Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από τη δολοφονία του Άλκη και ακόμη προσμένουμε καλύτερες και καθαρότερες ημέρες στο ποδόσφαιρο.
Και όχι μόνο αυτές δεν έρχονται, αλλά θρηνήσαμε κι άλλο φίλαθλο στη Νέα Φιλαδέλφεια το καλοκαίρι, τον Μιχάλη.
Από την άλλη, οι αγωνιστικοί μας χώροι έχουν κλείσει τα φώτα των προβολέων με λουκέτα στις θύρες των γηπέδων εδώ και μήνες, μετά από απόφαση της κυβέρνησης. Βλέπετε η «μαυρίλα» των επεισοδίων, προερχόμενη από την τοξική ρητορική των αφεντάδων, καλά κρατεί.
Τις ηλιόλουστες ημέρες που αδημονούσαμε να δούμε, δεν ήρθαν. Και τις μόνες παρήγορες εικόνες που λαμβάνουμε είναι από τα μικρά παιδιά, στο ξεκίνημα των πρώτων τους βημάτων στον αθλητισμό. Μόνο όμως που όσο αθώα είναι τα πρώτα τους βιώματα σε γήπεδα και ακαδημίες, άλλο τόσο πιο αποθαρρυντικά λειτουργεί απέναντί τους το σκηνικό που έχουν στήσει οι ενήλικες.
Δ.Γ.
