ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Μαγικά πράγματα προχθές το βράδυ στο Λίβερπουλ! Στο γήπεδο που όσοι το έχουν επισκεφθεί ακόμη κι όταν είναι άδειο… ακούνε φωνές και βλέπουν “σκιές” των θρύλων που έχουν δώσει παραστάσεις στο παρελθόν! Σε ένα “ποδοσφαιρικό θέατρο” απ’ αυτά που υπάρχουν πολλά στην Αγγλία. Από την πιο μεγάλη μέχρι την πιο μικρή ομάδα, το γήπεδο είναι ο κύριος αυτοπροσδιορισμός τους!
Από εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα. Δεν υπάρχει ομάδα, ακόμη και συνοικίας που να μην διαθέτει το δικό της “σπίτι”! Και μάλιστα όλα με την ίδια αρχιτεκτονική οπτική. Απολύτως ποδοσφαιρικά, με τα πρώτα σκαλιά της εξέδρας να ξεκινούν από το χορτάρι του τερέν!
Τα παλαιότερα μάλιστα όπως το “Ανφιλντ” έχουν μία ξεχωριστή αισθητική. Γι’ αυτό κι όταν εκσυγχρονίζονται προκαλούν και μια σχετική δυσφορία στους ρομαντικούς. Παράδειγμα: Το θρυλικό “Χάιμπουρι” της Αρσεναλ θα μείνει ανεξίτηλο στις μνήμες των φιλάθλων. Το αναπολούν παρότι το καινούργιο (Εμιρέιτς) είναι μια σύγχρονη γηπεδάρα με πολύ περισσότερες ανέσεις.
Δεν είναι όμως μόνο τα γήπεδα των μεγάλων ομάδων όπως προανέφερα. Είναι όλα! Ακόμη κι αυτά ομάδων της 8ης κατηγορίας! Οσοι έχουν ταξιδέψει στην Αγγλία και είναι ποδοσφαιρόφιλοι, ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στα μαγικά που εκτυλίχθηκαν προχθές το βράδυ στον αγώνα της Λίβερπουλ με τη Ρεάλ! Εκεί που λες ότι κουράστηκες να βλέπεις τους ίδιους και τους ίδιους να παίζουν μεταξύ τους στη διοργάνωση, το ίδιο το ποδόσφαιρο σου δίνει κάτι άλλο που είναι μοναδικό και δεν το χεις ξαναζήσει!
Και τότε ακριβώς είναι που ανανεώνεται και θεριεύει ακόμη περισσότερο η αγάπη σου γι’ αυτό το μοναδικό στην πλάση άθλημα! Τι έγινε προχθες εκεί; Ξεκινάει η Λίβερπουλ ισοπεδωτικά πετυχαίνοντας δύο γκολ στο πρώτο 15λεπτο! Το ένα μάλιστα από “τσαφ” του καλύτερου – κατά τη γνώμη μου – τερματοφύλακα στον κόσμο αυτή την εποχή!
Και τι “τσαφ”! Ανάλογο κάποιου πιτσιρικά που παίζει… μπακότερμα σε αγώνα προαύλιου σχολείου! Και πάνω που λες ότι εδώ θα ζήσουμε έναν θρίαμβο από την παρέα του Κλόπ, ακολουθεί ένα ασύλλυπτο ξεπουπούλιασμα της!!!
Τα “τσαφ” μεταφέρονται από τον γκολκίπερ της άλλης εστίας, η μπάλα αρχίζει σταδιακά να “κρύβεται” από τους τύπους με τα “λευκά” και το κοντέρ στο τέλος γράφει 2-5!!! Με τον γέροντα δάσκαλο Ανσελότι στον πάγκο να… μασάει από την αρχή μέχρι το τέλος, ατάραχος την τσίχλα του!!!
Κι ενώ το ρεσιτάλ τελειώνει και συνηθισμένος καθώς είσαι από άλλες παραστάσεις που έχεις αποκομίσει από τη… “Μπανανία” περιμένεις ν’ ακούσεις το ανάθεμα από το λαϊκό δικαστήριο για προπονητές και παίκτες! Κι όμως βλέπεις έκπληκτος τους οπαδούς της Λίβερπουλ να χειροκροτούν την ομάδα τους αλλά και να αποθεώνουν τους νικητές!!!
Επίσης τους οπαδούς της Ρεάλ να ανταποδίδουν! Κι όλοι μαζί να αποχωρούν σμίγοντας στις εξόδους του γηπέδου, χορτασμένοι μέχρι το μεδούλι και τυχεροί που βίωσαν ένα υπέροχο… κονσέρτο στο οποίο συμμετείχαν και οι ίδιοι!
Όπως ακριβώς συμβαίνει στα… μέρη μας!!!
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Kι ενώ, λοιπόν, αλλού συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, με τους ποδοσφαιριστές να είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές και τον κόσμο να ευχαριστιέται υπέροχες παραστάσεις, εδώ πρωταγωνιστές είναι οι παράγοντες!!!
Στα γραφεία!
Ενώ εκεί τα ΜΜΕ ασχολούνται με τα αγωνιστικά δρώμενα, εδώ από το επαγγελματικό, μέχρι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο ασχολούνται με τα έργα και τις ημέρες των διοικούντων. Αυτοί άλλωστε παίζουν μπάλα στα γραφεία κι όχι οι παίκτες στο γήπεδο!
Χορτάσαμε
Ξεχάσαμε στη super league 2 πως είναι το… γήπεδο! Βλέπουμε φωτογραφίες μόνο από τις συνεδριάσεις! Αντί να μιλάμε για μπάλα παρακολουθώντας ομάδες και ποδοσφαιριστές, χορτάσαμε από πορτραίτα του… Λεωνίδα!!!
Το Πάσχα…
Κοντεύουμε να φθάσουμε στο Πάσχα, να γίνουν εκλογές κι ακόμη περιμένουμε! Μιλάμε για το αίσχος του αιώνα. Για ένα καραγκιοζιλίκι που δεν λέει να πάρει τέλος…
————————-
«Και τι άλλο είναι η τέχνη παρά λεπτομέρειες;»
Κωνσταντίνος Καβάφης – ποιητής
