ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Φθάσαμε σιγά – σιγά και στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαϊου! Με την… “κορωνοϊάδα” να εισέρχεται σε μια διαφορετική φάση και τον κόσμο να έχει προσαρμοστεί στα καινούργια δεδομένα. Όλα άλλωστε μια συνήθεια είναι! Τι θα μείνει απ’ όλη αυτή την ιστορία θα το μάθουμε στο τέλος όταν θα πληρώνουμε το λογαριασμό!

Από τις πρώτες ημέρες αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης, από τη στήλη κάναμε λόγο για πολλά που θ’ αποκαλυφθούν! Μέσα σε δύο μόλις μήνες έχουμε συνειδητοποιήσει ήδη πως μπορούν να έλθουν τούμπα τα πάντα στη ζωή μας μέσα σε δύο τρία εικοσιτετράωρα… Ακόμη και να στέλνουμε SMS για να πάμε προς νερού μας!!!

Το πρώτο και βασικότερο όμως που αποκαλύφθηκε στον πολύ κόσμο είναι ότι σοβαρό σύστημα δημόσιας δωρεάν υγείας και συγκεκριμένος τρόπος διακυβέρνησης των χωρών του “σύγχρονου” και “ανεπτυγμένου” κόσμου είναι δυο έννοιες εκ δια μέτρου αντίθετες! Μαλωμένες μεταξύ τους δηλαδή!
Για να το πούμε όπως μας αρέσει, στη λαϊκή, αποκαλύφθηκε όλο αυτό το διάστημα το μπάχαλο σε όλη του τη… μεγαλοπρέπεια ακόμη και σε κείνους που είχαν την ψευδαίσθηση ότι στα λεγόμενα προηγμένα κράτη, τα πράγματα είναι οργανωμένα.

Το πιο οργανωμένο απ’ όλα είναι η… αρπαχτή!!! Το ένιωσαν πολύ καλά όσοι πέθαιναν και πεθαίνουν ακόμη στους διαδρόμους των “σύγχρονων” δημόσιων νοσοκομείων, στους οίκους ευγηρίας και στο (μένουμε) σπίτι, όχι φυσικά από τον κορωνοϊό, αλλά από την έλλειψη στοιχειώδους ιατρικής φροντίδας!

Διότι αγαπητοί μου, άλλο πράγμα να πεθαίνεις ενώ διαθέτεις την περίθαλψη για την οποία πλήρωσες ένα σκασμό λεφτά ολη σου τη ζωή μεσω ασφαλιστικών εισφορών κι άλλο επειδή δεν μπορεί το… “οργανωμένο σύστημα” της σύγχρονης και… ανεπτυγμένης πολιτείας σου, να σου διασφαλίσει ένα κρεβάτι κι έναν αναπνευστήρα!

Έχει μια διαφορά το όλο πράγμα, έτσι δεν είναι; Κι όμως αυτού του είδους την καταμέτρηση δεν θα τη ακούσετε πουθενά κι από κανέναν… στρατηγό υγείας γιατί απλούστατα ειναι ενοχλητική και αποκαλυπτική!

Δεν γίνεται να μας πουν ότι τόσοι έχασαν τη ζωή τους απο τον κορωνοϊό και τόσοι επειδή δεν κατάφεραν να έχουν πρόσβαση σε κέντρο υγείας διότι κάνει… “τζίζ”! Αυτά θα τα μαθαίνουμε απο δημοσιογράφους που (όπως γράφαμε και χθες) δεν είναι “Τζουκ Μποξ” για να παίζουν ότι τους παραγγέλουν δια κερμάτων!!!

Αυτό  είναι το πρώτο και το βασικότερο που μάθαμε, λοιπόν, απο την “κορωνοϊάδα”. Κι αφού το μάθαμε, ας ελπίσουμε να κάνουμε και κάτι να το αλλάξουμε! Διότι αν δεν το αλλάξουμε κι αν θεωρήσουμε φυσιολογικό ότι και η δημόσια υγεία εντάσσεται στους νόμους της αγοράς, δηλαδή της “προσφοράς και της ζήτησης” που λεγε και μια υπουργάρα, τότε μας επιφυλάσσει ακόμη καλύτερα χάπενινγκ το μέλλον!

