Όταν η ελπίδα χάνεται μπροστά στο αντίκρισμα μιας πελώριας φλόγας.
Αναλογιστείτε λοιπόν, την απόγνωση των πυροσβεστών που επιχειρούσαν στην κατάσβεση της φωτιάς στη Πεντέλη, η οποία στο διάβα της κατέστρεψε περιουσίες ανθρώπων, αλλά και μεγάλες εκτάσεις δάσους. Το ίδιο συμβαίνει με την Λέσβο και αρκετές περιοχές της Ελλάδας όσο διανύουμε το Σαββατοκύριακο.
Παράλληλα, δίπλα στην αγωνία των πυροσβεστών ας τοποθετήσουμε την ανεύθυνη υποβάθμιση από ορισμένους συνανθρώπους μας, που με ιδιαίτερη ευκολία κατακρίνουν το συγκεκριμένο επάγγελμα. Κάθε χρόνο το ίδιο αφήγημα, αυτό περί «ξεκούραστης δουλειάς και εύκολης γενικά υπηρεσίας». Ελάτε όμως, που μπροστά στις οδυνηρές εικόνες των πυρκαγιών σωπαίνουμε ενοχικά, αποκρύβοντας για άλλη μία φορά την εσφαλμένη και αγιάτρευτη νοοτροπία μας.
Βέβαια, είναι εύλογη αυτή η γενικευμένη προκατάληψη απέναντι στο επάγγελμα του πυροσβέστη. Προέρχεται πρωτίστως από τις κυβερνήσεις που αντιμετώπιζαν ανέκαθεν το έργο των πυροσβεστών ως δευτερεύουσας σημασίας γεγονός. Για αυτό λοιπόν, κάθε χρόνο διαπιστώνουμε τις μηδαμινές προσλήψεις προσωπικού, όπως και την έλλειψη συντονισμού σε κεντρικό επίπεδο.
Δ.Γ.
