ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Όσοι καταλαβαίνουν από δύο… “δράμια” ποδόσφαιρο, γνωρίζουν ότι η καθημερινότητα μιας ομάδας είναι αυτή που καθορίζει την εικόνα της και σε αγωνιστικό επίπεδο! Αν η καθημερινότητα της ομάδας είναι “μπάτε σκύλοι αλέστε”, ακόμη και τα καλύτερα ρόστερ να δημιουργηθούν ακόμη και όλα τα λεφτά του κόσμου να ξοδευτούν, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα έλθει η στιγμή που θα… τουφεκίσει!
Αντιθέτως αν λαμβάνουν χώρα αυτά που πρέπει κάθε μέρα από σχετικούς με το αντικείμενο ανθρώπους με συντονισμό, διακριτούς ρόλους και σοβαρότητα, ακόμη και υποδεέστερη να είναι αγωνιστικά σε σχέση με άλλους, κάποια στιγμή θα φθάσει στο “πικ” των δυνατοτήτων της και θα ξεπεράσει και τους άλλους και τον ίδιο τον εαυτό της…
Το ποδόσφαιρο είναι μια τεράστια κοινωνική διεργασία, αλλά πολύ απλό σε όλες του τις εκφάνσεις! Και στον τρόπο λειτουργίας ενός συλλόγου εκτός γηπέδου αλλά και εντός. Κι επειδή είναι απλό γι’ αυτό ακριβώς είναι και… δύσκολο. Διότι το χειρότερο που συμβαίνει είναι ότι νομίζουν πως το γνωρίζουν ακόμη κι εκείνοι που είναι… έβδομα και όγδοα ξαδέρφια με τη μπάλα!
Το παράδειγμα της Αναγέννησης κατα την περσινή σεζόν όπου εξαφανίστηκε από τα μισά της περιόδου αφού πρώτα την ξεπουπούλιασαν τα χωριά της Θεσσαλίας, είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά που επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Όσοι ανέλαβαν στη μετα “Μίλερ” εποχή, πίστευαν ότι η ομάδα είναι… “Football manager” στο play station και κουβεντασιόν! Έκαναν τη σύνθεση και ήταν… ξέγνοιαστοι ότι θα πήγαινε μόνη της από Κυριακή σε Κυριακή.
Διαπιστώσαμε όλοι που… πήγε όταν από τον Ιανουάριο του ‘19 ψάχναμε να τη βρούμε και δεν μπορούσαμε ούτε με μεγενθυτικό φακό! “Αγάπη μου εξαφάνισα την ομάδα…” δηλαδή!
Αυτοί λοιπόν που έφθασαν σ’ αυτό το “κατόρθωμα”, όχι μόνο δεν πτοούνται, όχι μόνο δεν πηραν μυρωδιά, αλλά εκφράζουν πάλι βαρύνουσα άποψη για το πως πρέπει να… διαρθρωθεί ο σύλλογος και διοικητικά και αγωνιστικά. Κάνουν και κριτική μάλιστα!!!
Είναι βλέπεις και θέμα αξιοπρέπειας ή ξετσιπωσιας! Ολα άλλωστε είναι αλληλένδετα. Κλείνουμε με το ουσιώδες. Αν στην Αναγέννηση υπό τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται θέλουν να προχωρήσει το πράγμα και η ομάδα να βρεί γρήγορα το δρόμο της επιστροφής από την αφάνεια στο προσκήνιο, πρέπει να προσέξουν πάνω απ’ όλα τον τρόπο λειτουργίας της!
Να κάνουν αυτά που πρέπει σε αγωνιστικό επίπεδο για την απαραίτητη ενίσχυση, αλλά να τη θωρακίσουν στην καθημερινότητά της ώστε όλη η προσπάθεια που θα γίνει να αξιοποιηθεί και να μην πάει στράφι. Και προσοχή: Μακριά από πάσης φύσεως χαρταετούς…!
