ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Κλείνει σιγά – σιγά και η συζήτηση για τον Γιοβάνοβιτς και την απόλυσή του από τον Αλαφούζο που την έμαθε… νύχτα από το διαδίκτυο! Κατακάθεται η σκόνη και προχωράμε παρακάτω, όπως συνηθίζεται στις μέρες μας.
Το ποιόν του Σέρβου προπονητή, πάντως, αναδείχθηκε μεγαλοπρεπώς και σ’ αυτή τη συζήτηση που απλώθηκε σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Ούτε ο πρώτος είναι, ούτε ο τελευταίος προπονητής που φεύγει μ’ αυτό τον τρόπο εισπράττοντας αχαριστία και αγνωμοσύνη, αλλά ο συγκεκριμένος είναι από τους λίγους που κατέκτησε τον σεβασμό ακόμη και οπαδών αντιπάλων ομάδων!
Ίσως αυτός να είναι κι ένας επιπλέον λόγος που ο “επενδυτής” του έδωσε “φύλλο πορείας”! Μπορεί να ένιωθε ότι του… έκλεβε δόξα! Ξέρετε, εκεί που έχουν θεό το χρήμα, που κολυμπούν στη χλιδή, η ανάγκη για αναγνώριση, επιβεβαίωση και κολακεία είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Γι’ ατό και oρισμένοι γεμίζουν αυλικούς γύρω τους! Για να τους λένε από το πρωί μέχρι το βράδυ πόσο σπουδαίοι κι ωραίοι είναι. Έλα, όμως, που κάποιες φορές δεν τους αρκεί αυτό! Θέλουν να τα ακούνε και από τον κόσμο κι εκεί αρχίζουν να παίζουν “μπάλα” τα κόμπλεξ! Ανάλογα και με το χαρακτήρα του καθενός.
Ο Αλαφούζος δεν έχει ακούσει ποτέ το όνομά του από την εξέδρα! Για ν’ ακριβολογούμε το άκουσε, αλλά κάνοντας ρίμες με… Αριστοφανικά στιχάκια! Αντιθέτως ο Γιοβάνοβιτς που έφερε ως προπονητή στην ομάδα του αποθεώνονταν συνεχώς!
Όχι γιατί ήταν “αυτοκράτορας” ή γιατί το παιζε μάγκας, αλλά γιατί παρουσίασε έργο που εκτιμήθηκε από τους φιλάθλους! Κι επίσης γιατί έβγαλε προς τα έξω μια εικόνα ανθρώπου σοβαρού, μετριοπαθή, που ήταν αδύνατον να μην προκαλέσει τη συμπάθεια!
Κατέκτησε την αναγνώριση δηλαδή όχι με καραγκιοζιλίκια, ούτε με τα πολλά λεφτά, αλλά με τη δουλειά και την προσωπικότητά του! Κάπου εκεί άρχισε να μπερδεύεται η υπόθεση! Να χειροκροτούν τον υπάλληλο και να βρίζουν τον πρόεδρο που τον πληρώνει; Ε, όχι δα!
Ας πάει στο καλό και σε λίγο θα τον ξεχάσουν! Θα πάρουμε άλλον! Το μοναστήρι να ναι καλά κι από… καλογέρους ένα σωρό!
Έλα όμως που κάθε… “καλόγερος” είναι ξεχωριστός και η ζωή πολύ μικρή για να πιστέψεις ότι είσαι θεός με το χρήμα και την εξουσία! Έρχεται πάντα εκείνη η στιγμή που μαθαίνεις από πρώτο χέρι ότι δεν είσαι παρά μία… κοτόψειρα μέσα στο όλον που λεγε κι ο τεράστιος Τσιφόρος!
Επίσης μαθαίνεις πως η εκτίμηση και ο σεβασμός δεν αγοράζονται! Δεν πα να μαζέψεις δίπλα σου τις στρατιές του Ναπολέοντα από κόλακες που να σου λένε πόσο μάγκας είσαι; Κάπου μέσα σου βαθιά θα γνωρίζεις ότι τα κοπλιμέντα είναι ψεύτικα!
Έδιωξε για όλα τα παραπάνω ο Αλαφούζος τον Γιοβάνοβιτς ή επειδή κάνει μπίζνες; Σαφέστατα το δεύτερο είναι το κυρίαρχο, αλλά μην υποτιμάτε καθόλου και τα πρώτα. Πάντα το “εγώ” είναι μέσα στο παιχνίδι…
Το χουμε δει το έργο άπειρες φορές. Η ματαιοδοξία είναι από τις πιο αγαπημένες αδυναμίες του ανθρώπου! Αυτοκρατορίες ολόκληρες έχει γκρεμίσει…
—————————-
«Ήταν σαν τον κόκκορα που πίστευε πως ο ήλιος ανέτειλε για ν’ ακούσει το λάλημά του»
Μαίρη Ανν Εβανς – Αγγλίδα συγγραφέας
