ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Όταν στο… Γαλατικό μας χωριό το 2017 μαλώναμε με τα ρούχα μας για το αν το εγκαταλελειμένο (τότε) αθλητικό κέντρο της ΕΠΣΚ έπρεπε να παραχωρηθεί στην Αναγέννηση για την ανέγερση γηπέδου – προπονητηρίου στον ιστό της πόλης, στα γειτονικά μας Τρίκαλα έκαναν κάτι άλλο!
Μαζεύτηκαν διοίκηση του ερασιτέχνη, Δήμος, ΕΠΣΤ, Περιφερεια Θεσσαλίας και συνεργάστηκαν από κοινού για την παραχώρηση έκτασης (είχε δοθεί παλαιότερα στην ΕΠΣ Τρικάλων που συναίνεσε να πάει τελικά στην ομάδα) που βρίσκεται 5 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη για τη δημιουργία ενός σύγχρονου προπονητηρίου του ΑΟ Τρίκαλα.
Όταν εμείς εδώ δίναμε μάχη για τα… αυτονόητα, ώστε να μετατραπεί ο παρατημένος χώρος από… “Τζουράσικ παρκ” (έτσι το βάφτισε η στήλη και έμεινε πλέον στην ιστορία) σ’ έναν λειτουργικό αθλητικό πνεύμονα που θα μπορούσε εκεί να δρομολογηθεί και το όνειρο δεκαετιών, ένα γήπεδο για την Αναγέννηση, οι γείτονες χωρίς “ταρατατζούμ”, με σοβαρότητα και με πνεύμα σύμπνοιας προχωρούσαν όλα τα διαδικαστικά.
Τη στιγμή που η τότε πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου Καρδίτσας αρνούνταν με αδιανόητο σκεπτικό την πρόταση της Αναγέννησης (και δύο χρόνια αργότερα παραχωρούσε δημόσια δασώδη έκταση σε ιδιώτες για την κατασκευή αιολικών, με τον κόσμο να ξυλοφορτώνεται από τα ΜΑΤ και να πνίγεται στα δακρυγόνα έξω απο το Δημαρχείο!), οι Τρικαλινοί έβαζαν τα πρώτα θεμέλια!!!
Η συνέχεια είναι γνωστή! Με όλες αυτές τις απίστευτες παλινωδίες χάθηκε ένας περίπου χρόνος και τελικά βρέθηκε η λύση να παραχωρηθεί έκταση πίσω από το Μουσικό σχολείο, ώστε να γίνει εκεί το προπονητήριο. Μάλιστα πραγματοποιήθηκε και επίσημη εκδήλωση για την παραχώρηση με την παρουσία τότε του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και πλήθος επισήμων ενώ είχε δεσμευτεί κονδύλι από τον προϋπολογισμό της περιφέρειας!!!
Κι ενώ όλοι όσοι αγωνίστηκαν για τα αυτονόητα, περίμεναν την εξέλιξη, πέρασαν από τότε άλλα… τρία χρόνια! Μπλοκάρει, λέει, το έργο σε κάποια διαδικαστικά από υπηρεσία σε υπηρεσία! Κάποια… χαρτιά δηλαδή που δεν πηγαίνουν από το ένα συρτάρι στο άλλο!!!
Το ρυμοτομικό (που τελικά διευθετήθηκε πριν λίγο καιρό) και διάφορα άλλα. Η ουσία της υπόθεσης είναι ότι σ’ αυτό το διάστημα το “Τζουράσικ Παρκ” (αν και βελτιωμένο σε σχέση με την τότε κατάσταση) παραμένει ως έχει, όπως και ο χώρος πίσω από το Μουσικό Γυμνάσιο που είναι ένα ωραιο… αγκαθολίβαδο κατάλληλο για βοσκή αιγοπροβάτων ή άλλων ζωντανών!
Αντιθέτως στον ίδιο χρονικό ορίζοντα των πέντε ετών, στη Σωτήρα Τρικάλων έχει ήδη ανεγερθεί και παραδοθεί για χρήση το Αθλητικό Κέντρο του ΑΟ Τρίκαλα με σύγχρονες αποδυτήριες εγκαταστάσεις, γήπεδα με χλοτάπητα και πλαστικό, προβολείς και τα λοιπά! Μήπως κάνουμε κάτι λάθος εμείς ή απλώς πάμε με το παλιό ημερολόγιο;
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Όπως το αντιλαμβάνεται ακόμη κι ο πιο αδαής, αν από το 2012 που παραχωρήθηκε το λιβάδι στο Σταυρό, δεν έμπαινε προσωπική πλάτη από ανθρώπους της Αναγέννησης, σήμερα ο σύλλογος θα έκανε ό,τι για δεκαετίες ολόκληρες: Θα έψαχνε καθημερινά όλα τα χωριά να βρει ένα γήπεδο για να προπονηθεί. Για Ακαδημιές και τέτοιες πολυτέλειες, δεν θα το συζητούσαμε καν.
Άστεγη!
Αν δηλαδή συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν έφτιαχναν με τα χεράκια τους όλα αυτά που έγιναν εκεί κι αν δεν υποχρεώνονται για κανα τσιμέντο, για κανα μηχάνημα και τους περισσευάμενους στύλους της ΔΕΗ για τους προβολείς (ΦΩΤΟ), η ομάδα θα ήταν άστεγη!!!
Το παράπονο!
Το είδαν οι υπεύθυνοι των Ακαδημιών το Αθλητικό Κέντρο στη Σωτήρα των Τρικάλων την περασμένη Κυριακή που έγινε το τουρνουά και τους έπιασε το παράπονο! Ολα αυτά έγιναν μέσα σε πέντε χρόνια από τότε που εδώ είχε καταργηθεί η λογική…
————————
«Πολύ λίγα πράγματα συμβαίνουν στο σωστό χρόνο και τα υπόλοιπα δεν συμβαίνουν καθόλου»
Ηρόδοτος – Αρχαίος ιστορικός
