ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Στη μίνι – αναδρομή που κάναμε στο φύλλο της Κυριακής, θυμηθήκαμε τις τρείς περιόδους “πέτρινων χρόνων” της Αναγέννησης στη σύγχρονη ιστορία της. Δηλαδή αμέσως μετά τον κύκλο που έκανε τη δεκαετία του ‘70.
Έτσι χαρακτηρίζονταν στο παρελθόν το χρονικό διάστημα που η μεγαλύτερη ομάδα του νομού μας έμενε μακριά από τη Β’ Εθνική! Που να φανταστούν οι παλαιότεροι ότι θα ερχόταν στιγμές που θα αποσύρονταν από τη δράση στη μέση μιας χρονιάς και θα έπαιζε ακόμη και στο τοπικό!
Και μιλάμε βεβαίως για εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Για παράδειγμα το να παίζεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο της δεκαετίας του ‘80 στη Γ’ Εθνική Κατηγορία και μάλιστα να πρωταγωνιστείς, δεν ήταν μικρή υπόθεση. Είχε ομαδάρες, παικταράδες, γεμάτα γήπεδα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Πόσο μάλλον στη Β’ Εθνική.
Ακόμη και η τέταρτη κατηγορία ήταν πρωτάθλημα υψηλότατου συντελεστή δυσκολίας. Αν κάναμε μια αυθαιρεσία στη λογική και βάζαμε κάποιες ομάδες του σήμερα να σταθούν με τις συνθήκες που αγωνιζόταν εκείνες του παρελθόντος, θα πήγαιναν… άκλαυτες!!!
Για να κερδίσεις εκτός έδρας ματς εκείνα τα χρόνια ήταν τεράστια υπόθεση. Ακόμη και σε επίπεδο μεγάλων συλλόγων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Μαρτυρούσαν όταν έβγαιναν στην επαρχία! Το λεγόμενο “διπλό” δηλαδή ήταν επίτευγμα μ’ όλη τη σημασία της λέξης!
Γι αυτό κι αν παρατηρήσετε στη διαδρομή της Αναγέννησης (ισχύει και για τις άλλες ομάδες) οι εκτός έδρας νίκες ήταν σπάνιο φαινόμενο!
Όλα άρχισαν ν΄ αλλάζουν από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Διαφοροποιήθηκε το περιβάλλον. Όχι φυσικά γιατί έβγαιναν υποδεέστεροι παίκτες (αυτό είναι ένας μύθος), αλλά γιατί η δυναμική των πρωταθλημάτων καθορίζονταν από άλλους παράγοντες πλέον. Μέσα σ’ όλα αυτά οι έδρες έγιναν πιο… “λάιτ”!
Άλλη σημασία έχει, λοιπόν, η μη άνοδος της Αναγέννησης στη Γ’ Εθνική για δέκα ολόκληρα χρόνια τη δεκαετία του ‘80, άλλη σημασία έχει η οκταετή απουσία της στις αρχές της δεκαετίας του 2000, άλλη σημασία έχει στις μέρες μας! Ηδη, όπως είναι γνωστό, συμπληρώσαμε τρείς αγωνιστικές περιόδους και πάμε για την τέταρτη από την ημέρα του υποβιβασμού από τη Β’ Εθνική!
Το τραγικό είναι οτι σ’ αυτές τις συνθήκες που αλλάζουν φρόντισαν να τη διαλύσουν σε χρόνο μηδεν την ομάδα που είχε τους περισσότερους Καρδιτσιώτες από ποτέ μετά τη δεκαετία του ‘70, η οποία αν στηρίζονταν με όλες τις δυνάμεις της περιοχής, θα είχε όλες τις προϋποθέσεις σ’ αυτό το περιβάλλον που αλλάζει, να φθάσει εκεί που δεν έφθασε ποτέ.
Κι όχι μόνο τη απαξίωσαν και τη φουντάριασαν απο τη Β’ Εθνική, αλλά την εξαφάνισαν από προσώπου γης και την έστειλαν στην απόσυρση και στα τοπικά! Μιλάμε δηλαδή για το μεγαλύτερο “εγκλημα” εις βάρος του συλλόγου όλων των εποχών τις συνέπειες του οποίου θα τις βιώνουμε για πολύ καιρό…
- Η κεντρική φωτογραφία είναι από το γήπεδο της Δόξας Δράμας τη δεκαετία του 1980. Οπως βλέπουμε δεν αρκούν οι εξέδρες και ο κόσμος έχει σκαρφαλώσει στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών για να δει μπάλα. Η δεύτερη ΦΩΤΟ είναι από την περίοδο 2012-13 όπου η Αναγέννηση πανηγύριζε την επιστροφή της στη Β’ Εθνική (Κασσιόπη 1-0) όπου θα παρέμενε μέχρι το 2018.