Τουλάχιστον αν είναι να “πάμε” να “πάμε” μαχόμενοι κι όχι πεταμένοι σαν στημένες λεμονόκουπες σε κάποιο διάδρομο! Υπάρχει, όσο να ναι, μια ποιοτική διαφορά…

Η ΕΡΩΤΗΣΗ: Κι όλα αυτά τα “πόθεν έσχες” είναι από το σκληρό μεροκάματο, ε;

ΤΟ ΡΗΤΟ: «Τα συναισθήματα δεν έχουν θέση στο εμπόριο εκτός αν κάνεις εμπόριο μ’ αυτά». Φρίντριχ Ντίρενματ, Ελβετός συγγραφέας.

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Είναι απλά
Σε σχέση μ’ αυτά που σχολιάσαμε χθες για το τι δηλώνεις και τι τελικά είσαι. Το χουμε γράψει ένα εκατομμύριο φορές από τη στήλη αλλά δεν θα κουραστούμε να το γράφουμε και να το λέμε όπου βρεθουμε κι όπου σταθούμε. Τα πράγματα είναι απλά στη… διάγνωση!
Τεστ
Δεν πρόκειται για… τέστ κορωνοϊού, αλλά για τεστ κοινωνικής υπόστασης. Ολα μα όλα φαίνονται απο τη στάση ζωής και τις διαδρομές. Το τι κάνει ο καθένας στην καθημερινότητά του. Πως αντιμετωπίζει τους φίλους του, το κοινωνικό σύνολο, τον εαυτό του τον ίδιο!
Τη διαδρομή
Από εκεί, λοιπον, γίνεται η… διάγνωση! Δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις, ούτε ενδελεχή έρευνα για να εξηγήσεις τι είναι ποιος! Κοιτάζεις τη διαδρομή!!!
Ευκολάκι!
Μάλιστα το τι είναι ο καθένας μέσω της διαδρομής του (δηλαδή της πράξης), δηλώνει και πολιτική ταυτότητα. Οπότε ο,τι και να δηλώνει, αυτό που αποδεικνύει ποιος είναι φαίνεται από τη δράση του. Ευκολάκι, λοιπόν…

Ο ξεχωριστός Γιάννης Παφλιάς

Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε στον Δημήτρη Φούρκα ο Γιάννης Παφλιάς!  Ο οποίος αποτελεί μια απο τις ξεχωριστές φυσιογνωμίες του τοπικού ποδοσφαίρου! Σεντερ φορ σαν τον Γιάννη, βγήκαν λίγα στην Καρδίτσα σε όλες τις εποχές! Να μην αρχίσω ν’ απαριθμώ ονόματα από τη δεκαετία του ‘70 που έχω παραστάσεις μέχρι τις μέρες μας γιατί θα αδικήσω. Θα μείνω στον αγαπητό Γιάννη ο οποίος σε περίοδο που η Β’ Εθνική ήταν πρωτάθλημα εμβέλειας κι όχι αυτό το τσίρκουλο που είναι τώρα, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με τη φανέλα της Νίκης Βόλου (1996-97). Είναι μόλις ο δεύτερος Καρδιτσιώτης που το επιτυγχάνει αυτό μετά τον Αχιλλέα Αδαμόπουλο στην περίοδο 1988-89 με τη φανέλα της Ξάνθης από τότε που θεσπίστηκαν οι Εθνικές Κατηγορίες (1960). Το σπουδαιότερο είναι απ’ αυτούς που ποτέ δεν δίστασαν να δηλώσουν τι είναι και ποτέ δεν ξέχασαν αυτούς που τους στάθηκαν…