ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΟΥΡΚΑ
Ενας από τους τελευταίους αυθεντικούς σέντερ φορ που έχουν σημαδέψει μια άλλη εποχή και έχει αγωνιστεί σε υψηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο, ο Γιάννης Παφλιάς μιλά στο ‘’Νέο Αγώνα’’. Για το τοπικό ποδόσφαιρο ,την Προπονητική, τα προβλήματά της , τον ΑΟΚ ,την Αναγέννηση αλλά και τη Νίκη Βόλου!
Στροφή φέτος στην προπονητική σου καριέρα και στον Αετό Καλλιφωνίου, στη Β’ Ερασιτεχνική. Οι λόγοι αλλά και οι στόχοι αυτής της προσπάθειας:
‘’Απο το 2011 διπλωματουχος προπονητής. Συνεργάστηκα μα πολλές ομάδες Α’ τοπικό και για λίγο στο Δομοκο Γ’ Εθνική.Το καλοκαίρι μου έγινε πρόταση απο τον Αετό Καλλιφωνίου και την δέχτηκα γιατι η φιλοσοφία μου πάνω στο ποδόσφαιρο ήταν ίδια με αυτή της διοίκησης και ιδιαίτερα του προέδρου Παναγιώτη Ζαλογιάννη.Στόχος να έχουμε συμμετοχή στις προπονήσεις παιδιά όλοι από το χωριό και οχι αυτοσκοπός ο πρωταθλητισμός.Κάναμε και μια σκεψη για ακαδημια αλλα δεν υπήρχαν πολλά παιδιά στο χωριό και δεν προχωρήσαμε. Καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα όλοι μαζι διοίκηση παίκτες , προπονητής πειθαρχημένη και παίζοντας σωστό ποδόσφαιρο, να τη χαίρεται ο κόσμος που τη βλέπει’’.
Η ιστορική ομάδα του Αετού τερμάτισε στην 6η θέση, αλλά μπορεί να είναι η ευνοημένη μίας πιθανής αναδιάρθρωσης:
‘’Η διακοπή μας βρήκε στην 6η θέση .Αν γίνει αναδιάρθρωση, δεν το γνωρίζω.Εμεις θα συνεχίσουμε την ίδια προσπάθεια και του χρόνου σε όποια κατηγορία είμαστε’’.
Ωστόσο πήρες μία ”γεύση” και από Α’ Ερασιτεχνική και στο Αγναντερό. Στο λίγο διάστημα πως είδες το επίπεδο της κατηγορίας:
‘’Οταν έφυγα πέρυσι απο τον Ταυρωπό πραγματικά απογοητεύτηκα.Δεν ήθελα να ασχοληθώ ξανά με την προπονητική.Υπάρχει πολύ κακή νοοτροπία απ’ όλους τους παράγοντες , εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Ειπα να κάνω μια νέα αρχή και πήγα στον ΑΟ Αγναντερού.Νοοτροπία ερασιτεχνική με μικρή συμμετοχή στις προπονήσεις αλλά στόχος ο πρωταθλητισμός. Δεν γίνεται να έχεις ετσι αποτελέσματα. Ναι όταν μια ομάδα σχεδιαστεί για πρωτάθλημα θα δουλεύει επαγγελματικά και θα είναι λογικό να υπάρχει πίεση. Παραιτήθηκα γιατί δεν υπήρχε καμία εμπιστοσύνη και νομίζω δύσκολα να επιστρέψω στην Α’ ερασιτεχνική’’.
Για την παλιά σου αγάπη, τον ΑΟΚ.
‘’Στον ΑΟΚ γίνεται σημαντική προσπάθεια με τα τμηματα υποδομής που δημιούργησε ο κ.Σδρόλιας.Τα αποτελέσματα θα φανούν σε βάθος χρόνου πιστεύω.Επρεπε να γίνει εδω και κάποια χρόνια.Αν αποκτήσει και ένα προπονητικό κέντρο η ομάδα τα αποτέλεσματα δεν θα αργήσουν να έρθουν.Για δικό του γήπεδο είναι δύσκολο αλλα ο ΑΟΚ έπαιζε πάντα στο εθνικό Σταδιο και εκεί πρέπει να συνεχίσει’’.
Για τον παράγοντα Σάκη Τσέλιο:
‘’Ο κ. Τσέλιος γεννημένος Αοκτζης έδωσε και την ψυχή του για το σύλλογο.Λείπει από το ποδόσφαιρο πιστεύω όμως οτι ακόμα μπορεί να προσφέρει΄’’.
