ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Ένας από τους λοιμωξιολόγους που από τον περασμένο Μάρτιο μπήκαν στην… τηλεοπτική σκηνή λόγω κορωνοϊού, δήλωσε σε σχετική ερώτηση για το αν μπορούν να γίνουν μαζικά τεστ στα σχολεία:
«Δεν έχουμε να κερδίσουμε πολλά αν κάνουμε τεστ σε όλους τους μαθητές και τους καθηγητές. Αλλωστε κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Προκρίνουμε καθηγητές και μαθητές να τηρούν τα μέτρα: μάσκα, αερισμός χώρου και αποστάσεις…”
Στο ίδιο “μότο” είναι οι τοποθετήσεις όλων των συναδέλφων του… γιατρών – τηλεστάρ που γυρίζουν από κανάλι σε κανάλι όλη μέρα κι όλη νύχτα! Και εδώ ρωτάμε τους αγαπητούς επιστήμονες: Γιατί είναι αδύνατο να κάνουμε τεστ; Κοστίζει και δεν έχουμε λεφτά;
Γιατί είναι αδύνατο να έχουμε δημιουργήσει 10.000 μονάδες ενατικής θεραπείας; Κοστίζει και δεν έχουμε τα λεφτά; Γιατί είναι αδύνατο να έχουμε – ενόψει του δεύτερου κύματος πανδημίας που ήδη το ζούμε – μια συνολική αναβάθμιση του συστήματος δημόσιας υγείας με προσληψη χιλιάδων νοσηλευτών και γιατρών που δουλεύουν σε… σουβλατζίδικα ή είναι άνεργοι; Κοστίζει και δεν έχουμε τα λεφτά;
Γιατί είναι αδύνατο να έχουμε δημιουργήσει τις τετραπλάσιες σχολικές αίθουσες ώστε το μέτρο της απόστασης να μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη κι όχι με το “μεσο όρο” της Κεραμέως; Γιατί είναι αδύνατο να προσληφθούν καθηγητές και δάσκαλοι που επίσης είναι άνεργοι και βολοδέρνουν; Κοστίζει και δεν έχουμε τα λεφτά;
Κι αφού τελικά δεν έχουμε τα λεφτά, πως διάολο τα καταφέρνουμε και δίνουμε δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων για εξοπλισμούς και για να προστατευτούμε από τους γείτονες… συμμάχους με τους οποίους μέσω άλλων… συμμάχων που δίνουν παντού όπλα, βρισκόμαστε ήδη σε διάλογο;
Πως στην ευχή μοιράζουμε εκατομμύρια ως αποζημίωση (;) σε εργολάβους του δημοσίου που εκμεταλλεύονται μέχρι και τα διόδια από τότε που παρουσιάστηκε ο Χριστός τη γη, πως δεν μαζεύουμε πίσω τα δισεκατομμύρια θαλασσοδανείων που έχουμε δώσει στους ίδιους για το “επιχειρείν” και στα κόμματα;
Γιατί τελικά κάποια είναι “αδύνατα” και κάποια “δυνατά”; Ποιοι κάνουν την επιλογή αξιοποίησης του δημοσίου χρήματος; Και για να απαντήσω στο ερώτημα: “μα ο λοιμωξιολόγος κάνει τη δουλειά του τι μπορεί να πει για ολα αυτά;”, βεβαίως και έχει χρέος να μιλήσει και ν’ αναδείξει τις στρεβλώσεις προσαρμοσμένος στις ανάγκες της κοινωνίας οχι μόνο αυτός, αλλά ο καθένας που κατέχει αξίωμα και εκφράζει δημόσιο λόγο.
Πρώτοι μάλιστα απ’ όλους έπρεπε να φωνάζουν για το χάλι στη δημόσια υγεία κι όχι να κουνάνε το δάχτυλο στους πολίτες! Αλλά θα μου πείτε αν φώναζαν για το χάλι στην υγεία θα συμμετείχαν στις επιτροπές και θα έβγαιναν στα κανάλια;
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Έφυγε από τη ζωή με λοίμωξη του αναπνευστικού ο αγαπητός σε όλους δάσκαλος του kikc boxing Γιώργος Μάλλιος. Ο οποίος για όσους δεν γνωρίζουν, υπήρξε και ποδοσφαιριστής, αγωνιζόμενος παλιά στον ΑΟ Καρδίτσας και σε άλλες ομάδες εκτός περιοχής. Τη συγκινητική ανάρτηση του γιού του Γρηγόρη τη δημοσιεύσαμε σε άλλο θέμα…
Κάτι ήξερε
Για εξετάσεις ρουτίνας πήγε στο νοσοκομείο ο Γιώργος, μ’ αποτέλεσμα να προσβληθεί από μικρόβιο στον πνεύμονα που τελικά οδήγησε σε ανακοπή της μεγάλης καρδιάς του! Κάτι ήξερε και απέφευγε το νοσοκομείο όπως ο διάολος το λιβάνι. Ούτε ο πρώτος είναι, ούτε ο τελευταίος που μπαίνει με αντιμετωπίσιμο πρόβλημα και φεύγει (κυριολεκτικώς) με σοβαρά ενδονοσοκομειακά μικρόβια!
Τι θα λεγαν;
Τι θα λεγαν γι’ αυτές τις περιπτώσεις οι… τηλεσταρ – λοιμωξιολογοι που μας βομβαρδίζουν καθημερινά για την ατομική μας ευθύνη; Τι θα λεγαν για τις ευθύνες των ταγών της πολιτείας;
Μάχες
Τι θα έλεγαν οι καθ’ υλην αρμόδιοι για την κατάντια του ΕΣΥ και για το χάλι των νοσοκομείων μεγάλων πόλεων, όπου παλεύουν να τα κρατήσουν όρθια γιατροί και νοσηλευτές που δίνουν καθημερινές μάχες;
Ο ίδιος!
Ο κορωνοϊος, λοιπόν, είναι πιο φονικός ή το ίδιο το ξεχαρβαλωμένο σύστημα υγείας που έχει αφεθεί στη μοίρα του και εν μέσω πανδημίας; Ο μονοκύτταρος αυτός οργανισμός είναι που μας απειλεί ή όλοι αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες μας και τη ζωή μας την ίδια από θέσεις ευθύνης;
—————————————
Η ΕΡΩΤΗΣΗ: Και τυφώνας; Τι άλλο μας μένει; Να κατέβει ο αντίχριστος;
ΤΟ ΡΗΤΟ: «Όσο περισσότερα δεδομένα έχουμε, τόσο περισσότερο κινδυνεύουμε να πνιγούμε σ’ αυτά» – Νασίμ Νίκολας Τάλεμπ, Αμερικανολιβανέζος οικονομολόγος
