ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα! Ξανά μανά η ίδια κουβέντα για το Στάδιο. Ανακύκλωση των όσων λέμε από… αρχαιοτάτων χρόνων!!! Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν το αντικείμενο παραμένει το ίδιο!
Πάνω που πάμε να κάνουμε ένα βήμα μπρος, επιστρέφουμε εκεί που ήμασταν! Αν καθίσουμε να απλώσουμε τα… παπλώματα που έχει γράψει τούτη η στήλη εδώ και δεκαετίες γι’ αυτή την ιστορία που λέγεται “αναβάθμιση αθλητικών υποδομών της περιοχής” (συμπεριλαμβανομένου του Σταδίου),ο τερματικός σταθμός θα είναι στο… Πεκίνο!
Αρχές της δεκαετίας του ‘80 μαλώναμε γιατί όλα τα γήπεδα στη Θεσσαλία είχαν χορτάρι και το δικό μας χαλίκι που το πότιζε η υδροφόρα για να μαλακώνει πριν τα ματς! Στη συνέχεια τη δεκαετία του ‘90 και στη χρονιά που η Αναγέννηση πρωταγωνιστούσε στη Β’ Εθνική, δεν είχαμε δημοσιογραφικά θεωρεία και δώσαμε μάχη για να γίνουν αυτά τα λειψά και ξεπερασμένα που είναι μέχρι σήμερα.
Στην καλύτερη αγωνιστική περίοδο της ομάδας που έφερνε 10.000 κόσμο στο γήπεδο, ο αγωνιστικός χώρος ήταν ένα απερίγραπτο λασπαριό όταν έβρεχε και πίστα… μοτο κρος με βουναλάκια όταν είχε ήλιο! Ενα τέτοιο βουναλάκι απέτρεψε το 2-0 του Βασίλη Σκούτα (έχουμε κάνει ειδικό αφιέρωμα για εκείνο το απίστευτο συμβάν) στο αλησμόνητο ματς με την Καλλιθέα που τελείωσε 1-2 και ουσιαστικά δρομολόγησε την απώλεια της ανόδου!
Στα μέσα του 2000 κλείσαμε την ανατολική εξέδρα για το τίποτα (εν έτει 2025 είναι ακόμη κλειστή!!!) και καταφέραμε, αφού είχαμε γίνει πρώτα θεατρική επιθεώρηση, να “ανάψουμε” τους προβολείς (2008) που είχαν τοποθετηθεί το 2004! Κι όταν ανάβουν μας θυμίζουν την ταινία του αείμνηστου Θόδωρου Αγγελόπουλου “Τοπίο στην ομίχλη”!
Σε όλο αυτό το διάστημα ο αγωνιστικός χώρος μονίμως…. ανακατασκευάζεται! Σαν το γεφύρι της Αρτας δηλαδή που όπως λέει ο μύθος “ολημερίς το έχτιζαν, το βράδυ γκρεμιζόταν”! Πριν λίγα χρόνια μάλιστα ήταν τόσο πετυχημένη η ανακατασκευή και η γενικότερη περιποίηση του γηπέδου που είχαν φυτρώσει στο ταρτάν σκαμιές και στο χορτάρι μανιτάρια (ΦΩΤΟ)!!!
Πάνω που λέγαμε ότι φτιάξαμε, επιτέλους, ένα από τα καλύτερα τερέν στην Ελλάδα με τον σύγχρονο υβριδικό χλοοτάπητα το 2022, είδαμε την περασμένη Κυριακή αυτή τη θλιβερή εικόνα με τις μπογιές και τα καψίματα από τα αερόστατα και φτου από την αρχή η ίδια κουβέντα!
Μιλάμε δηλαδή για τα ίδια που μιλούσαμε το1980!!! Κι όταν μία πόλη και μια κοινότητα πολιτών συζητάει για το ίδιο ζήτημα σαρανταπέντε χρόνια (κάπου μισό αιώνα δηλαδή) και δεν μπορεί να βρει άκρη, κάτι δεν πάει καλά! «Κάπου υπάρχει λάθος, κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δύο» που λέει κι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης στο τραγούδι του!
Πάντως η στήλη σήμερα θα σας αποκαλύψει τον ένοχο. Για όλη αυτή την κατάσταση των τελευταίων σαρανταπέντε χρόνων φταίει ο… προπονητής της Αναγέννησης Τίμος Καβακάς που βγήκε κι έκανε δηλώσεις!
————————————–
«Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλο τα ίδια μένουν»
Μανώλης Ρασούλης – στιχουργός