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Υπάρχουν διάφορα είδη ανθρώπων. Παράδειγμα, αυτοί που ό,τι είναι να πουν το λένε στα ίσια, δημοσίως αναλαμβάνοντας την ευθύνη των λόγων τους , με πολύ μεγάλο κόστος και συγκρούσεις ορισμένες φορές κι εκείνοι που ο,τι ειναι να πουν το λένε πάντα στα μουλωχτά, πίσω από την πλάτη, με το γνωστό σύστημα όπως το βαφτίσαμε από τη στήλη “μουκου μουκου” για να τα χουν καλά με όλους!
Παντού…
Τα δύο αυτά… είδη ζωής, μπορείς να τα συναντήσεις παντού! Σε οποιαδήποτε δραστηριότητα και φυσικά στο ποδόσφαιρο. Υπάρχουν ασφαλώς και στον πλανήτη… Αναγέννηση!
Το πρώτο είδος
Το πρώτο είδος- όπως συμβαίνει πάντα – πήρε θέση και για τις τελευταίες διοικητικές εξελίξεις και μάλιστα συνέβαλε στο να ξεφύγει η ομάδα απο τη σίτα και τις στρεβλώσεις που θα την κρατούσαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά εκεί, ποιος ξερει με ποιες επιπτώσεις…
Το ρολάκο…
Μάλιστα στοχοποιήθηκε κιόλας (έτσι γίνεται όταν εκφράζεις δημόσια άποψη χωρίς να κρύβεσαι) απο εκείνους που δεν ήθελαν την αλλαγή γιατί μ’ αυτή θα έχαναν το ρολάκο τους. Το ρολάκο τους να είχαν κι ας έπαιζε η ομάδα με τον Αστέρα Δασοχωρίου!
Το δεύτερο είδος!
Το δεύτερο είδος έκανε και κάνει αυτό που ξέρει καλά! Με το σύστημα “μουκου μουκου” λέει κουβέντες πίσω από την πλάτη όλων όσοι δραστηριοποιούνται! Θάβει, συκοφαντεί, λασπώνει τον πρόεδρο, τη νέα διοίκηση, τους ανθρώπους που πήραν θέση και ο,τι κινείται γενικώς! Μερικές φορές μάλιστα όταν δεν έχουν ποιον να θάψουν, θάβονται μεταξύ τους! Κυρίως εκείνους που τυγχάνει ν’ απουζιάζουν!
Ποτέ δεν είναι αργά…
Eπειδή, λοιπόν, αυτό το είδος (το δεύτερο) που γράφουμε δίπλα δεν το δίνει κανείς σημασία κι επειδή ουδέποτε θ’ ασχοληθούμε σοβαρά, μία μόνον συμβουλή: καλό θα είναι για τους ίδιους να το πάρουν αλλιώς. Η ζωή είναι όμορφη παρά τις δυσκολίες που εμπεριέχει. Για να την απολαύσεις όμως υπάρχει μια βασική προϋπόθεση. Πρέπει να γίνεις πρώτα θετικός άνθρωπος! Ν’ απαλλαχθείς απο συναισθήματα που σου δηλητηριάζουν την ψυχή, από φόβο, φθόνο, κατινιά και εμπάθεια κλπ. Ποιος ξέρει, μπορεί έτσι να ξεπεράσεις κάποια στιγμή ακόμη και το στάδιο της… ανομβρίας (μιλάμε για πολλή ανομβρία!) στις σχέσεις με το άλλο φύλο και να δεις τον κόσμο με άλλα μάτια! Ποτέ δεν είναι αργά για οποιοδήποτε πλάσμα αυτού του κόσμου!
H EΡΩΤΗΣΗ: Αν δεν έχουν άποψη αυτοί που εξαφάνισαν την ΑΣΑ, ποιος θα έχει;
ΤΟ ΡΗΤΟ: «Όλοι είμαστε άσχετοι αλλά σε διαφορετικά αντικείμενα ο καθένας» – Γουίλ Ρότζερς, Αμερικανός ηθοποιός
Κι ένα τραγουδάκι αφιερωμένο:
