Ηταν ο Σεπτέμβριος που όλοι μας θα θέλαμε να είχαμε ξεχάσει, ο Σεπτέμβριος που κανένας δεν θα ήθελε να ξαναζήσει. Ο Σεπτέμβριος του 2020 είναι ο μήνας που όλοι οι Καρδιτσιώτες θα θυμούνται για πάντα.
Ήταν το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου όταν «άνοιξαν οι ουρανοί» και μία καταρρακτώδης νεροποντή έφερε στα όρια τους τα ποτάμια. «Ιανό» ονόμασαν οι επιστήμονες αυτή την χωρίς προηγούμενο κακοκαιρία. Έσπασαν αναχώματα, οι δρόμοι της πόλης μετατράπηκαν σε χειμάρρους και ανυπολόγιστες ζημιές προκλήθηκαν σε σπίτια και επιχειρήσεις.
Όμως μακάρι να ήταν μόνο οι ζημιές: από τις πλημμύρες εκείνης της μοιραίας νύχτας έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι.
Ένας 63χρονος κτηνοτρόφος αλβανικής καταγωγής βρέθηκε νεκρός απο συνεργεία της Πυροσβεστικής και τον γιο του στην περιοχή πίσω απο το νοσοκομείο της Καρδίτσας.
Επιπλέον νεκρός εντοπίστηκε, το πρωί της Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου ένας 60χρονος που είχε καταπλακωθεί απο την στέγη του σπιτιού του στην Καστανιά. Ενώ με τον πιο τραγικό τρόπο έκλεισε η πολυήμερη αναζήτηση μιας 43χρονης φαρμακοποιού η οποία είχε παρασύρθει μαζί με το αυτοκίνητο που οδηγούσε, από τα ορμητικά νερά του ποταμού Πάμισου στο Μουζάκι όταν κατέρρευσε η γέφυρα.
Στην πόλη της Καρδίτσας οι κεντρικοί δρόμοι είχαν μετατραπεί σε ποτάμια. Το νερό μπήκε μέσα σε καταστήματα και σπίτια, κατέστρεψε εμπορεύματα, κατέστρεψε εξοπλισμούς, κατέστρεψε νοικοκυριά. Η στάθμη του νερού σε πολλά σημεία ξεπέρασε ακόμα και το ένα μέτρο!
Υπόγεια πλημμύρισαν, ρεύμα και νερό δεν υπήρχαν πουθενά. Αυτοκίνητα παρασύρθηκαν πολλά μέτρα μακριά από το σημείο όπου βρίσκονταν σταθμευμένα και άλλα θάφτηκαν κάτω από τη λάσπη.
Τη νεκρική σιγή εκείνης της βραδιάς διέκοπτε ο ήχος των ορμητικών νερών τα οποία οι πολίτες απο τα μπαλκόνια των σπιτιών τους παρατηρούσαν αμήχανα και με τον τρόμο ζωγραφισμένο στα μάτια τους.
Πολίτες που διέμεναν σε μονοκατοικίες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους μέσα στη νύχτα για να σωθούν.
Το Ρούσσο, ήταν μεταξύ των χωριών που είχε βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα. Άνθρωποι απεγκλωβίστηκαν μετά απο ώρες που έζησαν τον εφιάλτη μέσα στα νερά ενώ άλλοι στις στέγες των σπιτιών όπου είχαν ανέβει για να σωθούν.
Πρωτοφανής ήταν η καταστροφή για πολλές επιχειρήσεις. Απελπισμένοι οι καταστηματάρχες της Καρδίτσας απο την εικόνα που αντίκρισαν με το πρώτο φως της επόμενης ημέρας.
Το τοπίο βομβαρδισμένο στο κέντρο της πόλης με τις επιχειρήσεις παντός είδους να έχουν παραδοθεί στα νερά και τις λάσπες.
Υποδομές και εμπορεύματα κατεστραμμένα, τζαμαρίες σπασμένες, χαμένες περιουσίες και κόποι μιας ζωής. Αγανάκτηση.
Το πρωί της Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου 2020, μετά την υποχώρηση των νερών, οι καταστηματάρχες έσπευσαν να ανοίξουν τις «βομβαρδισμένες» απο τα ορμητικά λασπόνερα επιχειρήσεις τους και η εικόνα που αντίκρισαν ήταν τρομακτική!
Με φτυάρια, σκούπες και λάστιχα ανα χείρας ρίχθηκαν στη… μάχη με τις λάσπες, πετώντας αχρηστευμένο εξοπλισμό και εμπορεύματα, προσπαθώντας παράλληλα με αντλίες ή άλλα μέσα να απομακρύνουν με κάθε τρόπο τα λασπόνερα και να σώσουν ο,τι μπορούσε να σωθεί.
Και κάπου εκεί, μέσα από τις λάσπες πήραν υπόσταση έννοιες όπως αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια, αλληλουποστήριξη. Ο ένας με τον άλλο προσπαθούσαν να βοηθηθούν και να βάλουν ξανά επιχειρήσεις αλλά και ζωές σε μια σειρά.
Και κάπου εκεί άρχισε να φτάνει βοήθεια για τους πλημμυροπαθείς από κάθε γωνιά της Ελλάδας ακόμα και από το εξωτερικό και όλοι έγιναν μια γροθιά, μια ομάδα για να αντιμετωπίσουν το κακό.
Σήμερα δυο χρόνια μετά κανείς δεν ξέχασε…
Τζένη Σουλτανιά
