαθήσουν. Ειδάλλως αν δεν τα καταφέρουν, δυστυχώς θα αποχωρήσουν από τον κλάδο.
Σε αυτό τον αγώνα λοιπόν, οι αγρότες είναι μόνοι, οι ίδιοι δηλαδή που βαδίζουν ανάμεσα σε αυτές τις σκέψεις και καλούνται να δώσουν απαντήσεις. Θα δοθεί οικονομική στήριξη – όπως κι αν είναι, ακόμη και με μη συμφέρουσα τιμή.
Όμως, για τα προαναφερθέντα ερωτήματα, οι αγρότες είναι οι μόνοι που θα αναζητήσουν διέξοδο, εάν και εφόσον υπάρχει αυτή.
Δ.Γ.
