ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Στην οδό Καρτάλη στον γειτονικό μας Βόλο, προχθές το βράδυ, ένα 20χρονο παιδί που μέσα στη νύχτα ήταν στο δρόμο και έβγαζε το μεροκάματο του τρόμου ως ντιλιβεράς, παρασύρθηκε απο αυτοκίνητο που παραβίασε το STOP!

Η άσχημη στιγμή, η απροσεξία, χίλια δυό μπορεί να παίζουν, αλλά δεν αλλάζουν το θλιβερό αποτέλεσμα! Κατέφθασε επι τόπου το ασθενοφόρο και διαπιστώθηκε στη συνέχεια από τους γιατρούς ότι το παλικάρι επειγόντως έπρεπε να εισαχθεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας γιατί η ζωή του διέτρεχε άμεσο κίνδυνο! Και κάπου εδώ αρχίζει ο “Γολγοθάς”!

Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές τις γραμμές στη στήλη δεν υπήρχε διαθέσιμη ΜΕΘ διότι, ως γνωστόν, η πανδημία του κορωνοϊού έχει χτυπήσει κόκκινο και έχει “αναβάλλει” όλα τα υπόλοιπα! Με τους γιατρούς και τους νοσοκομειακούς που τραβάνε τα ελέη και καταρρέουν, να “ουρλιάζουν” εδώ και δύο χρόνια και τα όργανα της πολιτείας να τους απαντούν – μεταξύ άλλων – ότι “αν περάσει η πανδημία θα είναι πολυτέλεια να έχουμε τόσες ΜΕΘ”!!!

Για το ξεχαρβάλωμα του συστήματος δημόσιας υγείας έχουν γραφεί και ειπωθεί τα πάντα! Πριν ακόμη αρχίσουμε να στροβιλιζόμαστε στο ρυθμό της πανδημίας. Για την κατάντια των νοσοκομείων, για τις συγχωνεύσεις, για το ελλιπές προσωπικό τους, την υποβάθμισή τους σε… κέντρα υγείας σε πολλές μεγάλες πόλεις όπως η δική μας!

Άπειρα είναι τα ρεπορτάζ των συναδέλφων εδώ στο “ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ” για τις ελλείψεις του δικού μας νοσοκομείου! Βιβλίο ολόκληρο θα μπορούσαμε να εκδώσουμε αν τα συγκεντρώναμε όλα!

Κι όχι τώρα που η λέξη “ΜΕΘ” μπήκε στην καθημερινή φρασεολογία λόγω κορωνοϊού, αλλά εδώ και πολλά χρόνια. Και με όλες τις κυβερνήσεις. Πράσινες, μπλέ, ροζουλί!!! Με την είσοδο μας στα μνημόνια, το… σκίσιμό τους αλλά και κατά την… έξοδό μας!

Ας επιστρέψουμε όμως στον εικοσάχρονο που παλεύει για τη ζωή του και την οικογένειά του που βολοδέρνει έξω από το νοσοκομείο και ζει ένα δράμα! Ενα δράμα απ’ αυτό που μπορεί ανα πάσα στιγμή να ζήσουν οι “μη έχοντες”, η λεγόμενη… “πλέμπα”!

Ένα δράμα που το έχουν “γευτεί” τόσοι και τόσοι, ένα δράμα που κάποια στιγμή θα πρέπει ν’ αντιληφθούμε πως μας αφορά όλους! Ας αναλογιστούμε μόνο πως αισθάνονται οι γονείς και οι αγαπημένοι ανθρωποι αυτού του παιδιού, την ώρα που εμείς “αμπελοφιλοσοφούμε”!

Ας τοποθετήσουμε τους εαυτούς μας στη θέση τους! Όσοι μάλιστα είμαστε γονείς έχουμε έναν επιπλέον λόγο να το κάνουμε! Ας βάλουμε την “πάρτη” μας να προσπαθήσει να καταλάβει λίγο τι νιώθουν συνάνθρωποί μας που ενώ έχουν πληρώσει ένα σκασμό χρήματα απ’ αυτά που δεν έχουν για την ασφάλισή τους από την ώρα που άρχισαν ν’ αναπνέουν τους λένε στη δύσκολη ώρα ότι το… “σύστημα πιέζεται και αδυνατεί να τους εξυπηρετήσει”!

Το σύστημα που θρέφεται απο το αίμα και τον ιδρώτα τους.

Το σύστημα “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”…