Κάποτε η Ευρώπη κατηγορούνταν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) για αθέμιτες πρακτικές ενισχύσεων στον αγροτικό της τομέα. Πριν από 25 περίπου χρόνια ο Π.Ο.Ε. αξίωσε με το λεγόμενο “πορτοκαλί κουτί”, έναντι του “γαλάζιου” για την τότε αναθεώρηση της Κ.Α.Π., δηλαδή να σταματήσει η Ευρώπη να σχηματίζει «βουνά από βούτυρο» και «λίμνες από γάλα» εννοώντας ότι επιδοτεί την υπερπαραγωγή ζωικών προϊόντων που δεν καταναλώνονται. Άλλωστε την εμπειρία αυτή είχε και η Ελλάδα με τις χωματερές απόσυρσης των ροδάκινων στη Βόρεια Ελλάδα,, προκειμένου να επιτυγχάνεται παρέμβαση στην τιμή του παραγωγού.
Από τη συμφωνία αυτή προέκυψαν και οι περικοπές στην επιδότηση παραγωγή βάμβακος στην Ελλάδα, τότε που στη Θεσσαλία προέκυψε το σύνθημα «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά».
Από τότε βέβαια κύλησε αρκετό νερό κάτω από τις γέφυρες στον ποταμό Σάαρ μπροστά από το ευρωκοινοβούλιο στο Στρασβούργο, μέχρι να φτάσουμε στη σημερινή ημέρα που τα βουνά από βούτυρο φαίνεται ότι θα μετατραπούν σε αποθήκες από χαλύβδινα κανόνια και άρματα μάχης με το πρόγραμμα «Rearm Europe». Ειδικά μετά την επίθεση με drones της Ρωσίας στην Πολωνία φαίνεται πως στο σύνθημα «βούτυρο ή κανόνια» η Ευρώπη απαντά «κανόνια» εις βάρος φυσικά του αγροτικού της τομέα.
Αν μάλιστα κάνει πράξη και την ένταξη της Ουκρανίας σε ειδική σχέση σε ότι αφορά τον αγροτικό τομέα της συγκεκριμένης χώρας, προκειμένου δήθεν οι στέπες της να καλύψουν τυχόν επισιτιστικό πρόβλημα στην Ευρώπη στο μέλλον, αντιλαμβάνεται κανείς σε πόσο δεινή θέση θα βρεθούν οι Ευρωπαίοι αγρότες που συν τοις άλλοις έχουν να αντιμετωπίσουν και τις προκλήσεις της ετεροβαρούς για τον αγροτικό τομέα συμφωνίας Mercosur με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, προκειμένου οι αυτοκινητοβιομηχανίες της να βρουν νέους πελάτες.
Η Ευρώπη λοιπόν αποφασίζει να «ανάψει» ξανά «τις υψικαμίνους του χάλυβα» επιστρέφοντας στην προ 70 ετών ιστορία της όταν προέκυψε
η συμφωνία για τον άνθρακα και το χάλυβα, που ήταν ο πρόδρομος της μετέπειτα ΕΟΚ.
Σε αυτό το περιβάλλον ασφαλώς ζημιωμένη βγαίνει η ελληνική οικονομία που και αυτοκίνητα δεν παράγει- από τότε που έκλεισε ο συνδικαλισμός στη δεκαετία του ’80 την ΤΕΟΚΑΡ στο Βόλο (Nissan) και μετέπειτα την Pony–Citroen…
Και με εξαίρεση τη Metlen του Μυτηλιναίου με νέες επενδύσεις στον Βόλο που επεκτείνεται στους τομείς των εξοπλισμών , ελάχιστες είναι οι αμυντικές βιομηχανίες της χώρας που μπορούν να ανταποκριθούν με θετικό αντίκτυπο για την εθνική οικονομία σε αυτές τις νέες προκλήσεις.
Η χώρα δηλαδή που μαστίζεται από την ευλογιά των προβάτων και αυξάνει τις εισαγωγές της σε βόειο κρέας για να καλύψει τις ελλείψεις της σε ζωική πρωτεΐνη από την απαγόρευση σφαγής αιγοπροβάτων, ειδικά στη Θεσσαλία, πλέον θα εισάγει και «κανόνια» από την Ευρώπη, όπως κάποτε βούτυρο, πόσο μάλλον κόκκινο μοσχαρίσιο κρέας όπου εισάγουμε το 85% και πλέον μετά τη συμφωνία Mercosur δεν θα είναι καν από τα λιβάδια της Ολλανδίας και της Γαλλίας αλλά από τις πάμπες της Αργεντινής…!
Όλα αυτά συνεπάγονται ακόμη πιο δύσκολες μέρες για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της χώρας, μειώσεις επιδοτήσεων, αφού μέρος του προϋπολογισμού της Κ.Α.Π. θα πάει για αμυντικά κονδύλια και κατά συνέπεια ερήμωση της υπαίθρου αστυφιλία, πληθυσμιακή συρρίκνωση. Και προφανώς πέρα από τα αγροδιατρφικά μας προϊόντα εδικά αυτά που είναι ΠΟΠ ή ΠΓΕ (ελιές, φέτα, κρασί κλπ) με τη συμφωνία Mercosur θα μπει σε μεγαλύτερη διακινδύνευση το ελληνικό βαμβάκι που θα έχει να ανταγωνιστεί το Βραζιλιάνικο.
Η συμφωνία Ε.Ε.–Mercosur επηρεάζει κυρίως τρόφιμα και κρέας, αλλά το βαμβάκι εμπλέκεται έμμεσα:
Ανταγωνισμός από Βραζιλία
Η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός βαμβακιού στην ΕΕ (περίπου 80% της ευρωπαϊκής παραγωγής).
Η Βραζιλία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς βαμβακιού στον κόσμο. Το βαμβάκι της είναι φθηνότερο, γιατί παράγεται σε τεράστιες εκτάσεις με χαμηλότερα εργασιακά και περιβαλλοντικά πρότυπα. Αν μειωθούν οι δασμοί, μπορεί να μπει στην ΕΕ σε καλύτερες τιμές, πιέζοντας την ευρωπαϊκή αγορά.
Εμπορικές ισορροπίες
Η ΕΕ μπορεί να δώσει προτεραιότητα σε «ανταλλάγματα» (π.χ. άνοιγμα αγοράς για βιομηχανικά προϊόντα της ΕΕ στη Λατινική Αμερική), θυσιάζοντας σε κάποιο βαθμό την προστασία ορισμένων αγροτικών προϊόντων.ο βαμβάκι, επειδή δεν είναι «διατροφικό προϊόν» με ευαισθησία όπως το ελαιόλαδο ή το τυρί, ίσως δεν μπει ψηλά στη λίστα προστασίας.