Για τον ”εγκλωβισμό” της Αναγέννησης:
‘’Η Αναγέννηση περνάει την πιο δύσκολη φάση της μεγάλης ιστορίας της. Πληρώνει τα λάθη των τελευταίων διοικήσεων, των μεγαλοεπενδυτών που λέει και ο Θεοδόσης Κατσάρας και έχει απόλυτο δίκιο.Εχει τις υποδομές όμως να επανέλθει στις επαγγελματικές κατηγορίες. Προπονητικο κέντρο, ακαδημίες κι αν έχει μια σταθερή διοίκηση θα βρει το δρομο της και έχει πολύ φίλαθλο κόσμο που τη στηρίζει’’.
Για μία ακόμη μεγάλη αγάπη, τη Νίκη Βόλου:
‘’Στη Νίκη Βόλου πέρασα τα καλύτερα ποδοσφαιρικά μου χρόνια. Μ’ αγάπησαν ολοι στη Ν.Ιωνία, τους αγάπησα κι εγώ. Εχουν περάσει 20 χρόνια και με θυμούνται.Τρεις φορές μ’ έχουν βραβεύσει για την προσφορά μου.
Την πρώτη χρονιά που πήγα είχα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στη Β’ εθνικη.Πέρασα όμορφες στιγμές. Πιστεύω ότι μπορούσα να αγωνιστώ άλλα 4- 5 χρόνια, αλλά επέστρεψα στην Καρδιτσα.Αν γύριζα το χρόνο πίσω θα έμενα για πάντα στη Ν. Ιωνία’’.
Η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα σου και αντιστοίχως η πιο άσχημη:
‘’Η σημαντικότερη προσωπική μου στιγμή όταν βγήκα πρώτος σκόρερ τη πρώτη χρονιά 1996 -97 στη Β’ Εθνική, στη Νίκη Βόλου. Η χειρότερη όταν πήρα μεταγραφή στην Λαμία και ενώ είχα καθιερωθεί στην 11αδα έσπασα το πόδι σ’ ένα ματς με τον Ολυμπιακό Βόλου. Σε συλλογικό επίπεδο η άνοδος με την Παναχαική απο τη Β’ στην Α’ εθνικη που ήταν ευκαιρία να παίξω στη μεγάλη κατηγορια αλλά έκανα το λάθος και έφυγα!!’’
Ησουν ίσως ένας από τους τελευταίους σέντερ φορ ,”φονιάς” οπως λέμε! Λείπουν πια οι χαρισματικοί επιθετικοί:
‘’Πέτυχα πολλά γκολ με τις ομαδες που αγωνίστηκα. Αλλες εποχές. Σίγουρα δεν μου το έμαθε κανένας.Ειναι χάρισμα ίσως το γκολ από τον θεό. Γεννιέσαι γκολτζής, δεν γίνεσαι. Δύσκολα εκπαιδεύεται το γκολ. Ας ελπίσουμε στο μέλλον να γεννηθούν παίκτες που να σκοράρουν γιατί πραγματικά είναι πολύ λίγοι σε σχέση με το παρελθόν’’.
Το ποδόσφαιρο αλλάζει και ο Προπονητής πρέπει να προσαρμόζεται σ’ αυτό:
‘’Το ποδόσφαιρο σίγουρα έχει αλλάξει νομίζω στις προπονητικές μονάδες.Παίκτες άλλων εποχών είχαν καλύτερο επίπεδο από το σημερινό.Απλά τότε δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προπονήσεις.
Οι σχολές προπονητών είναι ό,τι καλύτερο. Εκει ο προπονητής εκπαιδεύεται και στη συνέχεια μεταδίδει τις γνώσεις που απέκτησε στις ομάδες. Είναι το ιδιο πλάνο σε όλη την Ευρώπη.Δεν υπάρχει εμπειρικός προπονητής.Οσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο πρέπει να παρακολουθήσουν τις σχολές της ΕΠΟ.Θα βελτιωθεί και ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές που θα καθοδηγήσει’’.
Είναι τελικά τόσο ”ηλεκτρική” η καρέκλα του Προπονητή;
‘’Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους προπονητές.Με 2-3 αρνητικά αποτελέσματα λύνεται η συνεργασία.
Οι παράγοντες του ποδοσφαίρου πρέπει να κάνουν υπομονή και να μην τους ενδιαφέρει μόνο το αποτέλεσμα. Πρέπει να αλλάξει αυτή η κακή νοοτροπία και μόνο έτσι θα εργάζονται προπονητές για πολλά χρόνια στις ομάδες’’.
Για το μέλλον, τι υπάρχει και πως θα είναι η ”επόμενη μέρα” στο τοπικό, μετά την κατάσταση με την πανδημία:
‘’Για το μέλλον έχω φιλοδοξίες να καθοδηγήσω μία ομάδα μεγαλύτερης κατηγορίας.Πιστεύω να με αξιώσει ο θεός να πετύχω το στόχο μου.
Ας ελπίσουμε μετά την πανδημία να συνεχιστεί η ζωή μας χωρίς προβλήματα και να χαρούμε όλοι και το ποδόσφαιρο που αγαπάμε γιατί πραγματικά μας λείπει…’’.
