Μια από τις πιο εμβληματικές παραδοσιακές εκδηλώσεις της συνοικίας των Καμινάδων πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί στο προαύλιο του Ιερού Ναού Ζωοδόχου Πηγής Καρδίτσας από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καμινάδων που επιμένει και προσπαθεί να κρατήσει ζωντανά δρώμενα και έθιμα του παραδοσιακού πόλιτισμού της Καρδίτσας.
Ο λόγος για το “Σεργιάνι της Παναγίας” το οποίο χθες παρακολούθησαν εκατοντάδες Καρδιτσιώτες να ζωντανεύει ξανά με τη συμμετοχή και του Κέντρου Χορού & Λαογραφίας “Εν Χορώ”.
Όμως τι ήταν το «Σεργιάνι»; Το «Σεργιάνι»-όπως εξήγησε χ ο επιστημονικός συνεργάτης του Π. Σ. Καμινάδων Καρδίτσας, Κωνσταντίνος Πεσλής, Ιστορικός – Λαογράφος-(από το τουρκικό seryan: περίπατος, βόλτα) ήταν η συνήθεια των κατοίκων της περιοχής να πηγαίνουν και να παρακολουθούν το χορό που έστηναν έξω από την εκκλησία ή σε ένα καθαρό και στεγνό τόπο, γνωστό και ως χοροστάσι(«χ’ρουστάσι»), γυναίκες κατά απόλυτη ηλικιακή ή οικογενειακή κατάσταση. Πάντοτε, υπήρχε ή υπήρχαν οι πρωτοχορεύτριες, που ήταν κατά κανόνα οι πιο ηλικιωμένες και καλλίφωνες γυναίκες, τις οποίες ονόμαζαν «γκεσέμια» και κατηύθυναν το χορό. Οι άνδρες και τα ηλικιωμένα μέλη της κοινότητας δεν συμμετείχαν στο χορό, αλλά παρέμεναν μόνο απλοί θεατές. Μόνο προς το τέλος του χορού χόρευαν φωνητικά και οι άνδρες και, έπειτα, το απόγευμα, όταν έρχονταν και τα όργανα, και τα δύο φύλα χόρευαν με τη συνοδεία αυτών, όπως διασώζει η προφορική παράδοση για τον εθιμικό εορτασμό των δεκαετιών του 20ου αιώνα.
Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Νικόλαου Λάμπρου, εμπνευστή της συνέχειας του πασχαλινού χορού κατά τον εορτασμό της Ζωοδόχου Πηγής.
