ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Ο βαθμός δυσκολίας είναι αυτός που καθιστά μια αθλητική προσπάθεια ξεχωριστή και ανεξίτηλη στο πέρασμα των χρόνων. Οταν, δηλαδή, νιώθεις ότι είναι αδύνατο να συμβεί και συμβαίνει! Αυτό το στοιχείο είναι κυρίως που τροφοδοτεί και ανανεώνει συνεχώς την αγάπη του κόσμου για τον αθλητισμό.
Οι λεγόμενες υπερβάσεις! Εκεί που λες ότι τα έχεις δει όλα και εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου κάτι το ανεπανάληπτο, το αδιανόητο που σε σηκώνει από την καρέκλα όπου κι αν βρίσκεσαι και αναφωνείς: Δεν υπάρχει!!!
Όσοι είδαν το παιχνίδι της Φενέρμπαχτσε με τον Ολυμπιακό και το τρίποντο που έβαλε ο Σλούκας με τον αντίπαλο κρεμασμένο πάνω του και το χρονόμετρο να σημαδεύει το “μηδέν”, αντιλαμβάνονται τι ακριβώς εννοώ!
Είναι εκείνες οι στιγμές που το… αδύνατο γίνεται δυνατό! Που ανατρέπονται όλα τα δεδομένα, που γυρίζουν τούμπα τα πάντα με τέτοιο τρόπο που μοιάζει να εξωπραγματικός!
Είναι εκείνες οι στιγμές που τα συναισθήματα της χαράς αλλά και της απογοήτευσης (αναλόγως σε ποια πλευρά βρίσκεσαι) απογειώνονται και σπάνε τα… ρολόγια!
Ζήσαμε κάτι παραπλήσιο πριν λιγο καιρό με την ανατροπή του ΑΣΚ και τα όργια του Γκάλινατ στο παιχνίδι με τον Ιωνικό. Εκεί ακριβώς που φαινόταν όλα χαμένα έγινε πάλι το αδύνατο!
Και πόσα άλλα γεγονότα! Μάλιστα εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι επίσης μοναδικό. Αυτές οι υπερβάσεις είναι διαφορετικές η μία από την άλλη. Οσες και να έχεις ζήσει, πάντα έρχεται η επόμενη που είναι ξεχωριστή! Κατα τέτοιο τρόπο ώστε να μην νιώθεις κορεσμό.
Εδώ είναι το σημείο που ο αθλητισμός κερδίζει κατά κράτος και τον κινηματογράφο! Ακόμη και τους πιο ευφάνταστους σκηνοθέτες και σεναριογράφους, ακόμη και το καλύτερο καστ ηθοποιών του κόσμου που συμμετέχουν σε μια παραγωγή υψηλού επιπέδου!
Κερδίζει γιατί στην πρώτη περίπτωση έχεις να κάνεις με κάτι πραγματικό, ολοζώντανο, ενώ στη δεύτερη, γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα δεις κάτι που είναι δημιούργημα φαντασίας.
Πάντως απαραίτητη προϋπόθεση για να “απογειωθείς” από καταστάσεις ανάλογες αυτής που έλαβε χώρα με το “διαστημικό” τρίποντο του Σλούκα, για να βιώσεις αυτό το συναρπαστικό συναισθηματικό “πάνω – κάτω”, είναι να υποστηρίζεις κάποια από τις αγωνιζόμενες ομάδες.
Ως ουδέτερος θα το χαρείς αλλά μέχρι ενός σημείου. Με το σχετικό μέτρο. Ως φίλος κάποιας εκ των δύο θα ταξιδέψεις είτε στον ουρανό είτε στα… τάρταρα! Παρατηρήστε στο βίντεο τις αντιδράσεις 17.000 Τούρκων στην εξέδρα, όταν η μπάλα βρίσκει διχτάκι μετά το σουτ του Σλούκα!
Ομαδική “αφωνία” και ψυχικό “τραλαλά” υπέστησαν οι άνθρωποι! Ν’ ανοίξει η γη να τους καταπιεί! Το ακριβώς αντίθετο με τις αντιδράσεις των φίλων του Ολυμπιακού που έβλεπαν εκείνη την ώρα την ίδια φάση και μπήκαν όλοι μαζί στο λεωφορείο με την φωτεινή ένδειξη “Παράδεισος”!!!
Αυτό ακριβώς είναι ο αθλητισμός. Ένα ταξίδι που ποτέ δεν θα σου επιτρέψει να πεις τη φράση: “Τα έχω δει όλα”…
—————————
«Θα σου πω κάτι. Οι σκέψεις δεν είναι ποτέ ειλικρινείς. Οι συγκινήσεις είναι»
Αλμπερ Καμύ – Γάλλος συγγραφέας
