ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Φοβερά πράγματα που λενε και οι παλιοί! Πρωτοφανείς καταστάσεις, αλλά πάντα η ίδια η ιστορία έρχεται να σε κάνει ν’ αναθεωρείς. Διότι εκεί που νομίζεις ότι τίποτα δεν μπορεί να διαταράξει το “γύρω” σου, ζεις το επόμενο… πρωτοφανές!

Αυτό ακριβώς βιώνει πολύς κόσμος από τον περασμένο Μάρτιο και στη χώρα μας αλλά και παντού παγκοσμίως! Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα ερχόταν μια στιγμή που θα συνέβαιναν όλα αυτά; Οτι θα πλάκωνε μια πανδημία που θα διέλυε όχι μόνο τον καθημερινό τρόπο ζωής, αλλά ολόκληρο το σύστημα και θα δημιουργούσε προϋποθέσεις για χίλιες δύο καταστάσεις και καταποντισμό;

Ακόμη και τα πιο “προχωρημένα μυαλά” δεν θα μπορούσαν να το ψιλιαστούν! Κι όμως συνέβη! Και όχι μόνο συνέβη, αλλά αναβαθμίζεται όλο και περισσότερο με τον καιρό και μάλιστα φθάσαμε στο σημείο να μετράμε θανάτους συνανθρώπων μας, κρούσματα και διασωληνωμένους, μέσα από την οθόνη και κλειδαμπαρωμένοι στο σπίτι!

Κι αν στην αρχή προκαλούσε τρόμο ακόμη και η ανακοίνωση ενός κρούσματος (θα θυμάστε φαντάζομαι τι χαμός έγινε στην Καρδίτσα με εκείνους που τόλμησαν να κάνουν ταξίδι στο εξωτερικό και ήταν δακτυλοδεικτούμενοι, αλλά και με τον καμερουνέζο που ήταν υποτίθεται πρώτο κρούσμα!), τώρα φαίνεται να έχει συνηθίσει το μυαλό σ’ αυτόν τον θλιβερό καθημερινό καταιγισμό!

Αρχίζει δηλαδή το πράγμα να γίνεται πιο εύπεπτο! Μέχρι να έλθει το επόμενο γεγονός που θα το ξεπεράσει και να κάνουμε λόγο πάλι για κάτι το… πρωτοφανές! Όπως για παράδειγμα η απαγόρευση των συναθροίσεων που μας γύρισε κάποιες δεκαετίες πίσω και σόκαρε πολλούς!

Έτσι συμβαίνει, το λένε κι αυτοί που έζησαν καταστάσεις και καταστάσεις έκρυθμες στην Ελλάδα! Αρχίζεις να… συνηθίζεις κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο που μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε και για ο,τιδήποτε αφορά στη ζωή μας.

Κάποιοι στα πολύ παλιά χρόνια είχαν συνηθίσει και την κατοχή! Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Μετά άρχισαν να συνηθίζουν το μάζεμα των “διαφορετικών”, τις εκτοπίσεις, τη γκετοποίηση, τους θαλάμους αερίων και πάει λέγοντας!

Άρα αυτό που πρέπει να παλεύει κανείς είναι τη… συνήθεια του προς τα κάτω! Να παραμένει δηλαδή σε εγρήγορση και να μην δέχεται ως φυσιολογικά τα αφύσικα! Να ξεπερναει τις αναστολές και τους φόβους του και να αντιστέκεται πατώντας φρένο στον κατήφορο!

Διότι αν δεν πατήσεις φρένο την ώρα που αρχίζει η κατηφόρα η μεγάλη, τότε από ένα σημείο και μετά και να θέλεις βλέποντας την εξέλιξη, όσο και να προσπαθείς δεν θα πιάνει και θα πας σούμπιτος μαζί με το ρεύμα προς τον πάτο…

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Δεν θα ασχοληθώ από τη στήλη με όσα ασύλληπτα συνέβησαν με τις κλήσεις σε γιατρούς αλλά και σε συμπολίτες γιατί τόλμησαν να ψελλίσουν τη λέξη “επέτειος του Πολυτεχνείου” στις αναφορές τους για το κυρίαρχο ζήτημα των ημερών, τη δημόσια υγεία.

Τιμήθηκε
Δεν έχει νόημα, ο,τι ήταν να ειπωθεί ειπώθηκε και όλοι πλέον (όσοι εξακολουθούν να σκέπτονται) έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους. Το σημαντικό είναι ότι οι εκδηλώσεις για μια από τις μεγάλες στιγμές της ιστορίας της χώρας μας, πραγματοποιήθηκαν. Και πραγματοποιήθηκαν εκεί ακριβώς που έπρεπε, στο δρόμο και χωρίς να ζητηθεί η άδεια κανενός!

Δεν θα γίνονταν!
Διότι όπως σωστά έχει ειπωθεί από πολλούς αν επιτρέπονταν το Πολυτεχνείο, απλούστατα δεν θα είχε γίνει ποτέ, για να το τιμάμε σήμερα με εκδηλώσεις και αναφορές! Εγινε όχι απλά σε καθεστώς πλήρους απαγόρευσης, αλλά σε συνθήκες “γύψου”, με θυσία και αίμα!

Βιομηχανία!
Στην Καρδίτσα όλα κύλησαν νορμάλ (πλήν των προστίμων που έπεσαν), παρά τις απίστευτες οδηγίες και όσα προηγήθηκαν κεντρικά. Και οι πορείες έγιναν και οι εκδηλώσεις, φορέων, πολιτικών κομμάτων, συλλογικοτήτων και απλών ανθρώπων η κάθε μια με τις δικές της αναφορές και χαρακτηριστικά και η αστυνομία παρά την ισχυρή και πρωτοφανή (για τα χρονικά της πόλης) παρουσία δεν χρειάστηκε να επέμβει…

Καθαρός αέρας
Και το σημαντικότερο; Με όλα τα μέτρα προστασίας από τους διαδηλωτές. Πήγε περίπατο το δηλαδή το αφήγημα του συνωστισμού! Συνωστισμός και σαρδελοποίηση παρατηρούνται αλλού, εκεί που στιβάζουν τον κόσμο κι όχι στον καθαρό αέρα…