Γυρνώντας τις ημέρες αυτές περιοχές που επλήγησαν, ιδίως στον Δήμο Παλαμά, πέρα από την τεράστια καταστροφή και τον πόνο διαπιστώνει κανείς το εξής: ότι περισσεύει ο εθελοντισμός, η αλληλεγγύη και το φιλότιμο κάποιων ανθρώπων, την ώρα που απουσιάζει παταγωδώς η οργάνωση του κράτους.
Για την απουσία αυτή φώναζαν οι πληγέντες, ευχαριστώντας την ίδια ώρα εγκαρδίως όλους εκείνους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τους έχουν βοηθήσει όταν ήταν εγκλωβισμένοι και τώρα που παλεύουν μέσα στις λάσπες.
Πως να μην οργιστεί φίλος της στήλης ο οποίος προσφέροντας εθελοντικά στον Παλαμά, όταν είδε ότι οι άνδρες της ΕΜΑΚ, θα κοιμόντουσαν πάνω σε χαρτόνια στον προθάλαμο του Δημαρχείου! Ξεφτίλα, κατά τ’ άλλα μιλάμε για σύγχρονη ευρωπαϊκή Ελλάδα 2.0….
Κ.Π.
