«Εσύ Χριστό κι εγώ Αλάχ, όμως κι οι δύο μας αχ και βαχ» έγραφε ο Πυθαγόρας το 1972, μελοποιούσε ο Απόστολος Καλδάρας και τραγουδούσε ο Γιώργος Νταλάρας στο τραγούδι «μες στου Βοσπόρου τα στενά»…
Από το Βόσπορο βέβαια, μέχρι την Αντιόχεια, την Αλεξανδρέττα, το Γκαζιαντέπ και τα Άδανα, η απόσταση είναι πάνω από 1000 χιλιόμετρα,πόσο μάλλον από τη Θεσσαλία αλλά ο καημός, η έκφραση αλληλεγγύης για το γείτονα, παραμένουν πάντα εγερτήριο για αφύπνιση των συνειδήσεων και εκδήλωση ανθρωπιάς.
Βρεθήκαμε πριν από 18 χρόνια (Οκτώβρη του 2005) με δημοσιογραφική αποστολή στα μέρη που χτύπησε ο εγκέλαδος, μιας και τα Άδανα, είναι η περιοχή όπου υπάρχουν τα σπορόκεντρα μεγάλων εταιρειών εμπορίας βαμβακόσπορου και το βαμβάκι ήταν ο συνδετικός κρίκος της Θεσσαλίας, με την Αντιόχεια, όπου εκεί βρίσκεται και το χρηματιστήριο βάμβακος της Τουρκίας.
Στα Άδανα μάλιστα υπάρχουν τα μεγαλύτερα κλωστήρια στη γειτονική χώρα, όπου εκεί καταλήγει ένα μεγάλο μέρος του εκκοκκισμένου βαμβακιού της Θεσσαλίας, εδώ και 3 δεκαετίες. Εκεί είχαμε μάθει και την τραγική είδηση για το θάνατο του γεωπόνου και διευθυντή των εκκοκκιστηρίων Ακκά Φωκίωνα Γεωργιάδη έπειτα από πυρκαγιά στο Γραμματικό Καρδίτσας…
Αναλυτικότερα στην έντυπη έκδοση του Νέου Αγώνα
