Βολεύεται ο άνθρωπος στο πέρασμα των ημερών. Αυτές γίνονται έπειτα χρόνια και επαναφέρουν τη χαλάρωση στο νου, όταν αυτός στο αντίκρισμα μιας καταστροφής παρέμενε για ένα χρονικό διάστημα σε επαγρύπνηση. Και σήμερα ανασφαλείς αισθανόμαστε, αλλά όταν το κακό είναι αρκετά πίσω μας, έρχεται δυστυχώς η χαλάρωση.
Οι Ευρωπαίοι μιλούν για τα ακραία φαινόμενα, και ύστερα από τις πλημμύρες σε Τσεχία και Πολωνία, κάνουν λόγο για το νέο κανόνα που θα επικρατεί στις πολιτείες μας. Το θέμα δεν είναι μόνο ότι ο καιρός αλλάζει με τον επηρεασμό του κλίματος, αλλά εμείς ως νοήμονα όντα πως προσεγγίζουμε τα μηνύματα του πλανήτη σε σχέση με τις προτεραιότητες που θέτουμε στη ζωή μας.
Είμαστε σε θέση να επιταχύνουμε την αλλαγή των κοινωνιών σύμφωνα με τις συνθήκες της φύσης; Ή θα συνεχίζουμε να παραμερίζουμε την ασφάλειά μας προκειμένου να εκπληρώσουμε φιλόδοξα έως και άπληστα σχέδια;
Παραδόξως μοιάζουν βλακώδεις όλες αυτές οι επιδιώξεις περί δύναμης από τον άνθρωπο, εφόσον ο ίδιος παραμένει ευάλωτος και αρνείται να συμβαδίσει με τη φύση. Βέβαια, όχι μόνο δεν τη λογαριάζει σε πολλές περιπτώσεις, αλλά η μανία που έχει αναπτύξει για τεχνολογικά επιτεύγματα (και για φονικά όπλα) τον έχουν οδηγήσει να βλέπει τη γη ως πεδίο προβολής αυτών των «παιχνιδιών» του.
Δ.Γ.
