ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Τι είναι ο αθλητισμός; Πέραν όλων των άλλων μια μελωδία ζωής! Οπου περικλείονται αρμονικά σαν νότες όλα τα συναισθήματα που μπορεί να βιώσει ένας ζωντανός άνθρωπος! Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός μάλιστα είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η αποθέωση της ανιδοτέλειας και της προσφοράς!
Οι εικόνες που ξεπήδησαν από τους πανηγυρισμούς των κοριτσιών του ΣΠΑΚ για την θριαμβευτική άνοδο στην Α2 εθνική Κατηγορία, είναι ενδεικτικές αλλά πάνω απ’ όλα αυθεντικές! Τα χαρούμενα πρόσωπα, τα δάκρυα συγκίνησης, όλα μα όλα αληθινά, δίχως ίχνος υποκρισίας!
Εδώ δεν θα βρείτε κάτι ψεύτικο. Είναι όλα “ορίτζιναλ” Κι αυτό γιατί πίσω απ’ αυτή την επιτυχία δεν κρύβεται κάτι το ιδιοτελές! Δεν υπαρχει καν οικονομικό κίνητρο. Τόσο για τις αθλήτριες που είναι οι μεγάλες πρωταγωνίστριες, για τους προπονητές τους, όσο και για τους διοικούντες!
Δεν θα κερδίσουν κάτι υλικό, πέρα μόνο από την συναισθηματική ευφορία κι αυτή τη γλυκιά αίσθηση που σε πλημμυρίζει όταν επιτυγχάνεται ένας μεγάλος στόχος.
Ένας στόχος συλλογικός! Εδώ τα πάντα απλώνονται και μοιράζονται. Δεν μπορείς εδώ να είσαι… μοναχοφάης! Δεν γίνεται! Είναι η φύση του αθλητισμού τέτοια. Και η χαρά που μοιράζεται – όπως λένε πολύ σοφότεροι εξ ημών – είναι διπλή χαρά!
Τα παιδιά που συμμετείχαν σ’ όλη αυτή την προσπάθεια, αλλά και όλοι όσοι τα πλαισίωναν και τα στήριξαν, θα χουν να το θυμούνται. Θα μείνει ανεξίτηλο στον… “σκληρό δίσκο” των αναμνήσεων όταν θα χουν περάσει τα χρόνια. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το γεύονται και το ζουν στο “παρόν”!
Το χαρήκαμε όλοι! Σε εποχές πολύ δύσκολες, σε καταστάσεις που η υποκρισία ξεχειλίζει (δείτε τι… χαμόγελο και “αγάπη” πέφτει ενόψει εκλογών!!!) που ο φιλοτομαρισμός καλλιεργείται και λανσάρεται ως… “φυσικό αξίωμα”, έρχονται τέτοιες όμορφες και συλλογικές στιγμές που μας γλυκαίνουν λίγο την καρδιά και μας βάζουν σε ένα άλλο “φεγγάρι”.
Κι όμως το χουμε διατυπώσει από τη στήλη με αφορμή άλλες σπουδαίες επιτυχίες της περιοχής μας, το γεγονός ότι και αυτή έχει το χαρακτηριστικό της εντοπιότητας, της δίνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις.
Μιλάμε για τους δικούς μας ανθρώπους. Τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους γείτονες πρόσωπα, δηλαδή, γνώριμα κι αγαπημένα. Είναι σαν παίζουμε όλοι. Πως βαδίζαμε όλοι μαζί με την Αντιγόνη στο Μόναχο, πως βάζαμε γκολ όλοι με την Αναγέννηση στα μεγάλα ματς, πως ανατρέψαμε όλοι την κατάσταση στο θρίλερ του ΑΣΚ με τον Ιωνικό και διασφαλίσαμε την παραμονή!
Κάπως έτσι συνέβη κι εδώ με τα κορίτσια του ΣΠΑΚ, αλλά και στον θρίαμβο των παιδιών του ΓΣ Σοφάδων που κατέκτησαν την άνοδο στη Β’ Εθνική του μπάσκετ.
Παίζαμε όλοι μαζί!
Τουλάχιστον εκείνοι που στη ζωή τους έχουν μάθει να αναγνωρίζουν, να αγαπούν τον τόπο τους και τους ανθρώπους του και να μοιράζονται από κοινού τις στεναχώριες, αλλά και τις χαρές!
Εκείνοι που συνειδητοποίησαν την αξία της προσφοράς…
