Ορισμένες φορές το να διεκδικείς τα δίκια σου στο μοίρασμα της αναπτυξιακής ή ακαδημαϊκής πίτας λειτουργεί όπως το ποδήλατο. Δηλαδή όσο ο ποδηλάτης ποδηλατεί μένει όρθιος, ενώ αν σταματήσει …πέφτει.
Το ίδιο ισχύει και με τα ακαδημαϊκά δρώμενα στην Καρδίτσα. Ενώ λοιπόν είχαμε χθες μια εξέλιξη που δείχνει ότι το ακίνητο που είχε δεσμεύσει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο Βόλο, με δικαστική απόφαση πλέον περιέρχεται ξανά στο δήμο Βόλου, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει για την ανέγερση δικαστικού μεγάρου, έτσι παραμένει «ορφανό» το πρότζεκτ του πανεπιστημίου για τη δημιουργία συνεδριακού κέντρου, με μόνο ενδιαφερόμενο προς το παρόν το δήμο Τρικκαίων, καθώς δεν έχει υπάρξει επίσημη πρόταση από την πλευρά της Καρδίτσας, όπως είχαμε προτείνει σε προηγούμενα σημειώματά μας.
Κι ενώ υπάρχει αυτή στασιμότητα στη διεκδίκηση, χθες η συνέλευση και η ψηφοφορία στην Κτηνιατρική ανέδειξε ακόμη ένα δυσμενές για την περιοχή μας σενάριο, καθώς επανήλθε από κάποιους καθηγητές η πρόταση για τη μεταφορά της Κτηνιατρικής Σχολής στη Λάρισα! Ευτυχώς η πρόταση αυτή μειοψήφησε, ωστόσο κανείς δεν μας διαβεβαιώνει ποιό θα είναι το μέλλον της σχολής, αν συνεχίσει η αδράνεια από τους τοπικούς φορείς, που αντί να διεκδικούν, παραμένουν στάσιμοι, σε μία περίοδο που όλες οι υπόλοιπες πόλεις διεκδικούν καθώς με τα νέα δεδομένα που έφερε η υπουργός Παιδείας με τη βάση εισαγωγής το ακαδημαϊκό μέλλον ήδη λειτουργούντων τμημάτων είναι και ασαφές και αβέβαιο.
Θα πρέπει συνεπώς η ακαδημαϊκή κοινότητα στην πόλη να νιώσει τη σιγουριά ότι οι φορείς τη στηρίζουν και δεν μελετούν αμυντικά σχέδια μόνο, πως δεν θα κλείσουν άλλα τμήματα, αλλά πως θα λειτουργήσουν νέα. Αυτό απαιτεί τη συνεργασία των αρχών και ιδιαίτερα του Δήμου και των Βουλευτών με αυτούς τους επιστημονικούς φορείς ώστε να καταστρώσουν κοινά πεδία διεκδίκησης. Διαφορετικά, θα μείνουμε μόνο ως η πόλη με το ποδήλατο, αλλά είπαμε αν δεν κάνεις ορθοπεταλιές πέφτεις…
«Ν.Α.»
